Prokaina

Prokaina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C13H20N2O2

Masa molowa

236,31 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

59-46-1 (wolna zasada)
51-05-8 (chlorowodorek)

PubChem

4914

DrugBank

DB00721

Podobne związki
Podobne związki

benzokaina, lidokaina, kwas p-aminobenzoesowy

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N01BA02, C05AD05, S01HA05, N01BA52

Prokaina, nowokainaorganiczny związek chemiczny, ester N,N-dietyloaminoetylowy kwasu p-aminobenzoesowego. Lek znieczulający o długim czasie narastania znieczulenia i krótkotrwałym działaniu[1], stosowany do znieczuleń nasiękowych, nadoponowych i rdzeniowych[5]. Nie przenika przez błony śluzowe, dlatego nie może być używany do znieczuleń powierzchniowych[6]. Zbuforowany roztwór prokainy (tzw. geriokaina) był popularny jako lek geriatryczny, jego skuteczność w tym wskazaniu jest jednak kwestionowana[7][8][9]. Jej działanie polega na blokowaniu kanałów sodowych[10].

Nazwy handlowe

  • Polocainum hydrochloricum (producenci: Galfarm, Pharma Cosmetic, Amara) – substancja do receptury
  • Injectio Polocaini Hydrochlorici (producent: Polpharma) – ampułki 10 ml zawierające roztwór 1%, ampułki 1 i 2 ml zawierające roztwór 2%

Przypisy

  1. a b c d Procaine, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00721 [dostęp 2020-06-23] (ang.).
  2. a b c Procaine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2010-08-14] (ang.).
  3. a b Prokaina, chlorowodorek (107467), Merck Chemicals [dostęp 2010-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-27].
  4. Prokaina (nr P9879) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck KGaA).
  5. Farmakologia. Podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy, Wojciech Kostowski (red.), Zbigniew S. Herman (red.), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 454, ISBN 978-83-200-3725-8.
  6. Jan Kazimierz Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Robert Adamowicz, Leki współczesnej terapii, Warszawa: Split Trading, 2005, s. 533, ISBN 83-85632-82-4.
  7. S. Kanowski, Do the so-called “geriatric agents” fulfill the criteria of a rational drug therapy?, „Verhandlungen der Deutschen Gesellschaft für Innere Medizin”, 83, s. 972–982, PMID612073.
  8. R.W. Fuller, B.W. Roush, Procaine hydrochloride as a monoamine oxidase inhibitor: implications for Geriatric therapy, „Journal of the American Geriatrics Society”, 25 (2), 1977, s. 90–93, PMID833415.
  9. I. Zwerling i inni, Effects of a procaine preparation (Gerovital H3) in hospitalized geriatric patients: a double-blind study, „Journal of the American Geriatrics Society”, 23 (8), 1975, s. 355–359, PMID1097490.
  10. Tadeusz Krzymowski, Jadwiga Przała, Fizjologia zwierząt. Podręcznik dla studentów wydziałów medycyny weterynaryjnej, wydziałów biologii i hodowli zwierząt akademii rolniczych i uniwersytetów, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2005, s. 27, ISBN 83-09-01792-8.

Bibliografia

  • Farmakologia. Podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy, Wojciech Kostowski (red.), Zbigniew S. Herman (red.), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 454–455, ISBN 978-83-200-3725-8.
  • Jan Kazimierz Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Robert Adamowicz, Leki współczesnej terapii, Warszawa: Split Trading, 2005, s. 533–534, ISBN 83-85632-82-4.

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

GHS-pictogram-skull.svg
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for toxic substances
Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Procaine.svg
2D structure of local anesthetic procaine