Prolemur szerokonosy

Prolemur szerokonosy
Prolemur simus[1]
(J.E. Gray, 1871)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

naczelne

Podrząd

lemurowe

Rodzina

lemurowate

Rodzaj

Prolemur
J.E. Gray, 1871[2]

Gatunek

prolemur szerokonosy

Synonimy

Rodzaju:

  • Prohapalemur Lamberton, 1936[3]

Gatunku:

  • Hapalemur simus J.E. Gray, 1871[4]
  • Hapalemur gallieni Standing, 1905[5]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[6]
Status iucn3.1 CR pl.svg
Zasięg występowania

Prolemur szerokonosy[7] (Prolemur simus) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny lemurowatych (Lemuridae).

Zasięg występowania

Prolemur szerokonosy występuje w środkowo-wschodnim i południowo-wschodnim Madagaskarze; do niedawna gatunek ten był ograniczony do południowo-centralnych lasów deszczowych, w tym do Parków Narodowych Ranomafana i Andringitra, korytarza Ambositra-Vondrozo i izolowanych lasów między tymi lokalizacjami i na wschód od tych lokalizacji (np. Ambolomavo, Ifanadiana, Kianjavato) oraz jednej lokalizacji na północ od rzeki Manampatrana (Evendra); badania przeprowadzone w XXI wieku potwierdziły obecność w lasach Torotorofotsy, w regionie Parku Narodowego Andasibe-Mantadia oraz w osiemnastu miejscach w okolicach korytarza Ankeniheny-Zahamena oraz w pięciu dodatkowych miejscach wokół korytarza leśnego Marolambo i aż na północ do Parku Narodowego Zahamena oraz w pobliżu Parku Narodowego Midongy du Sud na południu[8].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1871 roku brytyjski zoolog John Edward Gray nadając mu nazwę Hapalemur simus[4]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu wskazał Madagaskar[4][9]. Jedyny przedstawiciel rodzaju prolemur[7] (Prolemur) który opisał również w 1871 roku Gray[2].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[8].

Etymologia

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 40–42 cm, długość ogona 45–48 cm; masa ciała 2,2–2,5 kg (samce są prawdopodobnie cięższe od samic)[13].

Ekologia

Prolemur szerokonosy jest związany z obszarami, na których występują duże skupiska bambusów. Spotykany na wysokościach od 20 do 1600 m n.p.m. Aktywny w dzień i w nocy. Żyje w grupach poligamicznych, które zajmują terytorium 40–60 ha lub większe. Okres godowy rozpoczyna się w maju lub czerwcu, a młode rodzą się zwykle w październiku i listopadzie. Samice zwykle rodzą jedno młode każdego roku, po okresie ciąży trwającym około 150 dni. Dojrzałość płciową osiągają w wieku około dwóch lat. W niewoli obserwowano osobniki, które żyły ponad 17 lat[6].

Status i ochrona

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) umieszczony w kategorii gatunków krytycznie zagrożonych wyginięciem (CR). Dawniej był szeroko rozprzestrzeniony w wielu częściach wyspy. Z powodu niszczenia środowiska oraz polowań jego populacja została ograniczona do poziomu około 500 osobników (dane z 2012)[6].

Przypisy

  1. Prolemur simus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b J.E. Gray. Notes on Hapalemur simus, a new Species lately living in the Gardens of the Society. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1870, s. 828, 1870. (ang.). 
  3. a b Ch. Lamberton. Sur un nouveau genre de Lémuriens Fossiles Malgaches: le Prohapalemur (P. Gallienii). „Bulletin du Muséum national d’histoire naturelle”. 2e série. 8, s. 367, 1936. (fr.). 
  4. a b c J.E. Gray: Catalogue of Monkeys, Lemurs, and Fruit-eating Bats in the collection of the British Museum. London: The Trustees, 1870, s. 133. (ang.).
  5. H.-F. Standing. Rapport sur les osscmcnts sub-fos-siles provenant d’Ampasambazimba. „Bulletin de l’Académie Malgache”. 4, s. 99, 1906. (ang.). 
  6. a b c M. Ravaloharimanitra, T. King, P. Wright, B. Raharivololona, R.P. Ramaherison, E.E. Louis, C.L. Frasier, R. Dolch, D. Roullet, J. Razafindramanana, S. Volampeno, H.N.T. Randriahaingo, L. Randrianarimanana, C. Borgerson & R.A. Mittermeier 2020, Prolemur simus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021 [online], wersja 2021-1 [dostęp 2021-07-19] (ang.).
  7. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 30. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  8. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 148. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  9. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Prolemur simus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-07-19].
  10. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 571, 1904. (ang.). 
  11. E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 1. Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 184. (ang.).
  12. The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World [online], S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  13. Ch. Schwitzer, R.A. Mittermeier, E.E. Louis Jr & M.C. Richardson: Family Lemuridae (Bamboo, True and Ruffed Lemurs). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 127–128. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 CR pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Greater bamboo lemur (Prolemur simus) male eating 2.jpg
Autor: Charles J Sharp , Licencja: CC BY-SA 4.0
Greater bamboo lemur (Prolemur simus) male eating, Ranomafana National Park, Madagascar