Promot II
| Kategoria | WSMP | ||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | Promot | ||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie | rama rurowa | ||
| Zawieszenie przednie | wahacze | ||
| Zawieszenie tylne | wahacze | ||
| Silnik | Łada 1,3 FIAT 1,3 | ||
| Historia | |||
| Używany | 1979–2000 | ||
| Mistrzostwa | |||
| Kierowców | 1984 – Jerzy Krotoski 1985, 1986 – Stefan Banaszak 1985–1987 – Eugeniusz Zarzycki 1988 – Krzysztof Godwod 1993 – Kazimierz Sołtowski 1997 – Marcin Banaszak | ||
| Wyścigi | |||
| Wyścigi | ? | ||
| Wygrane | 30 | ||
| Pole position | ? | ||
| Najszybsze okrążenie | ? | ||
| |||
Promot II – samochód wyścigowy, skonstruowany przez Zbigniewa Kulczyńskiego w Ośrodku Techniczno-Zaopatrzeniowym pod marką Promot. Produkowany był w latach 1979–1983.
Historia
Samochód został zbudowany z myślą o większej konkurencyjności w wyścigach międzynarodowych aniżeli Promot Polonia I. Przestrzenna rama rurowa była rozwinięciem wersji stosowanej w poprzedniku. Chłodnice przeniesione zostały do sekcji bocznych, natomiast zbiornik paliwa umieszczono za siedzeniem kierowcy. Nadwozie przybrało bardziej aerodynamiczny kształt. Na wzór MTX zmieniona została konstrukcja przednich górnych wahaczy. W późniejszych egzemplarzach zastosowano także spojlery. W niektórych wersjach użyto silników Łada, którego moc maksymalna wynosiła ok. 130 KM przy 10000 rpm.
Samochód był udaną konstrukcją i używany był w Wyścigowych Samochodowych Mistrzostwach Polski przez ponad dwadzieścia lat.
Bibliografia
- Robert Steć: Polskie samochody wyścigowe. Opole: Studio conTEXT, 2011, s. 179–182. ISBN 978-83-930306-4-4.