Prorocy mniejsi

Prorocy mniejsi – dwanaście ksiąg biblijnych wchodzących w skład Starego Testamentu. Każda z ksiąg nosi nazwę od imienia proroka, któremu jest ona przypisana. W Biblii Hebrajskiej poszczególni „prorocy mniejsi" tworzą jedną księgę. W źródłach żydowskich księga ta nazywana jest także aramejskim zwrotem Trei Asar („dwanaście").

Poszczególne proroctwa w Biblii Hebrajskiej i w Bibliach zachodnich kościołów chrześcijańskich umieszcza się tradycyjnie w następującej kolejności^[1]:

W Septuagincie, która jest używana przez kościoły wschodnie, księgi te umieszcza się w następującej kolejności: Ozeasza, Amosa, Micheasza, Joela, Abdiasza, Jonasza, Nahuma, Habakuka, Sofoniasza, Aggeusza, Zachariasza oraz Malachiasza. Oprócz tego w Septuagincie Proroków Mniejszych umieszcza się przed Prorokami Większymi, a nie odwrotnie jak to ma miejsce w Biblii Hebrajskiej.

Zwrot „mniejszy" odnosi się do objętości, ilości tekstu ksiąg Proroków Mniejszych, które są krótkie w porównaniu z innymi księgami biblijnymi, nie ma natomiast na celu pomniejszania wagi ich treści. Określenie takie wywodzi się z Wulgaty, gdzie księgi te noszą nazwę Prophetae Minores.