Proszek daktyloskopijny

Proszek daktyloskopijny – materiał stosowany w technice kryminalistycznej (daktyloskopii) do ujawniania śladów linii papilarnych. Proszki te mają sypką konsystencję, ziarna tworzą jednolitą masę, nie sklejają się ze sobą. Ich barwa – a więc i możliwość zastosowania dla określonych śladów – jest zależna od składu: proszki białe (w których głównym składnikiem może być ditlenek tytanu), szare (argentorat z zawartością glinu) lub czarne (sadza). Poza tym wykorzystuje się również zjawiska fluorescencji i ferromagnetyzmu, stosując odpowiednio proszki fluoryzujące (zawierające np. antracen z chryzenem, siarczek wapnia czy kalomel) i proszki magnetyczne (żelazo)[1][2].

Przypisy

  1. ↑ Ujawnianie śladów linii papilarnych za pomocą proszków daktyloskopijnych, [w:] Paweł Horoszowski, Śledcze oględziny miejsca, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1959, s. 427–431, OCLC 254508182.
  2. ↑ Richard Saferstein, Tiffany Roy, Criminalistics. An Introduction to Forensic Science, wyd. 13, New York: Pearson, [cop. 2021], s. 140–141, ISBN 978-0-13-521831-0 (ang.).