Prozaizm
Prozaizm – element językowy pochodzący spoza stylu artystycznego[1] (właściwy np. dla stylu obiegowego lub naukowego[2]), w ujęciu funkcjonalnym: środek tego rodzaju zastosowany w wypowiedzi poetyckiej[2]. Pojawienie się prozaizmu może wynikać z niedostatecznego warsztatu pisarskiego, częściej jednak jest zamierzonym zabiegiem i ma na celu nadanie wypowiedzi specyficznego nacechowania stylistycznego, np. w wierszu K.I. Gałczyńskiego:
Chciałem tam wejść, na Heraklita,
nie jestem chuchrak ni słabeusz,
ale policjant wciąż się pyta
– Przepraszam, czy pan jest Orfeusz?
Przeciwieństwem prozaizmów są poetyzmy[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Mistrík 1993 ↓, s. 356.
- ↑ a b Prozaismus, leporelo.info [dostęp 2019-09-09] (cz.).
- ↑ Mistrík 1993 ↓, s. 327.
Bibliografia
- Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).