Proziaki

Polskie proziaki

Proziaki, chleb sodowy – placki mączne z dodatkiem "prozy" (sody oczyszczonej) pochodzące z Podkarpacia[1], znane też w innych częściach Polski.

Składają się z mąki pszennej lub pszenno-żytniej, jajek, kwaśnej śmietany, wody, soli oraz sody oczyszczonej. Pieczone są na blasze tradycyjnych kuchni kaflowych opalanych drewnem. Ich kształt może być okrągły (średnica około 6-10 cm, grubość około 1,5 cm[1]) lub czworokątny. Ze względu na zanik kuchni z blatem żeliwnym, piecze się je również na patelni z odrobiną tłuszczu lub smalcu (jak przy smażeniu naleśników). Mogą być wyrabiane na słodko, gdy do ciasta doda się cukru.

W różnych wsiach Podkarpacia gospodynie urozmaicały je dodając do ciasta także maślankę, ser, czy więcej masła. Proziaki były podawane ze świeżym masłem, białym serem lub marmoladą, a popijane najczęściej zimnym słodkim mlekiem[1].

Przypisy

  1. a b c Kuchnia regionalna Beskidu Dukielskiego, Barbara Szepieniec (oprac.), Dukla: Gmina Dukla, 2006, s. 25, ISBN 83-917987-8-X, OCLC 956576444.

Media użyte na tej stronie

Polish Flat Sodabreads, Skansen in Sanok, 2010.png
Autor: Silar, Licencja: CC BY-SA 3.0
Polish_Flat_Sodabreads_Sanok