Prymasowski Instytut Kultury Chrześcijańskiej

	Prymasowski Instytut Kultury Chrześcijańskiej
	Prymasowski Instytut Kultury Chrześcijańskiej
	; Siedziba Instytutu
Data założenia	8 września 1982
Typ	teologiczna
Patron	kard. Stefan Wyszyński
Państwo	Polska
Adres	ul. Grodzka 18; 85-109 Bydgoszcz
Liczba studentów	300
	Położenie na mapie Bydgoszczy Prymasowski Instytut Kultury Chrześcijańskiej
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Prymasowski Instytut Kultury Chrześcijańskiej
	Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 Prymasowski Instytut Kultury Chrześcijańskiej
	53°07′20″N 18°00′10″E/53,122222 18,002778

Budynek przy ul. Farnej 10, w którym mieści się biblioteka Instytutu

Prymasowski Instytut Kultury Chrześcijańskiej im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego – instytucja naukowo-dydaktyczna w Bydgoszczy, od 1998 roku będąca sekcją zamiejscową Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Instytut kształci na kierunku teologii o specjalności katechetyczno-pastoralnej w systemie zaocznym. Placówka znajduje się w Bydgoszczy przy ulicy Grodzkiej 18.

Historia

Okres rozwoju (1982-1989)

Instytut został erygowany na wniosek nowo mianowanego wikariusza biskupiego dla miasta Bydgoszczy Jana Nowaka^[1]. Dnia 8 września 1982 roku Prymas Polski, kard. Józef Glemp ustanowił PIKCh w Archidiecezji Gnieźnieńskiej, z siedzibą w Gnieźnie i Bydgoszczy. W dekrecie erekcyjnym dyrektorem placówki został mianowany ks. prof. dr hab. Kazimierz Śmigiel, a dyrektorem w Bydgoszczy de facto został ks. dr Bronisław Kaczmarek. Na potrzeby Instytutu udostępnione zostały pomieszczenia parafii farnej, usytuowane przy ul. Grodzkiej 1 (dawny Dom Katolicki) oraz budynku dawnej szkoły parafialnej przy farze bydgoskiej^[2]. Początkowo Instytut posiadał formę miejskiego duszpasterstwa ponadparafialnego jako trzyletnie studium wiedzy i kultury religijnej^[3].

W 1984 dzięki staraniom biskupa przekształcił się w pięcioletnie studia filozoficzno-teologiczne, kończone egzaminem ex universa theologia i napisaniem pracy magisterskiej, a w roku akademickim 1988/1989 uzyskał status szkoły wyższej na prawach państwowych. Studenci oraz kadra naukowa Instytutu uczestniczyli od 1985 w organizacji i przebiegu Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, a od 1987 roku także w Bydgoskich Dniach Społecznych^[2].

Afiliacja do Papieskiego Wydziału Teologicznego w Poznaniu (1990-1998)

4 marca 1990 roku Kongregacja do Spraw Nauczania Katolickiego wydała dekret o afiliacji PIKCh do Papieskiego Wydziału Teologicznego w Poznaniu na okres pięciu lat (w 1995 r. wydłużonym na następne 6 lat). Dzięki temu uregulowana została sytuacja prawna Instytutu na płaszczyźnie Kościoła katolickiego. Całość studiów w Instytucie podzielona została na dwa cykle: filozoficzny (dwa lata) i teologiczny (trzy lata). W roku akademickim 1995/96 okres studiów przedłużono z pięciu do sześciu lat. W tym roku studiowało w Instytucie ogółem 316 studentów, a kadrę dydaktyczną stanowiło 26 wykładowców, w tym 12 profesorów Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie^[3]. Wykłady z teologii prowadzone były nadal w budynku przy ul. Grodzkiej 1, natomiast od kwietnia 1993 wykłady z filozofii odbywały się w adaptowanych pomieszczeniach przy ul. Farnej 2^[2].

Sekcja Wydziału Teologicznego UAM (od 1998)

26 czerwca 1998 roku Kongregacja Wychowania Katolickiego wyraziła zgodę na ustanowienie Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, do którego włączono dotychczasowy Papieski Wydział Teologiczny. Aby umożliwić odbywanie magisterskich studiów teologii studentom uczelni kościelnych, dawniej afiliowanych do PWT, rektor UAM powołał sekcje zamiejscowe Wydziału Teologicznego UAM, m.in. w Bydgoszczy i Gnieźnie. Nastąpiły też pewne zmiany w programie studiów. Określono czas trwania studiów magisterskich na sześć lat. Mimo piątkowo-sobotniego systemu zajęć, studia zostały uznane jako dzienne. Od 2002 zostały przekształcone w pięcioletnie studia zaoczne w specjalności katechetyczno-pastoralnej. Zajęcia dydaktyczne przeniesiono do pomieszczeń I Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego przy ul. Leszczyńskiego^[2].

Po powołaniu 25 marca 2004 diecezji bydgoskiej, jedną z pierwszych inicjatyw biskupa bydgoskiego Jana Tyrawy było powołanie z dniem 1 sierpnia 2004 roku Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Bydgoskiej im. Błogosławionego Biskupa Michała Kozala, które również zostało włączone w wymiarze edukacyjnym w struktury Wydziału Teologicznego UAM^[2]. Po pozyskaniu w 2007 na siedzibę Seminarium Duchownego zabytkowego budynku przy ul. Grodzkiej 18, ulokowano w nim także Instytut Teologiczny. W szachulcowym budynku dawnej szkoły parafialnej pozostała natomiast uczelniana biblioteka.

Dyrektorzy

1982–1984 ks. dr Bronisław Kaczmarek^[2]
1984–1987 ks. dr Lech Bilicki
1987–1988 ks. dr Marek Pyc
1988–2003 ks. dr Wojciech Szukalski
2003–2004 ks. prof. Marek Pyc
2004–2010 ks. dr Rafał Grabowski
od 2010 ks. dr hab. Mirosław Gogolik

Przypisy

↑ Kutta Janusz. Wikariusz biskupi prymasa Polski w Bydgoszczy. [w.] Kronika Bydgoska – tom specjalny wydany z okazji wizyty papieża Jana Pawła II w Bydgoszczy. Bydgoszcz 1999.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Lejman Hanna: Wiara poszukująca zrozumienia – 25 lat istnienia prymasowskiego instytutu kultury chrześcijańskiej w Bydgoszczy. [w.] Studia Bydgoskie 1 (2007).
↑ ^a ^b KrystynaK. Kwaśniewska KrystynaK., Naukowcy Bydgoszczy – słownik biograficzny 1997, MieczysławM. Rak, wyd. Wyd. 2, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 1997, s. 357–381, ISBN 83-85860-48-7, OCLC 802102178 .

Bibliografia

Kutta Janusz. Wikariusz biskupi prymasa Polski w Bydgoszczy. [w.] Kronika Bydgoska – tom specjalny wydany z okazji wizyty papieża Jana Pawła II w Bydgoszczy. Bydgoszcz 1999
Lejman Hanna: Wiara poszukująca zrozumienia – 25 lat istnienia Prymasowskiego Instytutu Kultury Chrześcijańskiej w Bydgoszczy. [w.] Studia Bydgoskie 1 (2007)

[KJ-1] Kutta Janusz. Wikariusz biskupi prymasa Polski w Bydgoszczy. [w.] Kronika Bydgoska – tom specjalny wydany z okazji wizyty papieża Jana Pawła II w Bydgoszczy. Bydgoszcz 1999.

[LH-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Lejman Hanna: Wiara poszukująca zrozumienia – 25 lat istnienia prymasowskiego instytutu kultury chrześcijańskiej w Bydgoszczy. [w.] Studia Bydgoskie 1 (2007).

[KK-3] KrystynaK. Kwaśniewska KrystynaK., Naukowcy Bydgoszczy – słownik biograficzny 1997, MieczysławM. Rak, wyd. Wyd. 2, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 1997, s. 357–381, ISBN 83-85860-48-7, OCLC 802102178 .

[1]

[2]

[3]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne