Prymitywizm (sztuka)
 | Ten artykuł należy dopracować |
Prymitywizm
1. Oznaczenie umownie określające dzieła artystów nieuczonych; odnosi się zarówno do sztuki ludów pierwotnych i egzotycznych, jak i do sztuki ludowej, a także do sztuki artystów amatorów[1].
2. Dawniej: określenie europejskiego malarstwa przedrenesansowego, zwłaszcza szkoły włoskiej i holenderskiej[2][3].
3. Kierunek w sztuce współczesnej; spontaniczna, instynktowna twórczość artystów (najczęściej samouków), którzy nie są związani z żadnymi kierunkami sztuki współczesnej ani tradycjami sztuki ludowej lub dziecięcej. Polega na upraszczaniu oraz często deformacji i stylizowaniu, skłonności do skrajnego realizmu.
Przedstawiciele prymitywizmu
- Henri Rousseau (malarstwo)
- Camille Bombois (malarstwo)
- Louis Vivin (malarstwo)
- André Bauchant (malarstwo)
- Morris Hirshfield (malarstwo)
- Grandma Moses (malarstwo)
- Theofilos (malarstwo)
- Ivan Generalić (malarstwo)
- Władysław Rybkowski (malarstwo)
- Nikifor Krynicki (malarstwo)
- Teofil Ociepka (malarstwo)
- Karol Kostur (malarstwo)
- Erwin Sówka (malarstwo)
- Marek Krauss (malarstwo)
- Alina Dawidowicz (malarstwo)
- Aleksander Słomiński (rzeźba, malarstwo)
- Stanisław Zagajewski (rzeźba)
- Edward Sutor (rzeźba)
- Marian Henel (tkactwo)
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Schreiber H., Koncepcja „sztuki prymitywnej”, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2012
- Ziemba A., Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 2001
- Turner J., The Dictionary of Art, Oxford University Press, t. 25, Londyn 1998
Encyklopedia internetowa (ruch artystyczny):