Przełączka pod Łomnicą

Przełączka pod Łomnicą
Ilustracja
Widok z Doliny Małej Zimnej Wody
Państwo Słowacja
PasmoTatry, Karpaty
Sąsiednie szczytyMała Poślednia Turniczka, Łomnica
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Przełączka pod Łomnicą”
Ziemia49°11′44,6″N 20°12′40,0″E/49,195722 20,211111

Przełączka pod Łomnicą (słow. Sedielko pod Lomnickým, niem. Noack-Habel-Scharte, węg. Noack-Habel-rés) – przełęcz w słowackich Tatrach Wysokich, w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika. Jest jedną z pięciu przełączek na odcinku pomiędzy Durnym Szczytem a Łomnicą, położoną tuż poniżej tej ostatniej. Dokładnie znajduje się pomiędzy Małą Poślednią Turniczką na północnym zachodzie a kopułą szczytową Łomnicy na południowym wschodzie. Przełączka pod Łomnicą nie jest dokładnie pomierzona, więc wysokość, na której jest położona, nie jest znana[1].

Na siodło nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, dostępna jest jedynie dla taterników. Spod przełęczy w stronę Doliny Małej Zimnej Wody na południe opada długi żleb zwany Żlebem Téryego, wcinający się między długą południową grań Małej Pośledniej Turniczki a wielką zachodnią ścianę Łomnicy. Przez Przełączkę pod Łomnicą prowadzi wiele dróg taternickich, między innymi Droga Jordana z Doliny Pięciu Stawów Spiskich na szczyt Łomnicy. Najdogodniejszymi sposobami na dotarcie na przełęcz są trasa przez Wielki Upłaz i Niżni Capi Przechód, Droga Jordána z Wyżniej Pośledniej Przełączki oraz drogi ze szczytu Łomnicy. Od strony Doliny Dzikiej można wejść na przełęcz przez Miedziane Ławki[1].

Nazewnictwo

Polska i słowacka nazwa Przełączki pod Łomnicą pochodzi od Łomnicy. Nazwy niemiecka i węgierska upamiętniają dwóch niemieckich taterników ze Śląska – Paula Habela i Ludwiga Noacka, którzy weszli tutaj w 1899 r. wraz z przewodnikiem Johannem Breuerem[2].

Historia

Pierwsze wejścia turystyczne:

  • Emerich Kövi wraz z trzema towarzyszami i przewodnik Jakob Lux, 21 września 1857 r. – letnie (wejście prawdopodobne),
  • Ödön Téry i Martin Spitzkopf, 1 sierpnia 1877 r. – letnie,
  • Gerhardt Haffner, Alfred Schmidt i Matthias Nitsch, 7 stycznia 1935 r. – zimowe[1].

Przypisy

  1. a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXI. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 53–63.
  2. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.

Media użyte na tej stronie

Łomnica T77.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 3.0
Widok z Doliny Staroleśnej
Mountain pass 12x12 n.svg
oriented mountain pass symbol : n ne e se