Przełęcz Nowickiego

Przełęcz Nowickiego
Ilustracja
Widok z Orlej Perci
Państwo Polska
Wysokośćok. 2105 m n.p.m.
PasmoKarpaty, Tatry Wysokie
Sąsiednie szczytyBuczynowe Czuby, Budzowa Igła
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Nowickiego”
Ziemia49°13′38,1″N 20°02′19,0″E/49,227250 20,038611

Przełęcz Nowickiego (słow. Nowického sedlo, niem. Nowicki-Scharte, węg. Nowicki csorba, ok. 2105 m[1]) – przełęcz położona w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, oddzielająca od siebie Buczynowe Czuby i Wielką Buczynową Turnię. Jest to największe obniżenie na odcinku pomiędzy Granatami a Ptakiem[2]. Na północ z przełęczy opada do Zadnich Usypów w Pańszczycy krucha rynna, na południe do Dolinki Buczynowej prosty żleb. Po wschodniej stronie Przełęczy Nowickiego, już w masywie Wielkiej Buczynowej Turni ciągnie się skalista grań z kilkoma zębami, zakończona Budzową Igłą, od górnych partii oddzielona Budzową Przełączką[3].

Od 1911 r.[4] na przełęcz prowadził szlak turystyczny z górnej części doliny Pańszczycy (zlikwidowano go z uwagi na zbyt kruche skały)[2]. Jeszcze w latach 50. XX wieku istniało kilka śladów czerwonej farby po tym znakowaniu[4]. Przełęcz jest dostępna dla turystów przy przejściu granią, prowadzi przez nią szlak Orlej Perci. Zejście z Buczynowych Czub na Przełęcz Nowickiego ubezpieczone jest łańcuchami. Dalej szlak prowadzi w górę skalną rynną będącą wielką odnogą żlebu spod Budzowej Przełączki[5].

Siodło zostało nazwane na cześć poety Franciszka Henryka Nowickiego, autora Sonetów tatrzańskich i projektodawcy Orlej Perci. Pierwszy nazwy tej użył ks. Walenty Gadowski w roku 1902[6].

Widok na Przełęcz Nowickiego z Pańszczycy

Pierwsze wejście turystyczne:

Taternictwo

Rejon Przełęczy Nowickiego dopuszczony jest do uprawiania wspinaczki skalnej, ale tylko od strony Dolinki Buczynowej[7]. Jest tutaj kilka dróg wspinaczkowych[3]:

  • Od północy przez grzędę Buczynowych Czub; I stopień trudności w skali tatrzańskiej, czas przejścia 45 min[3].
  • Od północy przez żleb Budzowej Przełączki; 0+, jedno miejsce I, 45 min (od wejścia w ścianę),
  • Wprost południowym żlebem; II, 1 godz.
  • Droga Nowickiego; 0+, 30 min (od wylotu żlebu)[3].

Szlaki turystyczne

szlak turystyczny czerwony – czerwony (Orla Perć) przebiegający granią główną z Zawratu przez Kozi Wierch, Granaty, Przełęcz Nowickiego i Buczynowe Turnie na Krzyżne.
  • Czas przejścia z Zawratu na Krzyżne: 6:40 h
  • Czas przejścia z Krzyżnego na Kozi Wierch (część Zawrat – Kozi Wierch jest jednokierunkowa!): 3:35 h[8]

Przypisy

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2016-03-29].
  2. a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część III. Granacka Przełęcz – Wołoszyn. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 26–29.
  3. a b c d Władysław Cywiński: Granaty. Tatry. Przewodnik szczegółowy, tom 18. Poronin: Wyd. Górskie, 2013. ISBN 978-83-7104-046-7.
  4. a b Władysław Midowicz, Z historii znakowania szlaków w Tatrach Polskich, PTTK Kraj, Warszawa-Kraków, 1986, s.24, ​ISBN 83-7005-106-5
  5. Dariusz Dyląg: Orla Perć: przewodnik wysokogórski. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Rewasz, 2006. ISBN 83-89188-50-3.
  6. Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XV. Latchorzew: Trawers, 2007. ISBN 978-83-60078-04-4.
  7. Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN. [dostęp 2019-01-04].
  8. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.

Media użyte na tej stronie

POL Szlak czerwony.svg
Czerwony szlak turystyczny.
Przełęcz Nowickiego T37 (2).jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok z Orlej Perci
Mountain pass 12x12 n.svg
oriented mountain pass symbol : n ne e se
Buczynowe Turnie z Doliny Pańszczycy.jpg
Autor: Krzysztof Dudzik (User:ToSter), Licencja: CC BY 3.0
Buczynowe Turnie od północy z Doliny Pańszczycy, od lewej: Mała Buczynowa Przełączka, dwa wierzchołki Małej Buczynowej Turni, Buczynowa Przełęcz, Wielka Buczynowa Turnia, Przełęcz Nowickiego, Buczynowe Czuby, Pościel Jasińskiego