Przełęcz Radomierska

Przełęcz Radomierska

Widok na przełęcz od strony północnej z południowego zbocza wzniesienia Dudziarz w Górach Kaczawskich.Za przełęczą wzniesienie Różanka.
Państwo	Polska
Wysokość	523 m n.p.m.
Pasmo	Góry Kaczawskie
Sąsiednie szczyty	Różanka, Gaik
Położenie na mapie Sudetów Przełęcz Radomierska
50°54′35,28″N 16°55′38,75″E/50,909800 16,927430

Przełęcz Radomierska – przełęcz na wysokości 523 m n.p.m., w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Zachodnich, w Górach Kaczawskich.

Położenie

Przełęcz położona jest w południowo-wschodniej części Gór Kaczawskich (we wschodniej części Grzbietu Południowego tych gór), na północ od wzniesienia Różanka, około 1,7 km na północny wschód od centrum wsi Radomierz. Przełęcz oddziela Góry Ołowiane po południowej stronie od Grzbietu Południowego Gór Kaczawskich po północnej stronie.

Charakterystyka

Przełęcz stanowi wyraźne, rozległe płytkie obniżenie o łagodnych zboczach i podejściach, wcinające się w staropaleozoiczne skały metamorficzne pochodzenia osadowego: zieleńce, łupki zieleńcowe, łupki serycytowe, łupki kwarcowo-serycytowe, tzw. łupki radzimowickie. Obszar w otoczeniu przełęczy zajmują pola uprawne, nieużytki i łąki górskie. Dolną część wschodniego podejścia przełęczy porasta niewielki las regla dolnego. Na wschodnim podejściu przełęczy położone jest źródło górskiego potoku, lewego dopływu Kaczawy. W sąsiedztwie przełęczy, po północnej stronie położone są zabudowania wsi Radomierz, które podchodzą pod samą przełęcz. Od tej miejscowości pochodzi nazwa przełęczy. W bliskiej odległości od przełęczy po stronie północnej prowadzi odcinek drogi krajowej nr 3 Legnica – Jelenia Góra.

Inne

• Przez przełęcz przechodzi administracyjna granica powiatów: karkonoskiego i jaworskiego.
• Przełęczą przed laty zachwycał się wielki przyrodnik i podróżnik niemiecki, Alexander von Humboldt.
• Obszar przełęczy porastają górskie łąki konietlicowe i mietlicowe użytkowane ekstensywnie (Polygono-Trisetion i Arrhenatherion), zaliczane do specjalnych obszarów ochrony siedlisk Natura 2000^[1].
• Przez przełęcz przechodzi dział wodny, oddzielający dorzecza rzek: Kaczawy i Bobru.

Turystyka

• Przełęcz stanowi punkt widokowy, z którego roztacza się częściowa panorama Pogórza Kaczawskiego i Gór Kaczawskich oraz okolicznych wzniesień.
• Przez przełęcz prowadzi czarny szlak turystyczny do ruin dawnego schroniska na szczycie Różanki w Górach Ołowianych^[2].

Galeria

• 

  Widok od południa (z Gór Ołowianych) z panoramą Gór Kaczawskich

• 

  Zabudowania na przełęczy

• 

  Droga krajowa nr 3 na przełęczy

Przypisy

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 6 Góry Kaczawskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2000, ISBN 83-85773-27-4
• Góry i Pogórze Kaczawskie. Skala 1:40.000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2004. wyd. II. ISBN 83-88049-02-X.