Przełęcz Stolarczyka

Przełęcz Stolarczyka
Ilustracja
Przełęcz Stolarczyka (na lewo od Papirusowych Turni i Czarnego Szczytu)
Państwo Słowacja
Wysokośćok. 2370 m n.p.m.
PasmoTatry, Karpaty
Sąsiednie szczytyBarania Kazalnica, Mała Papirusowa Turnia
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Stolarczyka”
Ziemia49°12′15,8″N 20°11′56,6″E/49,204389 20,199056

Przełęcz Stolarczyka (słow. Stolarczykovo sedlo, niem. Stolarczykjoch, węg. Stolarczyk-hágó[1], ok. 2370 m n.p.m.) – przełęcz w głównej grani Tatr, położona pomiędzy Wyżnim Baranim Zwornikiem (Vyšná Barania strážnica) w masywie Baranich Rogów (Baranie rohy, 2526 m) a Małą Papirusową Turnią (Malá Čierna veža) w masywie Czarnego Szczytu (Čierny štít, 2429 m)[2]. Po północno-zachodniej stronie przełęczy znajduje się Dolina Czarna Jaworowa (Čierna Javorová dolina) – gałąź Doliny Jaworowej (Javorová dolina), a po stronie południowo-wschodniej Dolina Dzika (Veľká Zmrzlá dolina) – gałąź Doliny Kieżmarskiej (dolina Kežmarskej Bielej vody). Bezpośrednio pod przełęczą znajdują się kotlinki, stanowiące najwyższe piętra tych dolin: Czarny Bańdzioch na północnym zachodzie i Barania Kotlina na południowym wschodzie[3]. Pomiędzy Wyżnim Baranim Zwornikiem a Przełęczą Stolarczyka wypiętrza się Barania Kazalnica[4].

Z Czarnego Bańdziocha prosto na Przełęcz Stolarczyka prowadzi u stóp Czarnego Szczytu i Papirusowych Turni długi, skalisto-piarżysty Szymkowy Żleb. Poniżej grani po stronie Doliny Dzikiej prowadzi natomiast długi zachód nazywany Papirusową Drabiną. U góry kończy się on w rejonie trawiastego zbocza tuż poniżej Przełęczy Stolarczyka[2].

Na przełęcz nie prowadzi żaden szlak turystyczny, jest ona natomiast łatwo dostępna z obu stron drogami nieznakowanymi. Stanowi najdogodniejsze połączenie Doliny Czarnej Jaworowej z Doliną Dziką, jak również daje łatwy dostęp do otaczających ją szczytów. Najlepiej dotrzeć na siodło od północnego zachodu przez Szymkowy Żleb lub od wschodu przez Papirusową Drabinę. Przejście przez przełęcz było od dawna używane przez myśliwych z Jurgowa. Nazwa przełęczy została nadana w 1902 r. przez Janusza Chmielowskiego na cześć zasłużonego taternika, księdza Józefa Stolarczyka[2].

Pierwsze znane wejścia:

Przypisy

  1. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 101–107. ISBN 83-217-2472-8.
  3. ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.
  4. ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 27.

Media użyte na tej stronie

Czarny Szczyt.jpg
Autor: Rafik k, Licencja: CC BY-SA 4.0
Przełęcz Stolarczyka, Papirusowe Turnie i Czarny Szczyt ponad Doliną Dziką
Mountain pass 12x12 se.svg
oriented mountain pass symbol : n ne e se