Przemek Dyakowski
 | |
| Imię i nazwisko | Przemysław Dyakowski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Wydawnictwo | |
Przemek Dyakowski (ur. 1 czerwca 1935 w Krakowie[1]) – polski saksofonista jazzowy.
Życiorys
Wychowywał się w Zakopanem, w młodości chciał zostać skoczkiem narciarskim[2].
Początkowo grał na pianinie, następnie swoje zainteresowania muzyczne przeniósł na saksofon, był uczniem solisty orkiestry radiowej w Krakowie Józefa Łysaka. Pod koniec lat 50., jako uczeń szkoły muzycznej rozpoczął grę na saksofonie w zespole Zygmunta Koniecznego w krakowskim kabarecie Piwnica pod Baranami, związany był też z klubem jazzowym na ul. Marka i klubem "Pod Jaszczurami". Po przybyciu do Trójmiasta grał m.in. w kabarecie Tadeusza Chyły i w zespole Klubu Studentów Wybrzeża ŻAK wraz z Włodzimierzem Nahornym. W latach 1970 twórca zespołu Rama 111, działającego do dzisiaj. Od 1968 przez 10 lat Rama 111 był zespołem Radia Gdańsk, w którego studiu dokonał wielu nagrań[2]. Przemek Dyakowski brał udział w Jazz Jamboree, dawał koncerty z cyklu Jazz w Filharmonii (m.in. w Filharmonii Narodowej), Gdynia Summer Jazz Days i podczas licznych festiwali.
Wśród artystów, którym akompaniował są: Cab Calloway, Shirley Jones, Steve Allen, Bobby Short oraz Elaine Delmar[3].
W 2008 jego album Melisa osiągnął status złotej płyty[4].
W 2006 został wyróżniony Medalem im. Eugeniusza Kwiatkowskiego „Za wybitne zasługi dla Gdyni”[5].
Wybrana dyskografia
- Marianna Wróblewska – Byle bym się zakochała (1973)[6]
- Niebiesko-Czarni – Koncert dla Ady (1993)
- Mietek Blues Band – Tribute to the blues (1996)
- Rama 111 – W Gdyni gra… (1997)
- Piotr Lemańczyk – Follow the soul (2003)
- Tymon & The Transistors – Wesele (2004)[7]
- Przemek Dyakowski – Take it easy! (2005)
- Larry Ugwu, Ikenga Drummers - Lustereczko (2006)
- Przemek Dyakowski, Leszek Możdżer, Sławek Jaskułke – Melisa (2007)[8]
- Biafro – No More Bloodshed (Heavy Metal Reggae) (2010)[9]
- Irek Wojtczak – Direct Memory Access (2011)[10]
- Przemek Dyakowski – Take It Easy III (2012)
Życie prywatne
Brat Andrzej Dyakowski (1936–2020), artysta malarz, prof. ASP w Gdańsku.
Przypisy
- ↑ Benefis Przemka Dyakowskiego. jazzforum.com.pl. [dostęp 2015-02-07]. (pol.).
- ↑ a b Przemysław Dyakowski. www.radiopik.pl. [dostęp 2015-05-29]. (pol.).
- ↑ Przemek Dyakowski. www.facebook.com. [dostęp 2015-05-29]. (pol.).
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2008 roku, ZPAV [dostęp 2020-06-16].
- ↑ Laureaci medalu z roku 2006. gdynia.pl. [dostęp 2020-07-14].
- ↑ Marianna Wróblewska – Byle Bym Się Zakochała. www.discogs.com. [dostęp 2015-02-07]. (ang.).
- ↑ Tymon & Transistors – Wesele. www.discogs.com. [dostęp 2015-02-07]. (ang.).
- ↑ Leszek Możdżer/Przemek Dyakowski/Sławek Jaskułke, Melisa. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-02-07]. (pol.).
- ↑ Biafro – No More Bloodshed (Heavy Metal Reggae). www.discogs.com. [dostęp 2015-02-07]. (ang.).
- ↑ Irek Wojtczak – Direct Memory Access. www.discogs.com. [dostęp 2015-02-07]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Jasina, Licencja: CC BY-SA 3.0
Przemysław (Przemek) Dyakowski, trójmiejski saksofonista jazzowy.