Przemysław Grudziński
 Przemysław Grudziński, drugi od prawej (2004) | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 października 1950 Toruń |
|---|---|
| Podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej | |
| Okres | od 1992 do 1993 |
| Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych | |
| Okres | od 1998 do 2000 |
| Ambasador RP w Stanach Zjednoczonych | |
| Okres | od 2000 do kwietnia 2005 |
| Poprzednik | Jerzy Koźmiński |
| Następca | Janusz Reiter |
| Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych | |
| Okres | od sierpnia 2008 do kwietnia 2009 |
| Stały przedstawiciel RP przy Biurze NZ w Wiedniu | |
| Okres | od 2009 do listopada 2014 |
| Poprzednik | Jacek Bylica |
| Następca | Adam Bugajski |
| Ambasador RP w Finlandii | |
| Okres | od października 2015 do kwietnia 2017 |
| Poprzednik | Janusz Niesyto |
| Następca | Jarosław Suchoples |
Przemysław Grudziński (ur. 30 października 1950 w Toruniu) – polski historyk, dyplomata i urzędnik państwowy.
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej (1992–1993) i Ministerstwie Spraw Zagranicznych (1998–2000, 2008–2009), ambasador RP w Stanach Zjednoczonych (2000–2005), stały przedstawiciel RP przy Biurze ONZ w Wiedniu (2009–2014) i ambasador RP w Finlandii (2015–2017).
Życiorys
Wykształcenie i praca naukowa
Ukończył w 1972 studia w Instytucie Historii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (magisterium uzyskał na podstawie pracy pt. Wojna amerykańsko-meksykańska, 1846–1848), tam też pracował jako asystent do 1976. W 1977 obronił doktorat w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk (praca pt. Przyszłość Europy w koncepcjach prezydenta Franklina D. Roosevelta), a pięć lat później w tej samej jednostce habilitował się w oparciu o rozprawę zatytułowaną Strategia nuklearna Stanów Zjednoczonych, 1939–1945. Do 1996 pracował jako adiunkt i docent Instytutu Historii PAN. Od 1994 do 1997 i ponownie w okresie 2005–2008 był profesorem w George C. Marshall European Center for Security Studies w Niemczech. Profesor wizytujący m.in. na University of Southern California (1989), UCLA (1989), Princeton University (1979) oraz George Washington University (1980).
Kariera dyplomatyczna
W latach 1991–1992 pełnił funkcję dyrektora Biura Studiów i Ekspertyz w Kancelarii Sejmu, później przez rok był podsekretarzem stanu do spraw polityki obronnej w Ministerstwie Obrony Narodowej. Powrócił do pracy w administracji publicznej w 1998, obejmując urząd podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od 2000 do 2005 był ambasadorem RP w Stanach Zjednoczonych. W sierpniu 2008 ponownie został wiceministrem spraw zagranicznych. Odszedł z tego stanowiska w kwietniu 2009, kiedy to powołano go na stałego przedstawiciela RP przy Biurze NZ w Wiedniu. Misję dyplomatyczną zakończył w listopadzie 2014[1]. W październiku 2015 powołany na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Finlandii[2]. Odwołano go z końcem kwietnia 2017[3].
Życie prywatne
Jest synem mediewisty, profesora Tadeusza Grudzińskiego[4]. Z Marią Hebanowską ma dwie córki: Justynę i Katarzynę[5].
Zna język angielski, rosyjski i niemiecki[6].
Wybrane publikacje
- Przyszłość Europy w koncepcjach Franklina D. Roosevelta, 1933–1945, Ossolineum, Warszawa 1980, ISBN 83-04-00668-5.
- Teologia bomby. Geneza nuklearnego odstraszania, PWN, Warszawa 1988, ISBN 83-01-08324-7.
- Uczeni i barbarzyńcy. Strategia nuklearna Stanów Zjednoczonych, 1939–1945, PWN, Warszawa 1987, ISBN 83-01-05966-4.
- Państwo inteligentne. Polska w poszukiwaniu międzynarodowej roli, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2008, ISBN 978-83-7441-985-7.
Przypisy
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 listopada 2014 r. nr 110-54-2014 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 92).
- ↑ Nominacje dla ambasadorów RP w Finlandii i Grecji, msz.gov.pl, 8 października 2015 [zarchiwizowane 2016-03-04].
- ↑ Postanowienie nr 110.1.2017 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 stycznia 2017 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 271).
- ↑ Tadeusz Grudziński, [w:] Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1993, s. 201.
- ↑ Justyna Grudzińska, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-06-08].
- ↑ Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 188/, sejm.gov.pl, 22 lipca 2015 [dostęp 2019-04-30].
Bibliografia
- Podsekretarz Stanu Przemysław Grudziński, msz.gov.pl, 13 sierpnia 2008 [zarchiwizowane 2009-04-17].
- Dr hab. Przemysław Grudziński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2018-10-14].
Linki zewnętrzne
- Przemysław Grudziński, PrzemyslawGrudzinski.pl [dostęp 2019-04-30].
Media użyte na tej stronie
Polish Prime Minister Marek Belka (right) meets with Secretary of Defense Donald H. Rumsfeld (foreground) in the Pentagon on August 9, 2004, discuss a broad range of security issues of mutual interest to both nations. Joining the Prime Minister at the meeting are (left to right) the Prime Minister's Spokesman Darius Jadowski, Deputy Minister of Foreign Affairs Adam Rotfeld and Poland's Ambassador to the United States Przemyslaw Grudzinski.