Przenośność numerów

Treść tego artykułu od 2015-06 należy opracować w taki sposób, aby nie uwypuklała nadmiernie polskiej specyfiki / aby nie zawężała się tylko do polskich warunków Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Przenośność numerów (ang. number portability) – uprawnienie abonentów, zwłaszcza telefonicznych, do zachowania posiadanego numeru w przypadku zmiany operatora telekomunikacyjnego (usługodawcy), miejsca korzystania z usługi stacjonarnej lub zmiany rodzaju usługi.

Przenośność numeru jest jednym ze środków sprzyjających konkurencji na rynku usług telekomunikacyjnych. Od strony prawnej, uprawnienie to jest regulowane dyrektywami Unii Europejskiej, ustawą Prawo telekomunikacyjne oraz rozporządzeniami wykonawczymi.

W Polsce nie stosuje się przenoszenia numerów pomiędzy stacjonarnymi i ruchomymi publicznymi sieciami telefonicznymi. Jest to możliwe np. w USA.

Historia

W Polsce możliwość przenoszenia numeru komórkowego pomiędzy operatorami istnieje od 2006 r. Do końca 2008 roku z tej możliwości skorzystało około 360 tysięcy abonentów.

Od 6 lipca 2009 r. za tę operację nie są pobierane opłaty.^[1]

Prawo polskie

Zmiana lokalizacji w sieci stacjonarnej

Zgodnie z art. 70 Prawa telekomunikacyjnego w przypadku zmiany miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca wykonywania działalności, uprawnienie to dotyczy abonentów będących stroną pisemnej umowy z dostawcą usług zapewniającym przyłączenie do publicznej sieci telefonicznej operatora.

Przeniesienie może nastąpić wyłącznie w ramach istniejącej sieci tego samego operatora. W przypadku numerów geograficznych przeniesienie jest ograniczone do obszaru o tym samym wskaźniku obszaru geograficznego (czyli jednej strefy numeracyjnej). W przypadku numerów niegeograficznych (np. usług w sieci inteligentnej czy dostępu do sieci teleinformatycznej, w tym Internetu) przeniesienie jest możliwe na terenie całego kraju.

W tym przypadku, za przeniesienie przydzielonego numeru może być pobrana opłata od abonenta.

Zmiana operatora

Zgodnie z art. 71 Prawa telekomunikacyjnego uprawnienie do zachowania numeru przy zmianie dostawcy usług dotyczy wszystkich abonentów, przy czym przeniesienie musi nastąpić do istniejącej sieci operatora.

W przypadku sieci stacjonarnej, w której stosowane są numery geograficzne, przeniesienie jest ograniczone do obszaru, czyli tej samej strefy numeracyjnej). W sieci ruchomej (z numerami niegeograficznymi) ograniczenie takie nie istnieje.

W tym przypadku za przeniesienie przydzielonego numeru nie pobiera się opłat od abonenta.

Zmiana rodzaju usługi

Przenoszenie numerów przy zmianie typu usługi oferowanej przez tego samego operatora, np. z usługi przedpłaconej do abonamentowej lub odwrotnie nie jest usankcjonowane prawnie. Dostępność tej formy przenośności zależy od wewnętrznych ustaleń operatora.

Zobacz też

• Proces zestawiania połączenia głosowego w sieciach GSM i UMTS
• Zakresy numeracji dla sieci ruchomych w Polsce

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Dyrektywa 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej)
• Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2022 r. poz. 1648)
• Rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie warunków korzystania z uprawnień w publicznych sieciach telekomunikacyjnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2324)