Przepiórka japońska

Przepiórka japońska

Coturnix japonica[1]
Temminck & Schlegel, 1849
Samiec
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Coturnicini
Rodzaj	Coturnix
Gatunek	przepiórka japońska
Synonimy
C. vulgaris japonica Temminck & Schlegel, 1849[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
bliski zagrożenia

Przepiórka japońska^[4] (Coturnix japonica) – gatunek małego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae), zamieszkujący wschodnią Azję. Od około XIII wieku ptak hodowany dla mięsa i jaj, często spotykany w ptaszarniach^[5]. W naturze bliski zagrożenia wyginięciem.

Systematyka

Przepiórka japońska bywała dawniej uznawana za podgatunek przepiórki zwyczajnej (C. coturnix)^[2]. Jest to gatunek monotypowy^[2][6]. Populacje z Syberii wydzielano niekiedy do podgatunku ussuriensis, ale różnice w porównaniu do populacji z Japonii są minimalne^[2].

Występowanie

W sezonie lęgowym zamieszkuje północną Mongolię, wschodnią Syberię, Sachalin, Japonię, północno-wschodnie Chiny i Półwysep Koreański; być może także Bhutan. Zimuje na południe od zasięgu letniego – od środkowej Japonii i środkowych Chin przez północno-zachodnią Tajlandię i północną Mjanmę do skrajnie północno-wschodnich Indii (Asam) i Bhutanu; podczas łagodnych zim nielicznie zimuje dalej na północ – po skrajne południe Rosji (Buriację i Kraj Nadmorski). Introdukowana na Hawajach, Reunionie i we Włoszech^[2].

Charakterystyka

Cechy gatunku

Upierzenie podstawowe: kuropatwiane, w hodowli występują liczne odmiany barwne. W terenie nieodróżnialna od przepiórki zwyczajnej, poza głosem^[2].

Dymorfizm płciowy

Samce mniejsze od samic, kolor upierzenia bardziej wyrazisty.

Średnie wymiary

Długość ciała 17–19 cm, masa ciała około 90 g^[2].

Jaja przepiórek japońskich z hodowli sprzedawane w Indiach

Jaja

W zniesieniu 5–14 jaj o średnich wymiarach 29,8×21,5 mm i masie 7,6 g^[5]. Ich inkubacja trwa 19–20 dni^[5]. W hodowli w ciągu jednego roku samica może znieść do 300 jaj.

Status

IUCN od 2010 roku uznaje przepiórkę japońską za gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened); wcześniej, od 1988 roku klasyfikowana była jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji na wolności nie została oszacowana; jeszcze pod koniec XX wieku gatunek opisywany był jako dość pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na zmiany w rolnictwie i polowania^[3].

Cechy użytkowe

Należy do ptaków towarzyskich, ciekawskich, ale jednocześnie płochliwych, mających duże wymagania w hodowli, również pod względem pokarmowym. Dzienne zapotrzebowanie energetyczne wynosi w jej przypadku 2800 kalorii energii metabolicznej (21% białka ogólnego zawierającego 1,15% lizyny, 0,45% metioniny oraz 0,75% metioniny z cysteiną). Jaja przepiórki japońskiej mają atrakcyjny dla konsumenta wygląd, wysoką smakowitość, jak również bogaty skład chemiczny. Skorupa jest cienka, podatna na mikropęknięcia, z silną błoną podskorupową. Grupą docelową nabywców tych jaj stanowią dzieci i seniorzy^[7].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Zdjęcia i nagrania audiowizualne (ang.). W: eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology.