Przestrzeń adresowa

Ten artykuł od 2012-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Przestrzeń adresowa – mapa możliwej do zaadresowania przez proces pamięci. Nie cały jej obszar musi mieć swój odpowiednik w pamięci fizycznej, co jest implementowane za pomocą pamięci wirtualnej. W skład przestrzeni adresowej procesu wchodzą najczęściej:

• kod wykonywalny procesu
• pamięć dzielona
• dane zainicjowane
• dane niezainicjowane (tzw. sekcja BSS)
• biblioteki dynamiczne
• stos
• sterta
• obiekty (pliki) odwzorowane w obszarze pamięci wirtualnej procesu za pomocą wywołań typu mmap()

W skład przestrzeni adresowej mogą wchodzić także kod i dane jądra systemu operacyjnego oraz kod wykonywalny znajdujący się pod adresami wektorów przerwań mikroprocesora, aczkolwiek procedury sprzętowej ochrony pamięci (MMU) mikroprocesora mogą zapobiegać dostępowi do nich z aktualnego poziomu uprzywilejowania procesu.

Zobacz też

• adres pamięci
• szyna adresowa