Przestrzeń przygardłowa
Przestrzeń przygardłowa (łac. spatium parapharyngeum) – obszar anatomiczny w kształcie odwróconej piramidy, której podstawę stanowi podstawa czaszki, a wierzchołek róg większy kości gnykowej. Ograniczona jest następującymi strukturami:
- przyśrodkowo – boczna ściana gardła
- od boku – płat głęboki ślinianki przyusznej i gałąź żuchwy
- od przodu – mięsień skrzydłowy przyśrodkowy i gałąź żuchwy
- od tyłu – blaszka przedkręgowa powięzi szyjnej
- od góry – blaszka przyśrodkowa wyrostka skrzydłowatego kości klinowej i grzebień kości klinowej oraz fragment kości skroniowej
- od dołu – przyczep rozcięgna mięśnia dwubrzuścowego na rogu większym kości gnykowej. Dalej ku dołowi łączy się ze śródpiersiem tylnym.
W przestrzeni tej znajduje się wyrostek rylcowaty kości skroniowej, który dzieli ją umownie na dwie części: część przedrylcową (przednią) i część zarylcową (tylną), zwaną również przez niektórych przestrzenią tętnicy szyjnej (ang. carotid space)[1]. Obie części podzielone są przez powięź, która rozciąga się od wyrostka rylcowatego do mięśnia napinacza podniebienia miękkiego.
Przestrzeń przygardłowa wypełniona jest luźną tkanką łączną i tkanką tłuszczową.
W części przedrylcowej położone są mięśnie i więzadła przyczepiające się do wyrostka rylcowatego (bukiet Riolana). W części zarylcowej przebiegają tętnica szyjna wewnętrzna, żyła szyjna wewnętrzna, nerw językowo-gardłowy, nerw błędny, nerw dodatkowy, nerw podjęzykowy, pień współczulny oraz węzły chłonne szyjne głębokie.
Węzły chłonne przestrzeni przygardłowej zbierają chłonkę z zatok przynosowych, jamy ustnej, części ustnej gardła i częściowo z gruczołu tarczowego. Układ chłonny przestrzeni przygardłowej ma połączenia z układem chłonnym przestrzeni zagardłowej oraz z układem chłonnym wzdłuż żyły szyjnej wewnętrznej.
Przestrzeń przygardłowa może być miejscem rozwoju guzów (guzy przestrzeni przygardłowej), które nierzadko z powodu występowania wielu ważnych struktur anatomicznych stanowią wyzwanie dla chirurga operującego w tym obszarze.
Zobacz też
- ropowica przestrzeni przygardłowej
Przypisy
- ↑ Aneta Czerniewicz-Kamińska i inni, Trudności diagnostyczne w różnicowaniu guzów neurogennych przestrzeni przygardłowej w obrazach uzyskanych metodą spiralnej tomografii komputerowej – opis przypadku, „Polish Journal of Radiology”, 3, 70, 2005, s. 90-92 [dostęp 2013-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-08] (pol.).
Bibliografia
- Otolaryngologia kliniczna. red. A. Zakrzewski. PZWL. Warszawa 1981. ISBN 83-200-0326-1
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.