Przestrzeń słabo ciągowo zupełna
Przestrzeń słabo ciągowo zupełna – przestrzeń Banacha o tej własności, że każdy słaby ciąg Cauchy’ego punktów tej przestrzeni jest zbieżny w sensie słabej topologii (ciąg punktów przestrzeni jest słabym ciągiem Cauchy’ego, gdy dla każdego funkcjonału liniowego i ciągłego na ciąg wartości jest zbieżny w ciele skalarów).
Przykłady
- Domknięta podprzestrzeń przestrzeni słabo ciągowo zupełnej jest słabo ciągowo zupełna.
- Każda przestrzeń refleksywna jest słabo ciągowo zupełna.
- Dowód. Niech będzie słabym ciągiem Cauchy’ego w przestrzeni refleksywnej W szczególności, zbiór wyrazów tego ciągu jest ograniczony w normie (por. twierdzenie Banacha-Steinhausa), tj. istnieje taka stała dodatnia że dla każdego Ponieważ przestrzeń jest refleksywna, z twierdzenia Banacha-Alaoglu wynika, że kula domknięta w przestrzeni o środku w zerze i promieniu jest słabo zwarta. Ciąg którego wyrazy zawarte są w ma punkt skupienia (w słabej topologii), należący do Ponieważ dla każdego funkcjonału granica istnieje, więc jest punktem skupienia ciągu skalarów Ostatecznie, Dowodzi to tego, że jest przestrzenią słabo ciągowo zupełną. □
- Dla dowolnej miary przestrzeń L1(μ) jest słabo ciągowo zupełna (jest to twierdzenie Steinhausa[1]).
- Każda przestrzeń o własności Schura jest słabo ciągowo zupełna[2] (zob. dowód).
- Przestrzeń Banacha, której przestrzenią sprzężoną jest algebra von Neumanna jest słabo ciągowo zupełna. W szczególności, przestrzeń sprzężona do C*-algebry jest słabo ciągowo zupełna.
- Przestrzeń c0 nie jest słabo ciągowo zupełna. Jeżeli oznacza jej kanoniczną bazę Schaudera, to ciąg jest słabym ciągiem Cauchy’ego, który nie jest słabo zbieżny. W szczególności, jeżeli jest nieskończoną przestrzenią zwartą, to przestrzeń nie jest słabo ciągowo zupełna, bo zawiera podprzestrzeń izomorficzną z
- Krata Banacha jest słabo ciągowo zupełna wtedy i tylko wtedy, gdy nie zawiera podprzestrzeni izomorficznej z
- Druga przestrzeń sprzężona przestrzeni słabo ciągowo zupełnej nie musi być słabo ciągowo zupełna – stosownym kontrprzykładem jest ℓ1-suma n-wymiarowych przestrzeni euklidesowych z normą maksimum, tj.
- (gdyż zawiera podprzestrzeń izomorficzną z [3]).
Przypisy
- ↑ H. Steinhaus, Additive und stetige Funktionaloperationen. „Mathematische Zeitschrift” 5 (1919), 186-221.
- ↑ Albiac i Kalton 2006 ↓, s. 38.
- ↑ W.B. Johnson, A complementary universal conjugate Banach space and its relation to the approximation problem, „Israel J. Math.” 13 (3–4) (1972), s. 301–310.
Bibliografia
- F. Albiac, N.J. Kalton: Topics in Banach Space Theory. Springer-Verlag GmbH, 2006. ISBN 978-0-387-28141-4.
- J. Lindenstrauss, L. Tzafriri, Classical Banach Spaces I and II: Sequence Spaces; Function Spaces, Springer 1996, s. 31, 34–37 ISBN 3-540-60628-9.