Przewód śródchłonki
Przewód śródchłonki (ductus endolymphaticus) – stanowi część błędnika błoniastego. Jest to wąski kanał długości 7-9 milimetrów odchodzący od woreczka. Po drodze przyjmuje drobny przewód, który łączy go z łagiewką. Biegnie w kostnym kanaliku zwanym wodociągiem przedsionka. Wychodzi on z części skalistej kości skroniowej na tylną powierzchnię piramidy przez otwór zewnętrzny wodociągu przedsionka (łac. apertura externa aqueductus vestibuli). Leży tam w przestrzeni zewnątrzoponowej. Jego koniec rozszerza się tworząc worek śródchłonki (łac. saccus endolymphaticus).
Bibliografia
Adam Bochenek, Michał Reicher, Franciszek Krzyształowicz, Ignacy Abramowicz: Anatomia człowieka. Warszawa: Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1989. ISBN 83-200-1230-9.
| ucho zewnętrzne | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ucho środkowe |
| ||||||||
| ucho wewnętrzne |
| ||||||||
| (układ słuchowy) |
| ||||||||
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.The membranous labyrinth. (Enlarged.)
Autor:
- Anatomy_of_the_Human_Ear.svg: Chittka L, Brockmann
- derivative work: M•Komorniczak -talk-
Schemat budowy ucha ludzkiego.