Przewłoka (Ukraina)

Przewłoka
Переволока
Ilustracja
Pereweloka na mapie z 1650 r.
Państwo Ukraina
Obwód tarnopolski
Rejonbuczacki
Powierzchnia7,856 km²
Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość

2368
301,43 os./km²
Nr kierunkowy+380 3544
Kod pocztowy48420
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Przewłoka”
Położenie na mapie Ukrainy
Ziemia49°07′01″N 25°21′02″E/49,116944 25,350556
Portal Ukraina

Przewłoka (ukr. Переволока, Perewołoka) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie buczackim. W 2001 roku liczyła 2368 mieszkańców. Przez wieś przebiega droga terytorialna T 2006.

Na południe od wsi znajdują się złoża wapienia, a na południowy wschód występują skały trawertynowe. W miejscowości znajdują się także źródła wody z wodospadami.

Historia

Kościół laćiński we wsi w 1648 został zniszczony przez Kozaków i Tatarów[1].

W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Petlikowce Stare w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim.

W grudniu 1774 i w maju 1777 we wsi przebywał Mikołaj Bazyli Potocki[2].

W 1901 działała gorzelnia Jakuba Reichsteina[3].

Od 1948 wieś jest siedzibą rady wiejskiej[4].

Religia i zabytki

We wsi znajdują się cerkwie pw.: św. Jura, św. Trójcy oraz św. Jozafata.

Związani z miejscowością

Przypisy

  1. Antoni Schneider. Encyklopedya do Krajoznawstwa Galicyi. T. 1. Lwów : Drukarnia Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, 1871, s. 243 (przypis 5).
  2. Sadok Barącz: Pamiątki buczackie. Lwów: Drukarnia Gazety narodowej, 1882, s. 66.
  3. Gorzelnie i Fabryki wódek w Galicji w 1901 r.
  4. Облікова картка, Переволоцька сільська рада, Тернопільська область, Бучацький район (ukr.)
  5. Мельничук Богдан, Голод Уїльям [w:] Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 1: А—Й. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2004, s. 384. ISBN 966-528-197-6. (ukr.)
  6. Šematizm Vsečestnogo Klira Episkopskoj Diecezii Greko-Katoličeskoj Stanislavovskoj na Rok 1903. Stanisławów, 1903, s. 10. (ukr.)
  7. Šematizm Vsečestnogo Klira Episkopskoj Diecezii Greko-Katoličeskoj Stanislavovskoj na Rok 1904. Stanisławów, 1904, s. 10. (ukr.)
  8. Józef Spytkowski: Kallenbach Józef Henryk. W: Polski Słownik Biograficzny. T. XI. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1964–1965, s. 491–493.
  9. Ewa Cieńska-Fedorowicz. Podolskie wspomnienia. Cz. II. „Głosy Podolan”. 145, s. 34–35, listopad–grudzień 2017. ISSN 1507-9996.
  10. Mieczysław Gębarowicz. Prolegomena do dziejów lwowskiej rzeźby rokokowej, s. 38.

Literatura

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ternopil Oblast location map.svg
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Тернопольской области с 17 июля 2020 года
Beauplan special fragment 7 Buchach.jpg
Фрагмент Спеціальної мапи України Гійома Левассера де Боплана, 1650. Бучаччина.