Przewłoka (roślina)

Przewłoka
Ilustracja
Przewłoka warzywna
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

selerowce

Rodzina

selerowate

Rodzaj

przewłoka

Nazwa systematyczna
Smyrnium L.
Sp. Pl. 262. 1 Mai 1753
Typ nomenklatoryczny

S. olusatrum L.[3]

Synonimy
  • Olusatrum Wolf[4]

Przewłoka (Smyrnium L.) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych. Obejmuje 7 gatunków[5][6], ale kolejne o problematycznym statusie są opisywane[7][8]. Rośliny te rosną w zachodniej i południowej Europie, w północnej Afryce i w zachodniej Azji[6]. Najdalej na północ – do północno-zachodniej Francji sięga naturalny zasięg S. olusatrum[9]. Jako zawleczone i zdziczałe rosną te rośliny poza tym na Wyspach Brytyjskich, w Holandii i na Bermudach[5]. Występują na terenach skalistych, w zaroślach i widnych lasach, często też na przydrożach, zwłaszcza w pobliżu wybrzeży morskich. Kwiaty zapylane są głównie przez muchówki, zwłaszcza z rodzaju Bibio[6].

Przewłoka warzywna S. olusatrum uprawiana była w starożytności i średniowieczu jako warzywo zimowe, dopóki nie została zastąpiona przez selery zwyczajne w XV wieku. Uznaje się, że do Anglii sprowadzona została przez Rzymian. Ma o tym świadczyć to, że zdziczała wciąż jeszcze utrzymuje się przy ruinach osad rzymskich. Podobnie znajdowana jest przy dawnych klasztorach, przy których była uprawiana jako postne pożywienie[6]. Jadano młode pędy, ogonki liściowe i liście[10], pąki kwiatowe oraz korzenie tej rośliny[5]. Ceniono ich smak, podobny do selerów, ale nieco ostrzejszy. Roślina cechuje się wysoką zawartością witaminy C, a poza tym ma działanie moczopędne, oczyszczające i przeczyszczające (zwłaszcza korzeń)[10]. Przewłoka dziurkowana S. perfoliatum uprawiana jest jako roślina ozdobna dla swych oryginalnych liści obrastających łodygę, jasnożółtozielonych w okresie wiosennym[6].

Morfologia

Przewłoka dziurkowana
Pokrój
Rośliny dwuletnie o pędach nagich, osiągających ponad 2 m wysokości[6]. U nasady pędu brak włóknistych nasad starych liści[10].
Liście
Podzielone 2–4-krotnie pierzasto lub trójkrotnie[6]. Górne liście zwykle niepodzielone[9], skrętoległe lub naprzeciwległe[10].
Kwiaty
Zebrane w baldachy złożone[6], silnie rozgałęzione[10] zwykle bez pokryw i pokrywek[6][10]. Działek kielicha brak. Płatki korony żółte, w liczbie pięciu[6], lancetowate do sercowatych, z zagiętym wierzchołkiem[9]. Pręciki także w liczbie 5[6]. Zalążnia dolna, dwukomorowa, w każdej z komór z pojedynczym zalążkiem. Szyjki słupka dwie[6].
Owoce
Rozłupnia rozpadająca się na dwie rozłupki, wygięte i nie spłaszczone[6] – jajowate do kulistawych, z cienkimi żebrami[9], zwykle czerniejące podczas dojrzewania[6].

Systematyka

Pozycja systematyczna

W obrębie rodziny selerowatych (baldaszkowatych) Apiaceae rodzaj klasyfikowany jest do podrodziny Apioideae, plemienia Smyrnieae[4].

Wykaz gatunków[11][12][13]
  • Smyrnium apiifolium Willd.
  • Smyrnium connatum Boiss. & Kotschy
  • Smyrnium creticum Mill.
  • Smyrnium olusatrum L.przewłoka warzywna
  • Smyrnium orphanidis Boiss.
  • Smyrnium perfoliatum L.przewłoka dziurkowana
  • Smyrnium rotundifolium Mill.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2019-06-11] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2019-06-11].
  4. a b Genus: Smyrnium L., USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System, National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland.
  5. a b c David J. Mabberley: Mabberley's Plant-Book. Cambridge University Press, 2017, s. 863. ISBN 978-1-107-11502-6.
  6. a b c d e f g h i j k l m n Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 310. ISBN 0-333-74890-5.
  7. A new species of Smyrnium (Apiaceae) related to S. perfoliatum, FM. Raimondo, P. Mazzola, V. Spadaro. „Flora Mediterranea”. 25. s. 137-142. Sprawdź autora:2.
  8. M. Sağiroğlu, S. Aslan, B. Şahi̇n. A contribution of enigmatic species to Smyrnium galaticum from Turkey. „Biological Diversity and Conservation”. 6/3, s. 21-25, 2013. 
  9. a b c d T.G. Tutin, V.H. Heywood i in.: Flora Europaea. Vol. 2. Cambridge, London, New York, New Rochelle, Melbourne, Sydney: Cambridge University Press, 1981, s. 328. ISBN 0-521-06662-X.
  10. a b c d e f F. Mungan, K. Yildiz, E. Minareci, M. Kilic. A palynological study of the genus Smyrnium (Umbelliferae) from Turkey. „Journal of Medicinal Plants Research”. 5 (6), s. 997-1003, 2011. 
  11. Smyrnium. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-06-11].
  12. Wiesław Gawryś, Słownik roślin zielnych, Kraków: Officina Botanica, 2008, s. 168, ISBN 978-83-925110-5-2.
  13. F. Mungan, K. Yildiz, M. Kiliç, M. Kuh. A morphological study of Smyrnium (Apiaceae) from Turkey. „Biological Diversity and Conservation”. 8/3, s. 54-59, 2015. 

Media użyte na tej stronie

Smyrnium perfoliatum kz05.jpg
Autor: Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Smyrnium perfoliatum in Belogradchik, W Bulgaria
Smyrnium olusatrum kz03.jpg
Autor: Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Smyrnium olusatrum in Ait Bouzid (Béni Mellal-Khénifra, Morocco)