Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna
_is_a_technique_for_noninvasive_stimulation_of_the_adult_brain.jpg){kind=spacer}
Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (ang. transcranial magnetic stimulation, TMS) – nieinwazyjna metoda powodująca depolaryzację i hiperpolaryzację neuronów. TMS korzysta z indukcji elektromagnetycznej w celu wywołania słabego napięcia elektrycznego przy pomocy szybko zmieniającego się pola magnetycznego. Może to powodować aktywność w poszczególnych częściach mózgu i wywołanie niewielkiego dyskomfortu, pozwalającego na badanie funkcjonowania mózgu i jego połączeń. Odmiana TMS, powtarzalna przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (rTMS), była testowana jako urządzenie stosowane w terapii wielu zaburzeń neurologicznych i psychiatrycznych, takich jak: migrena, wylew, choroba Parkinsona, dystonia, szum uszny, depresja i halucynacje słuchowe.
Zastosowanie TMS w badaniach naukowych - stymulacja kory motorycznej za pomocą TMS wywołuje skorelowaną aktywność odpowiednich mięśni, co można zmierzyć za pomocą EMG; aplikowanie wielu impulsów w krótkich odstępach czasu (powtarzana stymulacja rTMS) prowadzi do obniżenia się pobudliwości neuronów korowych.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.Autor: Oscar Arias-Carrión, Licencja: CC BY 2.0
Repetitive transcranial magnetic stimulation (rTMS) is a technique for noninvasive stimulation of the adult brain. Stimulation is produced by generating a brief, high-intensity magnetic field by passing a brief electric current through a magnetic coil. Compared with the growing number of clinical trial with rTMS, there are surprisingly few animal studies on its basic mechanisms of action, constraining the ability to perform hypothesis-driven clinical studies.