Przyjaciel (herb szlachecki)

Przyjaciel

Herb Przyjaciel
Typ herbu

szlachecki

Alternatywne nazwy

Kemlada, Kemlad, Kamrad, Kamerad

Pierwsza wzmianka

1166

Odmiana herbu

Przyjaciel (Kemlada, Kemlad, Kamrad, Kamerad) – polski herb szlachecki.

Opis herbu

PrzyjacielW polu błękitnym, serce czerwone, przebite strzałą srebrną grotem w prawo, wewnątrz misy złotej. W klejnocie pięć piór strusia[1].

Przyjaciel IIW polu błękitnym strzała srebrna, złotym grotem w górę, między dwoma sercami czerwonymi. W klejnocie ogon pawi[2].

  • Herbowni – Lisiecki, Hryniewicz, Mackiewicz, Wojciechowicz[3]

Legenda herbowa

Powstanie datuje się na 1166 rok. Nadany przez Henryka Sandomierskiego potomkom rycerza Mirosława w czasie wojny z pogańskimi Prusami.

Herbowni

Bohusław, Downarowicz, Dramiński, Dranicki, Dulewski, Grabowski, Hryniewicz, Janowicz, Jurowski, Klimkiewicz, Ladziński, Ładziński, Lipiński, Maciejewicz, Mackiewicz, Mickiewicz, Migiewicz, Minasiewicz, Mingajłowicz, Mirosławski, Muraszko, Muśnicki, Dowbor – Muśnicki, Nagrodzki, Nowaczyński, Nowakowicz, Pawłowicz[4], Połtorzycki, Romanowski, Skirmunt – Strawiżski, Szumowiecki, Tomkowicz, Więckowicz, Wojciechowicz, Karabaniwicz Wolański, Żabiński

Znani herbowni

Zobacz też

Przypisy

  1. Czesław Malewski, Rody szlacheckie na Litwie (VI), NG 26 (462)
  2. Herb Przyjaciel II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
  3. Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich. Warszawa 1897
  4. Herby szlacheckie. Herb własny (odm. h. Przyjaciel) (pol.)

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie