Przyjaciel Ludzi Bezdomnych

Przyjaciel Ludzi Bezdomnych – honorowe wyróżnienie, ustanowione i nadawane przez Marka Kotańskiego, twórcę Monar i Ruchu Wychodzenia z Bezdomności (Markot).

Tytuł Przyjaciela Ludzi Bezdomnych otrzymywali sprzymierzeńcy dzieła pomocy bliźniemu. Kanclerzem kapituły wyróżnienia, był jego pomysłodawca Krzysztof Cybruch – długoletni asystent prasowy Marka Kotańskiego.

Pierwsze tytuły nadano w 1996[1]. Odznakę z numerem 1 otrzymał piekarz-cukiernik z Raciborza, Alfred Malcharczyk, dobrodziej tamtejszego ośrodka Markot. W następnej kolejności tytuły otrzymali: Lech Wałęsa[2], Budka Suflera, Włodzimierz Cimoszewicz a 3 grudnia 1997 r. papież Jan Paweł II na specjalnej audiencji w Watykanie z rąk Marka Kotańskiego. Papież zaznaczył, iż statuetkę Homo Homini przyjmuje w drodze szczególnego wyjątku i prosi, by być postrzegany „...jak jeden z was”.

Wśród wyróżnionych w późniejszych latach byli między innymi:

Ostatni akt nadania otrzymała wieloletnia współpracowniczka twórcy Monaru - Jagoda Władoń[3] w 2001 r.

Od śmierci Marka Kotańskiego wyróżnienie w formule edyktu kapituły nie jest nadawane. Szereg placówek Markot ustanowiło własne akty nadania, nawiązujące do tytułu Przyjaciela Ludzi Bezdomnych.

Przypisy

  1. Zobacz człowieka w człowieku. [dostęp 2015-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  2. Ordery i odznaczenie
  3. Jagoda Władoń. [dostęp 2015-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].

Zobacz też