Przylistek
Przylistek (łac. stipula, ang. stipule) – organ wykształcający się po obu stronach nasady ogonka liściowego lub liścia siedzącego u wielu przedstawicieli roślin okrytonasiennych. Wykształcają się one zwłaszcza u podstawy liści zaopatrywanych przez trzy ślady (luki) liściowe. Powstają z dolnej części zawiązka liściowego (z górnej powstaje zwykle ogonek i blaszka liściowa). Wykształcają się jako zróżnicowane morfologicznie i pełniące rozmaite funkcje organy. Często mają postać liściokształtną i pełnią funkcję asymilacyjną (np. u groszku Lathyrus aphaca), czasem dodatkowo chronią zawiązki i młode liście. Szczególną rolę ochronną pełnią łuskowate przylistki okrywające pąk i chroniące go przed uszkodzeniem (np. w przypadku pąków zimujących). U niektórych roślin (np. u robinii) przylistki wykształcają się jako ciernie, u innych mają postać włosków lub gruczołów.
Wyróżnia się:
- przylistki wolne – nie są zrośnięte z ogonkiem liściowym,
- przylistki przyrośnięte – wewnętrznym brzegiem zrośnięte są z ogonkiem liściowym,
oraz:
- trwałe – utrzymujące się na łodydze przez długi czas, podobnie jak liście,
- nietrwałe – szybko opadające; na łodydze przeważnie się ich nie obserwuje.
Występowanie przylistków, ich wielkość i morfologia ma znaczenie przy oznaczaniu niektórych gatunków roślin. Są stałym lub częstym elementem budowy roślin niektórych rodzin (np. różowatych, bobowatych, wierzbowatych).
Liściaste przylistki u nasady liścia róży dzikiej Rosa canina
Cierniste przylistki u podstawy ciernistych liści wilczomlecza Euphorbia didieroides
Cierniste przylistki jadłoszyna Prosopis pallida
Zrośnięte, liściokształtne przylistki (po lewej) przywrotnika Alchemilla mollis
Para liści i liściokształtne przylistki przytulii wonnej Galium odorata
Dwa okółki przylistków ramienicy przeciwstawnej Chara contraria pod okółkiem nibyliści (niżej widoczne podobne do przylistków kolce)
Przylistki ramienic
U ramienic właściwych przylistkami (ang. stipulodes) nazywane są drobne, jednokomórkowe twory wyrastające w okółkach poniżej okółka nibyliści. Mają one kształty od brodawkowatych przez wałeczkowate do igiełkowatych. Są związane z okorowaniem. Często, lecz nie zawsze, przylistki z górnego okółka są większe niż z dolnego[1][2].
Przypisy
- ↑ Mariusz Pełechaty, Andrzej Pukacz: Klucz do oznaczania gatunków ramienic (Characeae) w rzekach i jeziorach. Warszawa: Główny Inspektorat Ochrony Środowiska / Wydawnictwo Naukowe Gabriel Borowski, 2008, s. 10, seria: Biblioteka Monitoringu Środowiska. ISBN 978-83-7217-200-5.
- ↑ M.D. Guiry, G.M. Guiry: Stipulodes (ang.). W: Glossary [on-line]. AlgaeBase. [dostęp 2012-01-16].
Bibliografia
- Zygmunt Hejnowicz , Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, ISBN 83-01-13825-4, OCLC 68674659 .
Media użyte na tej stronie
Autor: Michael Becker, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Blatt von Rosa canina
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Ies (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Description: Alchemilla mollis
- Source: self-made
- Date: created 10. Jun. 2006
- Author: Frank Vincentz
- Permission: GFDL (self made)
(c) Eric Guinther z angielskojęzycznej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Spines on Prosopis pallida (mesquite tree) in Hawai‘i
Autor: Opioła Jerzy, Licencja: CC BY 2.5
Salix silesiaca (pl. wierzba śląska)
Autor: Kristian Peters -- Fabelfroh 08:23, 18 October 2006 (UTC), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Gegensätzliche Armleuchteralge Chara contraria, Stipularen und Stacheln, Müritz-Gebiet