Przyrost wtórny
Przyrost wtórny – proces tworzenia budowy wtórnej pędów i korzeni występujący u roślin dwuliściennych okrytonasiennych, nagonasiennych oraz w sposób nietypowy u jednoliściennych i in.
Polega na utworzeniu cylindra kambium, odkładającego w wyniku aktywności podziałowej pokłady drewna i łyka wtórnego oraz na utworzeniu fellogenu, tworzącego w wyniku aktywności podziałowej korka.
Najstarszy znany dowód występowania u roślin przyrostu wtórnego pochodzi z wczesnego dewonu (407 – 307 mln lat temu). Występował on u niewielkich roślin, co sugeruje, że przyrost wtórny wyewoluował u nich w wyniku wymagań hydraulicznych, a nie mechanicznych[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Philippe Gerrienne, Patricia G. Gensel, Christine Strullu-Derrien, Hubert Lardeux, Philippe Steemans, Cyrille Prestianni. A simple type of wood in two Early Devonian plants. „Science”. 333 (6044), s. 837, 2011. DOI: 10.1126/science.1208882 (ang.).
Media użyte na tej stronie
secondary growth of a root of a dicot/Sekundäres Dickenwachstum einer Wurzel bei Dikotylen; A beginnend, B fortgeschritten; pr primäre Rinde, e Endodermis, c Cambiumring, g' primäres Xylem, s' primäres Phloem, p Perizykel, g" secundäres Holz, s" sekundärer Bast, k Periderm