Przystanek Alaska

Przystanek Alaska
Northern Exposure
Gatunek

komedia, dramat

Kraj produkcji

USA

Oryginalny język

angielski

Twórcy

Joshua Brand
John Falsey

Główne role

Cynthia Geary
Barry Corbin
Rob Morrow
Darren E. Burrows
John Cullum
Doug Ballard
Janine Turner
John Corbett
Peg Phillips
Elaine Miles

Liczba odcinków

110

Liczba serii

6 sezonów

Nagrody

Złoty Glob

Lista odcinków
Produkcja
Produkcja

Cheryl Bloch
Martin Bruestle

Reżyseria

Michael Vittes
Miles Watkins

Scenariusz

Andrew Schneider

Muzyka

David Schwartz

Zdjęcia

Gordon Lonsdale, Frank Prinzi

Scenografia

Kenneth Berg
Lachlin Loud

Czas trwania odcinka

45 min

Pierwsza emisja
Kraj oryginalnej emisji

Stany Zjednoczone

Stacja telewizyjna

CBS

Pierwsza emisja

12 lipca 1990 – 26 lipca 1995

Lata emisji

1990–1995

Status

powtórkowy

Format obrazu

4:3

Przystanek Alaska (tytuł oryginalny Northern Exposure)[1]amerykański serial telewizyjny wyprodukowany przez telewizję CBS, wyświetlany w USA w latach 1990–1995, autorstwa Joshuy Branda i Johna Falseya. Łącznie powstało 6 serii (sezonów) serialu, na które składa się 110 odcinków. W Polsce nie tylko zyskał wielką popularność, ale i obrósł pewnym kultem[2]. Serial zdobył liczne nagrody branżowe.

Serial operuje absurdalnym humorem, obficie występują motywy oniryczne. Stanowi on jeden z nielicznych przykładów adaptacji założeń realizmu magicznego w filmie[3].

Fabuła

Akcja serialu rozgrywa się w liczącym 839 mieszkańców fikcyjnym miasteczku Cicely na Alasce. Głównym bohaterem jest młody lekarz dr Joel Fleischman, który przybywa na Alaskę, aby odpracować studia medyczne. Jego nowoczesne nowojorskie spojrzenie na świat zderza się z naturalnym, swobodnym sposobem życia mieszkańców Cicely.

Obsada

Obsada opracowana na podstawie materiału źródłowego[1][4]:

W epizodach wystąpili m.in.: Adam Ant, David Hemmings, Peter Bogdanovich, Valerie Perrine, John Billingsley[5].

Postacie

Lista najważniejszych postaci w serialu, opracowana na podstawie materiałów źródłowych[4][6]:

  • Joel Fleischman (grany przez Roba Morrowa) – pochodzący z Nowego Jorku młody lekarz, który w Cicely odpracowuje czesne za studia
  • Maggie O’Connell (grana przez Janine Turner) – główna postać kobieca, pracuje jako pilot samolotu dostarczającego do Cicely pocztę, w kolejnych sezonach związana z kilkoma męskimi protagonistami.
  • Maurice Minnifield (grany przez Barry’ego Corbina) – były kosmonauta, lokalny biznesmen, najbogatszy mieszkaniec miasta
  • Chris Stevens, znany jako Chris o poranku (grany przez Johna Corbetta) – disk jockey pracujący w należącym do Minnifielda lokalnym radiu KBHR 570 AM.
  • Ed Chigliak (grany przez Darrena E. Burrowsa) – młody półkrwi Indianin, pracujący dla Minniefielda i Ruth-Anne, początkujący reżyser filmowy
  • Holling Vincoeur (grany przez Johna Culluma) – pochodzący z Kanady właściciel lokalnej restauracji Brick
  • Shelly Tambo (grana przez Cynthię Geary) – młodziutka kochanka Hollinga, pomagająca mu w prowadzeniu restauracji
  • Ruth-Anne Miller (grana przez Peg Phillips) – właścicielka sklepu

Produkcja

Serial kręcony był w Roslyn[7] w hrabstwie Kittitas w stanie Waszyngton oraz w Talkeetna[8] w okręgu Matanuska-Susitna na Alasce.

Nagrody i nominacje

Lista wybranych nagród i nominacji, jakie otrzymał serial, przygotowana w oparciu o materiały źródłowe[9][10].

Nagrody

  • Złoty Glob 1992: Najlepszy serial dramatyczny
  • Złoty Glob 1993: Najlepszy serial dramatyczny
  • Emmy 1992: Najlepszy serial dramatyczny
  • Emmy 1994: Najlepszy montaż dźwięku w serialu
  • DGA – nagroda Amerykańskiej Gildii Reżyserów Filmowych 1993: Najlepsze osiągnięcie reżyserskie w serialu dramatycznym wyświetlanym wieczorem
  • Nagroda Eddie (Amerykańskiego Stowarzyszenia Montażystów) 1994: Najlepszy montaż godzinnego serialu telewizyjnego

Nominacje

Złoty Glob

  • 1992
    • Najlepsza aktorka w serialu dramatycznym: Janine Turner
    • Najlepszy aktor w serialu dramatycznym: Rob Morrow
  • 1993
    • Najlepsza aktorka w serialu dramatycznym: Janine Turner
    • Najlepszy aktor w serialu dramatycznym: Rob Morrow
    • Najlepszy aktor drugoplanowy w serialu, miniserialu lub filmie telewizyjnym: John Corbett
  • 1994:
    • Najlepszy serial dramatyczny
    • Najlepsza aktorka w serialu dramatycznym: Janine Turner
    • Najlepszy aktor w serialu dramatycznym: Rob Morrow

Emmy

  • 1991
    • Najlepszy serial dramatyczny
    • Najlepszy scenariusz serialu dramatycznego za odcinek pilotażowy
  • 1992
    • Najlepszy aktor w serialu dramatycznym: Rob Morrow
    • Najlepsza aktorka drugoplanowa w serialu dramatycznym: Cynthia Geary
    • Najlepszy aktor drugoplanowy w serialu dramatycznym: John Corbett
    • Najlepsza aktorka drugoplanowa w serialu dramatycznym: Valerie Mahaffey
    • Najlepsza reżyseria serialu dramatycznego za odcinek „Seoul Mates”
    • Najlepszy scenariusz serialu dramatycznego za odcinek „Seoul Mates”
    • Najlepszy scenariusz serialu dramatycznego za odcinek „Burning Down The House”
    • Najlepszy scenariusz serialu dramatycznego za odcinek „Democracy In America”
    • Najlepsza charakteryzacja w serialu (naturalna)
    • Najlepszy montaż serialu komediowego kręconego przy użyciu jednej kamery
    • Najlepszy montaż serialu dramatycznego kręconego przy użyciu jednej kamery
  • 1993
    • Najlepszy serial dramatyczny
    • Najlepszy aktor w serialu dramatycznym: Rob Morrow
    • Najlepsza aktorka w serialu dramatycznym: Janine Turner
    • Najlepsza aktorka drugoplanowa w serialu dramatycznym: Cynthia Geary
    • Najlepsza aktorka drugoplanowa w serialu dramatycznym: Peg Phillips
    • Najlepszy aktor drugoplanowy w serialu dramatycznym: Barry Corbin
    • Najlepszy aktor drugoplanowy w serialu dramatycznym: John Cullum
    • Najlepszy gościnny występ w serialu dramatycznym: Bibi Besch
    • Najlepszy gościnny występ w serialu dramatycznym: Adam Arkin
    • Najlepsze zdjęcia w serialu kręconym przy użyciu jednej kamery
    • Najlepszy montaż dźwięku w serialu
    • Najlepszy montaż serialu dramatycznego kręconego przy użyciu jednej kamery
    • Najlepszy scenariusz serialu dramatycznego za odcinek „Kaddish for Uncle Manny”
    • Najlepszy scenariusz serialu dramatycznego za odcinek „Midnight Sun”
  • 1994
    • Najlepszy serial dramatyczny
    • Najlepszy aktor drugoplanowy w serialu dramatycznym: Barry Corbin

Przystanek Alaska w Polsce

Serial jako pierwszy emitował kanał drugi Telewizji Polskiej, gdzie zdobył bardzo dużą popularność. Serial zadebiutował na ekranie 2 lipca 1993[6]. W kolejnych latach serial pojawił się na antenach TVN i TVN 7, od 4 listopada 2008 r. serial był emitowany przez stację Comedy Central, a od 14 stycznia 2012 do 19 maja 2012 przez stację TVP Seriale.

Polski tytuł serialu miał wpływ[11] na powstanie nazwy Przystanku Olecko – cyklu spotkań artystycznych, ekologicznych i integracyjnych, odbywających się od 1994 w Olecku[12].

Zobacz też

  • pełna lista odcinków serialu

Przypisy

  1. a b Przystanek Alaska w bazie Filmweb
  2. Teresa Bogucka: Telewizja. Seriale. „Przystanek Alaska”. Gazeta Wyborcza z 15.04.1995. [dostęp 2015-03-17]. (pol.).
  3. Prawdziwy magik żyje własną iluzją. Rzecz o realizmie magicznym w kinie, reflektor – rozświetlamy kulturę [dostęp 2016-03-22].
  4. a b Przystanek Alaska w bazie IMDb (ang.)
  5. Full cast and crew. IMDB.com. [dostęp 2018-04-10].
  6. a b Tomek Urbański: Przystanek Alaska. Film.org.pl. [dostęp 2015-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (pol.).
  7. CICELY. Northern Exposure. [dostęp 2015-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (pol.).
  8. John Flynn: Fictional places we love: Cicely, Alaska, on 'Northern Exposure'. SFGATE (San Francisco Gate). [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  9. Przystanek Alaska (1990–1995). Nagrody w IMDb
  10. Przystanek Alaska. Nagrody w Filmweb
  11. opracowane na podstawie: Andrzejewska-Jurgiel, Anna: Niepełna historia Przystanku / Anna Andrzejewska-Jurgiel // „Warmia i Mazury”. – 2001, nr 7, s. 22-23.: Przystanek Olecko. Leksykon Kultury Warmii i Mazur. [dostęp 2015-03-17]. (pol.).
  12. Przystanek Olecko – 1 Przystanek Olecko. Program ramowy. strona Regionalnego Ośrodka Kultury Mazury Garbate. [dostęp 2015-03-17]. (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne