Przystanek osobowy
Przystanek osobowy (publiczny) – miejsce na szlaku kolejowym odpowiednio przystosowane do obsługi pasażerów, w którym zatrzymują się rozkładowo wyznaczone pociągi pasażerskie[1][2][3], wyłączając postoje dla potrzeb technicznych i pracowniczych.
Wyposażenie przystanku stanowią perony, czasami też wiata lub budynek z poczekalnią i kasą biletową[4].
Na linii jednotorowej budowany jest zazwyczaj jeden peron, a na linii dwutorowej dwa perony boczne lub jeden wyspowy[4]. Do przystanku nie ma przypisanych semaforów (mogą występować semafory samoczynnej blokady liniowej lub semafory odnoszące się do sąsiednich stacji), zaś pociągi zatrzymują się na torach szlakowych.
Na szlakach w Polsce przystanki oznakowane są za pomocą wskaźnika W 16 informującego maszynistę, iż w odległości równej drodze hamowania znajduje się przystanek, zaś przy końcu peronu ustawiony (zgodnie z zasadami ogólnymi) jest wskaźnik W 4 (prosty biały krzyż na czarnym tle), oznaczający miejsce zatrzymania czoła pociągu.
Przystanek osobowy może być urządzony również z innymi punktami na szlaku, takimi jak:
- ładownia
- mijanka i ładownia
- mijanka
- nastawnia dysponująca (nast. dysponująca należy do innego posterunku)
- posterunek odstępowy i ładownia
- posterunek bocznicowy szlakowy
- posterunek odgałęźny i ładownia
- posterunek odstępowy
- posterunek odgałęźny
- grupa torów towarowych (grupa torów należy do innego posterunku)
- stacja handlowa
Tak urządzony posterunek stanowi całość. Nie stosuje się oddzielnych nazw czy pozycji w wewnętrznych rozkładach jazdy.
Posterunek osobowy może być ustanowiony na stacji zamkniętej dla czynności techniczno-ruchowych – najczęściej w takim przypadku jest oznaczany jako „ładownia i przystanek osobowy”, lub „stacja zamknięta”. Przystanek może również być ustanowiony na stacji zlikwidowanej – natomiast w takim przypadku najczęściej jest oznaczany jako „stacja zlikwidowana” lub „przystanek osobowy”.
Na liniach, na których stosuje się wyłącznie kolejową komunikację autobusową, występują „przystanki osobowe w kolejowej komunikacji autobusowej (transport drogowy)”.
Zobacz też
- przystanek służbowy
- dworzec kolejowy
Przypisy
- ↑ Instrukcja o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1 (R-1): Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr 176/2008 Zarządu Spółki PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z dnia 17 kwietnia 2008 r., PKP Polskie Linie Kolejowe, s. 10-11 [zarchiwizowane z adresu 2014-06-06].
- ↑ Dz.U. z 2000 r. nr 34, poz. 400.
- ↑ Przystanek osobowy. W: Leksykon Terminów Kolejowych. Warszawa: KOW sp. z o.o., 2011, s. 287. ISBN 978-83-933737-0-3. [dostęp 2015-09-04].
- ↑ a b Kazimierz Towpik: Infrastruktura transportu kolejowego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2009, s. 37. ISBN 978-83-7207-807-0.
Media użyte na tej stronie
Autor: User:Jumbo1435, Licencja: CC BY-SA 3.0
train stop Hubertushöhe at line Königs Wusterhausen — Grunow in Brandenburg, Germany, view to north
Autor: photo © 2006 by Tomasz Sienicki [user: tsca, mail: tomasz.sienicki at gmail.com], Licencja: CC BY 2.5
SKM stop @ Gdańsk Zaspa
Autor: Cezary Piwowarski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Stacja kolejowa Warszawa Radość (zabytek modernizmu 1936 r.).
Autor: Kracho, Licencja: CC BY-SA 4.0
przystanek kolejowy Bojary - peron 1, widok ogólny na przystanek, widok w kierunku Białegostoku