Przytulia błotna

Przytulia błotna (Galium palustre L.) – gatunek rośliny należący do rodziny marzanowatych. W Polsce jest pospolity.

Morfologia

Łodyga: Cienka i wiotka, pokładająca się i podnosząca, gładka lub nieco szorstkozadzierzysta. Osiąga długość 15–35(55) cm. Cała roślina po zasuszeniu czernieje.

Liście: Równowąskopodługowate lub odwrotnie jajowatolancetowate, cienkie, o długości 0,5–1,2 cm. Wyrastają w okółkach, przeważnie po 4, rzadziej po 5–6.

Kwiaty: Zebrane w luźną wiechę wyrastającą na szczycie łodygi. Kwiaty o średnicy 2,5–3,5 mm, przeważnie 4–krotne, o białych płatkach i czerwonych pylnikach. Zapylane są przez muchówki i błonkówki^[4] Wyrastają na szypułkach o długości 1–2 mm.
Owoc: Kuliste, pokryty drobnymi brodawkami rozłupki.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do sierpnia. Występuje na brzegach wód, mokrych łąkach i na bagnach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych, gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Magnocaricion^[5]. Liczba chromosomów 2n = 24.

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-27] (ang.).
↑ Galium palustre, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
↑ Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych. Warszawa. ISBN 83-01-14439-4.

Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.