Psalm 45

Psalm 45 – jeden z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów. W Septuagincie psalm ten nosi numer 44.

Ogólne informacje

Psalm 44 jest zaliczany do dzieł przypisywanych Synom Koracha. W nagłówku widzimy, iż jest to pieśń miłosna (szir jedidot). Istnieje możliwość, że była to pieśń weselna z okazji zaślubin króla[1]. Ze względu na słowa o córce Tyru (45,13) niektórzy wiążą psalm ze ślubem Achaba z Izebel[2].

Treść

W tekście widzimy, że podmiot liryczny opisuje kosztowny strój narzeczonej (45,9–10;14–16). Udziela też oblubienicy porad dotyczących postępowania wobec swojego męża (45,11–13)[1]. Literacko bliski wydaje się być hymnom. Wiele mówi się o kontrowersjach związanych z tym psalmem. Septuaginta otworzyła możliwość do mesjańskiej interpretacji tego psalmu[3], mesjańsko interpretuje go jeden z targumów[2]. Zdanie w wersecie 7 Tron Twój, Boże, na wieczne czasy można przetłumaczyć Tron Twój, to tron Boży[1]Ang.: Your throne is everlasting like that of God. Za: C.S. Rodd: Psalms. W: The Oxford Bible Commentary. John Barton, John Muddiman (red.). New York: Oxford University Press, 2001, s. 380. ISBN 978-0-19-875500-5.. Pierwszą interpretację podziela autor Listu do Hebrajczyków (Hbr 1,8) tłumacząc ten fragment w odniesieniu do Chrystusa. Według tej interpretacji treść psalmu można odczytać posługując się kluczem zaślubin Chrystusa z Kościołem (Ef 5,24, Ap 19,7)[3].

Ciekawostki

  • Wersety 14–16 - zawierają opis ceremonii zaślubin z księżniczką z obcego kraju[3].
  • zapomnij o domu ojca swego (45,11) – zawarcie małżeństwa przez kobiety hebrajskie wiązało się z przeprowadzeniem do domu swojego męża[3].
  • Pouczenie – wyraz znajdujący się w nagłówku dwunastu psalmów[4]. Odnosi się głównie do świadomości spraw duchowych i egzystencjalnego losu człowieka[5].

Przypisy

  1. ↑ a b c K. Farmer, Księga Psalmów, druga (Ps 42–72) i trzecia (Ps 73–89), [w:] Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. W. R. Farmer, Warszawa, 2001, s. 719.
  2. ↑ a b C.S. Rodd: Psalms. W: The Oxford Bible Commentary. John Barton, John Muddiman (red.). New York: Oxford University Press, 2001, s. 380. ISBN 978-0-19-875500-5.
  3. ↑ a b c d Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, s. 1186.
  4. ↑ Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, s. 1165.
  5. ↑ Uczyć(się), Nauczać, Pouczać, [w:] Słownik Antropologii Nowego Testamentu, B. Widła, Warszawa, 2003, s. 287.

Bibliografia

  • Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. Farmer W. R., Verbinum, Warszawa 2001.
  • Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, Święty Paweł, Częstochowa 2009.
  • Słownik Antropologii Nowego Testamentu, Widła B., Vocatio, Warszawa 2003.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie