Psalm 56

Psalm 56 – jeden z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów. Psalm jest zaliczany do dzieł przypisywanych Dawidowi. W Septuagincie figuruje pod numerem 55.

Treść Psalmu

Nagłówek psalmu wyraźnie sugeruje jego związek z historią, która ma swoje miejsce w 1 Księdze Samuela 21,10–15. Podmiot liryczny jest przekonany, że Bóg uważnie obserwuje cierpienie i ból człowieka (56,9) oraz odpowiada na jego wołanie i zmusza przeciwników do zaprzestania swoich działań (56,10)[1]. Tekst wyraża uczucia i emocje związane z doświadczeniami jakie przeżywa psalmista. Podmiot liryczny wierzy, że Bóg oddala wszelki lęk (56, 4.5.12)[1]. Psalm mówi o tym, iż ufność należy pokładać w Najwyższym, ponieważ jego przeciwnikiem jest tylko zwykły człowiek (56,5,12)[2]. Nastrój psalmu zmienia się w 13 wersecie, gdzie błaganie ustępuje dziękczynieniu za wybawienie z opresji[1].

Teologiczne przesłanie psalmu

W treści psalmu możemy się dopatrzeć podobieństwa (56,5,12) z Listem do Rzymian (Rz 8,31. Dotyczy ona trwałości, nieśmiertelności i wszechmocy Boga w przeciwieństwie do człowieka[1].

W 5 wersecie możemy dostrzec, że psalmista w dosłownym tłumaczeniu używa słowa „ciało”[2]. W kontekście tekstu oraz innych fragmentów biblijnych (Iz 45,5, Jl 3,1) oznacza człowieka lub cały rodzaj ludzki[3]. W Starym Testamencie bywało zamiennie stosowane ze słowem „krew” lub jednocześnie „ciało i krew”[4].

Werset 5 mówi, że wrogowie psalmisty „czekają na jego piętę”. Jest to metaforyczny obraz tego, iż przeciwnicy czekają popełnienie błędu[2].

Nagłówek psalmu „Jonat elem rechoqim” tłumaczony jest w greckiej wersji psałterza jako „O ludzie oddalonym od świątyni”[2].

Struktura Psalmu

Psalm wydaje się być podzielony na dwie części 2–12 i 13–14. Pierwsza skupia się na błagalnym wołaniu do Boga o ocalenie. Druga stanowi dziękczynienie za okazane zbawienie[1].

Przypisy

  1. a b c d e K. Farmer, Księga Psalmów, druga (Ps 42-72) i trzecia (Ps 73-89), [w:] Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. W. R. Farmer, Warszawa, 2001, s. 722.
  2. a b c d Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, s. 1201
  3. Douglas R. A. Hare, Ciało i Duch, [w:] Słownik Wiedzy Biblijnej, red. B. M. Metzger, M. D. Coogan, 2004, ss. 91.
  4. Ciało, [w:] Słownik Antropologii Nowego Testamentu, B. Widła, Warszawa, 2003, s. 32.

Bibliografia

  • Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. Farmer W. R., Verbinum, Warszawa 2001.
  • Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, Święty Paweł, Częstochowa 2009.
  • Słownik Antropologii Nowego Testamentu, Widła B., Vocatio, Warszawa 2003.
  • Słownik Wiedzy Biblijnej, red. Metzger B. M., Coogan M. D., Vocatio, Warszawa 2004.

Media użyte na tej stronie