Psalm 57
Psalm 57 – jeden z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów. Psalm jest zaliczany do dzieł przypisywanych Dawidowi. W Septuagincie psalm ten nosi numer 56.
Treść Psalmu
Sytuacja w jakiej znajduje się psalmista została opisana w sposób symboliczny i obrazowy. Podmiot liryczny czuje się zagrożony i pragnie, aby Bóg stał się jego schronieniem (57,2)[1]. Psalm opisuje dramat w jakim znalazł się podmiot liryczny. Opowiada jego zmagania z przeciwnikami używając wielu popularnych w tamtym okresie metafor. Wspomina, iż wrogowie zastawili sidła na jego nogi (57,7), czuje się jakby przebywał wśród lwów (57,5). Sam nagłówek sugeruje, iż tekst opowiada historię z 1 Księgi Samuela (1 Sm 22), która opisuje króla Dawida, gdy zbiegł do jaskini podczas ucieczki przed Saulem[1].
Teologia
Psalm 56 i 57 zaczynają się identyczną formułą modlitwy o zmiłowanie[1].
Już na samym początku rzuca się w oczy hebrajski zwrot "Al taszchet", który w przekładzie znaczy „nie zniszcz”[2]. Taką formułę można spotkać tylko w drugiej księdze psałterza[1].
Zwrot w wersecie 2 chronię się w cieniu twych skrzydeł ukazuje przekonanie, że Bóg roztacza opiekę nad swoim ludem jak ptak chroniący swe pisklęta pod skrzydłami[3].
Ja bowiem wśród lwów - jest określeniem oznaczającym wrogów psalmisty[2]. Zarówno w Nowym jak i Starym Testamencie lew był symbolem mocy, siły a nawet władzy[4].
Obudzić jutrzenkę – zwrot znajdujący się w 9 wersecie symbolizuje nadejście nowego dnia i spełnienie pokładanych w Bogu nadziei[2].
Struktura Psalmu
Psalm tworzy trzyczęściową strukturę składającą się w ww. 2–4, 5–7, 8–12. Każdy z nich posiada swój charakter i kolejno można zatytułować każdy z nich w następujący sposób: prośba, skarga-przekształcająca się w pewność wysłuchania, zapowiedź ocalenia[2].
Przypisy
- ↑ a b c d K. Farmer, Księga Psalmów, druga (Ps 42-72) i trzecia (Ps 73-89), [w:] Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. W. R. Farmer, Warszawa, 2001, s. 722.
- ↑ a b c d Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, s. 1202.
- ↑ Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem. s. 1144.
- ↑ Lew, [w:] Słownik Antropologii Nowego Testamentu, B. Widła, Warszawa, 2003, s. 108.
Bibliografia
- Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. Farmer W. R., Verbinum, Warszawa 2001.
- Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, Święty Paweł, Częstochowa 2009.
- Słownik Antropologii Nowego Testamentu, Widła B., Vocatio, Warszawa 2003.
| |||||||||||||||||||||||
