Psamathe (księżyc)
| ||
![]() Zdjęcie ukazujące księżyc Psamathe | ||
Planeta | Neptun | |
Odkrywca | Scott Sheppard, David Jewitt i Jan Kleyna | |
Data odkrycia | 29 sierpnia 2003[1] | |
Tymczasowe oznaczenie | S/2003 N 1 | |
Charakterystyka orbity | ||
Półoś wielka | 46 705 000 km[2] | |
Mimośród | 0,4617[2] | |
Okres obiegu | 9128,74 d[2] | |
Nachylenie do ekliptyki | 137,679°[2] | |
Długość węzła wstępującego | 298,074°[2] | |
Argument perycentrum | 144,158°[2] | |
Anomalia średnia | 190,027°[2] | |
Własności fizyczne | ||
Średnica równikowa | 40 km[3] | |
Powierzchnia | 5026 km²[3] | |
Objętość | 33 510 km³[3] | |
Masa | 1,4987 × 1016 kg[3] | |
Średnia gęstość | 1,5 g/cm³[3] | |
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | 0,003 m/s²[3] | |
Prędkość ucieczki | 10 m/s (36 km/h[3]) | |
Albedo | 0,04[3] | |
Jasność obserwowana (z Ziemi) | 25,6m[4] |
Psamathe (Neptun X) – księżyc Neptuna. Odkrył go 29 sierpnia 2003 roku zespół astronomów w składzie: Scott Sheppard, David Jewitt i Jan Kleyna, przy pomocy teleskopu Subaru na Hawajach[1]. Księżyc uzyskał tymczasowe oznaczenie S/2003 N 1[1]. Jego nazwa pochodzi od jednej z nereid w mitologii greckiej[1].
Psamathe krąży wokół Neptuna po mocno ekscentrycznej orbicie, której półoś wielka wynosi 46,7 miliona km[2], przeciwnie do kierunku obrotu planety wokół własnej osi (jest to tzw. orbita wsteczna)[1]. Jest jednym z najbardziej oddalonych od planety macierzystej księżyców w całym Układzie Słonecznym (dalej od niego krąży tylko inny księżyc Neptuna – Neso)[2]. Jedno okrążenie zajmuje Psamathe ok. 25 lat[2]. Podobieństwo orbit Psamathe i Neso sugeruje, że mogły one powstać w wyniku rozpadu jednego większego księżyca miliardy lat temu[1].
Zobacz też
- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce Neptuna – zestawienie podstawowych danych
Przypisy
- ↑ a b c d e f Psamathe: In Depth (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-24].
- ↑ a b c d e f g h i j Planetary Satellite Mean Orbital Parameters (ang.). Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2015-03-30].
- ↑ a b c d e f g h Psamathe: By the Numbers (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-24].
- ↑ Scott Sheppard: Neptune's Known Satellites (ang.). W: The Giant Planet Satellite Page [on-line]. [dostęp 2015-03-30].
Media użyte na tej stronie
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.
Uploader's notes: The original NASA/Cowart PNG image has been modified by flattening (combining layers), cropping and converting to JPEG format.
Original caption released with image:
Voyager 2 Narrow Angle Camera image of Neptune taken on August 20, 1989 as the spacecraft approached the planet for a flyby on August 25. The Great Dark Spot, flanked by cirrus clouds, is at center. A smaller dark storm, Dark Spot Jr., is rotating into view at bottom left. Additionally, a patch of white cirrus clouds to its north, named "Scooter" for its rapid motion relative to other features, is visible.
This image was constructed using orange, green and synthetic violet (50/50 blend of green filter and UV filter images) taken between 626 and 643 UT.
Image Credit: NASA / JPL / Voyager-ISS / Justin CowartPsamathe, a satellite of Neptune. This image shows the discovery of the new Neptune satellite S/2003 N1 taken about 38 minutes apart on UT August 29, 2003 with the Subaru 8.3 meter telescope atop Mauna Kea, Hawaii.