Psarskie (powiat śremski)
Artykuł | 52°05'53"N 16°59'39"E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 52°6'N, 17°0'E |
- błąd | 2298 m |
Odległość | 479 m |
wieś | |
![]() Aleja Platanowa | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość | 80 m n.p.m. |
Liczba ludności (2007) | 810 |
Strefa numeracyjna | 61 |
Kod pocztowy | 63-100[1] |
Tablice rejestracyjne | PSE |
SIMC | 0596576 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() |
Psarskie – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego.
Wieś położona na lewym brzegu Warty, sąsiadująca od zachodu ze Śremem przy drodze wojewódzkiej nr 310 (Śrem – Czempiń – Głuchowo). We wsi znajduje się skrzyżowanie z drogą powiatową nr 4062 do Iłówca przez Brodnicę[2]. Komunikację ze wsi do Śremu zapewnia komunikacja gminna (linia 8,10 i 12)[3].
W 1279 roku Psarskie pierwszy raz zaistniało w dokumentach księcia Przemysła II jako własność rycerska komesa Borka z Sierakowa. W późniejszych wiekach wieś pozostawała w rękach różnych rodów, wśród nich byli Psarscy, Szamarzewscy, Gliszczyńscy oraz Kołaczkowscy. W 1781 majątek kupił Józef Wybicki. Właścicielami od 1793 byli Platerowie, Raczyńscy, Grodziccy i Szołdrscy. Ostatnim właścicielem przed wybuchem II wojny światowej był August Zaleski – minister spraw zagranicznych II RP, prezydent RP na emigracji w Anglii[4].
Zabytkami chronionymi prawem są[5][4]:
- Park krajobrazowy – z końca XVIII wieku o powierzchni 5,85 ha, a w nim m.in. dęby szypułkowe o obwodzie 645 cm i 440 cm, kasztanowiec o obwodzie 514 cm, lipy, graby, oraz cis ukształtowany w formie altany.
- Pałac – z 1867, rozbudowany w 1900, w stylu neogotyckim, obecnie od 1971 mieści się w nim Państwowy Dom Pomocy dla Dorosłych.
Atrakcją wsi jest także:
- Aleja drzew (ul. Platanowa) – prowadzi od pałacu do drogi wojewódzkiej nr 310, złożona z 90 klonów zwyczajnych, 27 platanów zachodnich i 15 jesionów wyniosłych o obwodzie 120-250 cm, uznana za pomnik przyrody.
- Figura Najświętszego Serca Jezusa z 1884 przy drodze do Góry, znajduje się w gminnej ewidencji zabytków[6].
Świątkami przydrożnymi we wsi jest również figura Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej z 1919 przy skrzyżowaniu ulic Zachodniej i Owocowej oraz figura Matki Boskiej Różańcowej w narożniku pałacu[7].
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1065 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Powiatowy Zarząd Dróg w Śremie: Wykaz dróg powiatowych. [dostęp 2009-07-06].
- ↑ Miejski Portal Informacyjny: Rozkład jazdy. [dostęp 2009-07-07].
- ↑ a b Zbigniew Szmidt: Powiat Śremski, przewodnik turystyczny. Śrem: Unia Gospodarcza Regionu Śremskiego - ŚOWMP, 2010, s. 25-29.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022 [dostęp 2015-09-21] .
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Gminy Śrem: Gminna ewidencja zabytków - Kapliczki przydrożne. [dostęp 2009-07-06].
- ↑ Zachowanie lokalnego dziedzictwa. Świątki przydrożne i kościoły w gminie Śrem. Śrem: Unia Gospodarcza Miast Regionu Śremskiego - ŚOWMP, 2010.
Linki zewnętrzne
- Dwór w Psarskiem
- http://www.psarskie.srem.pl/
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Śrem, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.70 N
- S: 51.05 N
- W: 15.68 E
- E: 19.19 E
Autor:
Mapa powiatu śremskiego, Polska