Pszenżyto

Pszenżyto
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

pszenżyto

Nazwa systematyczna
×Triticosecale Wittm. ex A.Camus
Bull. Mus. Hist. Nat. (Paris) 33: 539. 1927

Pszenżyto (×Triticosecale) – mieszaniec zbóż należący do rodziny wiechlinowatych. Niepłodne mieszańce pszenicy i żyta opisane zostały po raz pierwszy w 1875, w 1889 odkryty został płodny mieszaniec. Powstał prawdopodobnie w wyniku podwojenia liczby chromosomów w pierwotnym mieszańcu. Hodowla na większą skalę w różnych krajach rozpoczęła się w latach 50. XX wieku, a w latach 60. zaczęto wprowadzać do upraw odmiany komercyjne (najpierw w 1966 r. na Węgrzech). W Polsce pierwszą odmianę pszenżyta o nazwie ‘Lasko’ wyhodowano w 1982, i to ona jest obecnie najbardziej rozpowszechnioną w uprawie na świecie[3].

Systematyka

Synonimy[4]

×Triticale A. Müntzing

Pozycja w systemie Reveala (1993–1999)

Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa jednoliścienne (Liliopsida Brongn.), podklasa komelinowe (Commelinidae Takht.), nadrząd Juncanae Takht., rząd wiechlinowce (Poales Small), rodzina wiechlinowate (Poaceae (R. Br.) Barnh.), rodzaj pszenżyto (Triticosecale Wittm. ex A.Camus)[5].

Zastosowanie

  • Roślina uprawna: obecnie powierzchnia uprawy tego zboża w świecie to około 3,5 mln ha, w tym w Polsce około 1,2 mln ha, czyli ¹∕₃ ogółu upraw światowych (powierzchniowo), a 0,5 mln ha na Białorusi, gdzie jest szeroko uprawiane od 2005. W uprawie występują formy jare i ozime tego gatunku.
  • Ziarno paszowe – (patrz roślina paszowa) ze względu na wysoką zawartość białka może służyć jako pasza dla bydła, trzody chlewnej, owiec i ptactwa, a także ze względu na mniejszą zawartość substancji antyżywieniowych niż żyto i mniejsze wymagania pokarmowe niż pszenica.
  • Ziarno chlebowe – obecnie są odmiany, których ziarno zawiera białka glutenowe i ich mąkę, także całoziarnową, wykorzystuje się do wypieku chleba na drożdżach, więc bez zakwaszania, czego wymaga mąka żytnia i mieszana.

Uprawa

Pszenżyto ozime jest zbożem, które jest dość wrażliwe na terminy wysiewu. Ponieważ krzewi się przede wszystkim jesienią, zachowanie optymalnych terminów siewu pszenżyta ozimego ma fundamentalne znaczenie dla uzyskania wysokiego plonu. Optymalne terminy siewu pszenżyta przypadają we wschodniej części Polski pomiędzy 5-20 września, w Polsce centralnej w okolicach 15-25 września, a na zachodzie Polski od 20 września, nawet do 10 października[6].

Produkcja

Polska

Produkcja pszenżyta w Polsce w latach 1988-2018

Według danych Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) pszenżyto w 2018 roku w Polsce uprawiano na powierzchni 1 mln 288 tys. hektarów[7], z czego uzyskano 4 mln 86 tys. ton produktu[8], czyli 3,2 tony z hektara[9].

Uprawa pszenżyta w Polsce na przestrzeni lat 2008-2018[10]
RokPowierzchnia [ha]Zbiory [t]Plon [dt/ha]
20081 333 4604 459 61033,444
20091 465 0005 234 00035,727
20101 324 7544 575 80934,541
20111 269 2584 235 32833,369
2012991 7973 349 22533,769
20131 176 7004 273 02736,314
20141 306 0255 246 64740,173
20151 516 1685 339 43735,217
20161 373 5295 102 44537,148
20171 352 0135 312 06139,290
20181 287 9694 085 66931,722

Świat

Produkcja pszenżyta na świecie w 2018 r.
Udział procentowy państw w produkcji pszenżyta (2018)

Największym producentem na świecie jest Polska[a]; FAO podaje, że w 2018 roku odpowiadała ona za niemal 32% produkcji na Ziemi. Razem z Niemcami (15%) i Francją (11%) odpowiadała za ponad połowę światowej produkcji[8], która w 2018 roku uprawiana była na powierzchni 3 mln 809 tys. ha[7]. Zbiory wyniosły około 12,8 mln ton[8], a średni plon na świecie wyniósł 3,9 t/ha; największy w Chile (6,2 t/ha), a najmniejszy w Australii (1,6 t/ha)[9].

Najwięksi producenci pszenżyta w 2018 roku[8]
MiejsceKrajIlość
(w tys. ton)
1 Polska4086
2 Niemcy1936
3 Francja1382
4 Białoruś1015
5 Chiny774
6 Hiszpania649
7 Rosja401
8 Rumunia337
9 Węgry330
10 Austria279
Świat12 802,591

Uwagi

  1. wg danych FAO z 2018 roku[8]

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-25] (ang.).
  3. Barbara Michalik (red.): Hodowla roślin. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2009, s. 264–266. ISBN 978-83-09-01056-2.
  4. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-04-03].
  5. Crescent Bloom: Systematyka rodzaju Triticale (ang.). The Compleat Botanica. [dostęp 2009-04-03].
  6. MojaRola.pl, Optymalne terminy siewu pszenżyta ozimego, 8 września 2018 [dostęp 2018-09-12] (pol.).
  7. a b Interaktywny formularz dostępu do bazy danych Faostat: All Countries; Area Harvested; Triticale; 2018, FAO [dostęp 2020-09-01].
  8. a b c d e Interaktywny formularz dostępu do bazy danych Faostat: All Countries; Production Quantity; Triticale; 2018, FAO [dostęp 2020-09-01].
  9. a b Interaktywny formularz dostępu do bazy danych Faostat: All Countries; Yield; Triticale; 2018, FAO [dostęp 2020-09-01].
  10. Interaktywny formularz dostępu do bazy danych Faostat: Poland; Area Harvested, Yield, Production Quantity; Triticale; 1988-2018, FAO [dostęp 2020-09-01].

Media użyte na tej stronie