Ptasia Studnia

Ptasia Studnia

Widok na Dolinę Mułową. Po prawej Ratusz Mułowy
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Miętusia Ratusz Mułowy
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	6283 m
Rozciągłość pozioma	245 m
Głębokość	352 m
Deniwelacja	352 m
Wysokość otworów	1627 (Ptasia Studnia), 1576 (Jaskinia Lodowa Litworowa), 1522 (Jaskinia nad Dachem) m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	277 (Ptasia Studnia), 226 (Jaskinia Lodowa Litworowa), 172 (Jaskinia nad Dachem) m
Ekspozycja otworów	ku N (wszystkie)
Data odkrycia	10 lipca 1960 roku
Odkrywca	Janusz Flach
Ochrona i dostępność	dostępna dla taterników jaskiniowych[1].
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.E-11.06 (Ptasia Studnia), T.E-11.10 (Jaskinia Lodowa Litworowa), T.E-11.09 (Jaskinia nad Dachem)
Położenie na mapie Tatr Ptasia Studnia
Położenie na mapie Karpat Ptasia Studnia
49°14′23″N 19°54′18″E/49,239722 19,905000

Ptasia Studnia, właściwie System Ptasia Studnia – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Jest jedną z najdłuższych i najgłębszych jaskiń w Tatrach. Zajmuje siódme miejsce pod względem długości i deniwelacji w Polsce^[2]. Niektóre części jaskini są słabo zbadane i udokumentowane. Długość odkrytych dotychczas korytarzy wynosi 6283 metry, a deniwelacja 352 metry^[3][2].

System Ptasia Studnia jest określeniem obejmującym 3 jaskinie poznawane niezależnie od siebie i w wyniku odkryć w pewnym momencie (w różnych latach) łączone ze sobą. Są to: Ptasia Studnia, Jaskinia nad Dachem i Jaskinia Lodowa Litworowa^[3][4].

Obecnie nie jest znana rola hydrologiczna Ptasiej Studni, jednak podejrzewa się, że zasila ona Lodowe Źródło^[3].

Ptasia Studnia

Jest to bez porównania największa jaskinia w systemie. Wejście do niej znajduje się po zachodniej stronie Ratusza Mułowego, około 300 metrów nad dnem Wielkiej Świstówki^[5].

Odkryta została 10.07.1960 r. przez znanego zakopiańskiego grotołaza Janusza Flacha^[6]. jako pierwsza i stanowi główny ciąg jaskini. Wyróżnia się głębokimi i obszernymi studniami, takimi jak Studnia Wlotowa czy Studnia Taty (78 m). W tej części znajduje się też obszerna Sala Dantego. Do obecnie znanego dna jaskini (Szczeliny Strzygi) prowadzi Studnia Flacha. Znajduje się tu szczelina Zmora, która kończy się na powierzchni, w piargu u podnóży Ratusza Mułowego^[7]. W Partiach Sądeckich znajduje się obecnie największe podziemne jezioro w Tatrach – Wielki Kłamca^[3].

Jaskinia nad Dachem

To druga jaskinia pod względem długości. Wejście do niej znajduje się w środkowej części Ratusza Mułowego, 54 metry poniżej Jaskini Lodowej Litworowej, na wysokości 1522 metrów n.p.m.^[5]. Została odkryta dzień po Ptasiej Studni przez zespół zakopiańskich grotołazów. Zgodnie z nazwą okolica otworu wlotowego jest zalodzona. Tę część jaskini tworzy kaskadowo opadający korytarz^[3].

Jaskinia, o bardzo trudnym dojściu do otworu wejściowego, uznawana była przez dłuższy czas za niezbyt atrakcyjną i mało obiecującą co do możliwości odkryć nowych korytarzy. Jednak 10 listopada 1990 r. grupa grotołazów z Sądeckiego Klubu Taternictwa jaskiniowego PTTK sforsowała na głębokości 30 m niski, ciasny korytarzyk odchodzący z dna studni P.14 i przedostała się do nieznanych dotąd partii jaskini. Jeszcze w tym samym miesiącu członkowie SKTJ odkryli łącznie 612 metrów nowych korytarzy, rozwiniętych na 111 metrach deniwelacji, znajdując jednocześnie połączenie z systemem jaskiniowym Ptasia Studnia - Lodowa Litworowa^[8]. Długość jaskini wynosi w chwili obecnej 750 metrów^[5].

Jaskinia Lodowa Litworowa

Otwór Jaskini Lodowej Litworowej

Jest najmniejszą z jaskiń systemu. Wejście do niej znajduje się we wschodniej części Ratusza Mułowego na wysokości 1576 metrów n.p.m. Jej długość wynosi w chwili obecnej 460 metrów^[5].

Jaskinię odkryli krakowscy grotołazi 1962 roku. Składa się z niewielkich studni i ciasnych, meandrowatych korytarzy^[3].

.Przypisy