Pułk Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  PRL | |
| Sformowanie | 8 sierpnia 1949 | |
| Rozformowanie | 1957 | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | Józef Gabszewicz | |
| Ostatni | Henryk Bogdanowicz | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Warszawa | |
Pułk Łączności MON (pł MON) – oddział Wojsk Łączności Sił Zbrojnych PRL.
Historia pułku
Pułk powstał 8 sierpnia 1949 roku na bazie 1 Samodzielnego Batalionu Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej. Jednostka stacjonowała w Warszawie. Początkowo przy ulicy Podchorążych, a od 1951 roku w nowych koszarach przy ulicy Żwirki i Wigury. Oddział podlegał Sztabowi Generalnemu Wojska Polskiego. W 1957 roku oddział został przemianowany na 5 Pułk Łączności.
Dowódcy pułku
- ppłk Józef Gabszewicz (1949-1952)
- płk Michał Afanasjew (1952-1954)
- mjr Henryk Bogdanowicz (1954-1956)
Bibliografia
- Tadeusz Krząstek, Andrzej Murawski, Grzegorz Nowik, 2 Brygada Łączności, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1994, ISBN 83-85621-50-4, OCLC 750724236.
| Brygady łączności |
|
|---|---|
| Pułki łączności | |
| bataliony łączności |
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).