Pułk Artylerii Nadbrzeżnej
 Pododdziały pułku na rynku w Pucku w 1921r | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1920 |
| Rozformowanie | luty 1922 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | dowódca Wybrzeża Morskiego |
Pułk Artylerii Nadbrzeżnej (panad[1]) – oddział artylerii nadbrzeżnej Wojska Polskiego.
Historia pułku
W październiku 1920 roku, w Pucku, rozpoczęto formowanie pułku artylerii nadbrzeżnej. Proces ten został zakończony w połowie następnego roku. Wówczas zorganizowany został II dywizjon. W czerwcu pułk otrzymał działa rosyjskie (sześć 150 mm haubic i sześć 105 mm armat), a w lipcu I dywizjon dyslokowany został ze Swarzewa do Rumi. Z dniem 1 lipca 1921 roku zorganizowana została szkoła podoficerska. Jednostka podporządkowana została dowódcy Wybrzeża Morskiego[2].
Brak funduszów na zakup artylerii nadbrzeżnej i środków na utrzymanie oddziału spowodował rozwiązanie pułku. 14 grudnia 1921 roku powołana została komisja likwidacyjna pułku. Pod koniec lutego 1922 roku jednostka została rozformowana[3].
Organizacja pułku
Dowództwo pułku w Pucku przy ówczesnej ul. Hallera[a]
- dowódca pułku - płk Wiktor Cieśliński (do 25 X 1921 → dowódca Kadry MW)
I dywizjon w Swarzewie (od VII 1921 w Rumi)
- bateria
- bateria
II dywizjon w Pucku
- bateria
- bateria
- bateria salutacyjna
III dywizjon
- dowódca dywizjonu - kpt. Eugeniusz Iwanowicz
- 3 bateria artylerii ciężkiej w Redzie
- 6 bateria artylerii ciężkiej w Małym Kacku
- 7 bateria polowa ruchoma na Oksywiu
Szkoła podoficerska w hotelu „Vossa” w Pucku[b]
Uwagi
Przypisy
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 41 z 18 października 1921 roku, poz. 750, Minister Spraw Wojskowych zmienił skrót nazwy Pułku Artylerii Nadbrzeżnej z „pan” na „panad”.
- ↑ a b Witkowski 1974 ↓, s. 17.
- ↑ Witkowski 1974 ↓, s. 18.
- ↑ Witkowski 1974 ↓, s. 16.
Bibliografia
- Rafał Witkowski: Hel na straży wybrzeża 1920-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1974.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Pułk Artylerii Nadbrzeżnej na rynku w Pucku