Pułk Lekkokonny Starozakonny

	Pułk Lekkokonny Starozakonny
	Pułk Lekkokonny Starozakonny
	Historia
Państwo	I Rzeczpospolita
Sformowanie	1794
	Dowódcy
Pierwszy	Berek Joselewicz
	Działania zbrojne
	Insurekcja kościuszkowska
	Organizacja
Rodzaj wojsk	Wojska lądowe

Pułk Lekkokonny Starozakonny (znany też jako lekkokonny pułk żydowski) – polski pułk jazdy okresu powstania kościuszkowskiego.

Opis

Sformowany na mocy odezwy Tadeusza Kościuszki 17 września 1794 pod dowództwem płk Berka Joselewicza, na którego organizację w dniu 5 października 1794 otrzymał z kasy generalnej sumę 3 000 zł w biletach skarbowych^[1].

Oddział został rozbity w walce podczas obrony warszawskiej Pragi przed wojskami rosyjskimi w październiku 1794^[2]. Polegli żołnierze spoczęli na cmentarzu żydowskim na Pradze^[3].

Przypisy

↑ Zygmunt Gloger "Encyklopedia staropolska"
↑ Historia Żydów, wydanie specjalne Polityki pod red. Leszka Będkowskiego, ISSN 1730-0525
↑ Adam Dylewski: Ruda, córka Cwiego. Historia Żydów na warszawskiej Pradze. Wołowiec: Czarne, 2018, s. 21. ISBN 978-83-8049-775-7.

Bibliografia

Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Bolesław Twardowski: Wojsko Polskie Kościuszki w roku 1794. Poznań: Księgarnia Katolicka, 1894.

[1] Zygmunt Gloger "Encyklopedia staropolska"

[2] Historia Żydów, wydanie specjalne Polityki pod red. Leszka Będkowskiego, ISSN 1730-0525

[3] Adam Dylewski: Ruda, córka Cwiego. Historia Żydów na warszawskiej Pradze. Wołowiec: Czarne, 2018, s. 21. ISBN 978-83-8049-775-7.

[1]

[2]

[3]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Pułk Lekkokonny Starozakonny

Opis

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie