Pułk Lekkokonny Starozakonny

Pułk Lekkokonny Starozakonny
Historia
Państwo I Rzeczpospolita
Sformowanie1794
Dowódcy
PierwszyBerek Joselewicz
Działania zbrojne
Insurekcja kościuszkowska
Organizacja
Rodzaj wojskWojska lądowe

Pułk Lekkokonny Starozakonny (znany też jako lekkokonny pułk żydowski) – polski pułk jazdy okresu powstania kościuszkowskiego.

Opis

Sformowany na mocy odezwy Tadeusza Kościuszki 17 września 1794 pod dowództwem płk Berka Joselewicza, na którego organizację w dniu 5 października 1794 otrzymał z kasy generalnej sumę 3 000 zł w biletach skarbowych[1].

Oddział został rozbity w walce podczas obrony warszawskiej Pragi przed wojskami rosyjskimi w październiku 1794[2]. Polegli żołnierze spoczęli na cmentarzu żydowskim na Pradze[3].

Przypisy

  1. Zygmunt Gloger "Encyklopedia staropolska"
  2. Historia Żydów, wydanie specjalne Polityki pod red. Leszka Będkowskiego, ISSN 1730-0525
  3. Adam Dylewski: Ruda, córka Cwiego. Historia Żydów na warszawskiej Pradze. Wołowiec: Czarne, 2018, s. 21. ISBN 978-83-8049-775-7.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Chorągiew królewska króla Zygmunta III Wazy.svg
Autor: Olek Remesz (wiki-pl: Orem, commons: Orem), Licencja: CC BY-SA 2.5
Chorągiew królewska z okresu panowanie dysastii Wazów (1587-1668) w Polsce