Publiusz Mucjusz Scewola

Publiusz Mucjusz Scewola
Data i miejsce urodzenia

ok. 180 p.n.e.
starożytny Rzym

Pontifex Maximus
Okres

od 130 p.n.e.
do 123 p.n.e.

Konsul rzymski
Okres

od 133 p.n.e.
do 132 p.n.e.

Publiusz Mucjusz Scewola (łac. Publius Mucius Scaevola) – polityk rzymski okresu republiki i wybitny prawnik. Pod koniec życia był przewodniczącym kolegium pontyfików (łac. Pontifex Maximus).

Karierę polityczną rozpoczął od trybunatu ludowego w 141 p.n.e., podczas którego oskarżył pretora roku poprzedniego Lucjusza Hostiliusza Tubulusa o korupcję[1].

Sam objął preturę w roku 136 p.n.e[2]. W trakcie jego konsulatu (133 p.n.e.) miały miejsce wypadki związane z reformami braci Grakchów. Według Plutarcha był jedną z osób, które opiniowały lex Agraria przed jej uchwaleniem[3]. Później w związku ze sprawą odmówił Scypionowi Nazyce poddania pod głosowanie ostatecznej uchwały senatu (łac. senatus consultum ultimum), sankcjonującej przemoc wobec starającego się o ponowny trybunat starszego z braci Grakchów twierdząc, że żaden obywatel nie może zostać pozbawiony życia bez wyroku sądu[4].

Według Pomponiusza Sekstusa jeden z twórców rzymskiego prawa cywilnego (łac. ius civile; Digesta seu Pandecta I.Tit.2.s.2 §39)[5].

Pod koniec życia dostąpił jednego z największych zaszczytów jakie mogły spotkać Rzymianina, został przewodniczącym kolegium pontyfików (łac. Pontifex Maximus). Według Cycerona był ostatnim z Wielkich Pontyfików, który stosował się do obowiązku spisywania najważniejszych wydarzeń w tzw. Annales maximi[6]. Za jego pontyfikatu zostały one prawdopodobnie wydane w 80 tomach[7].

Przypisy

  1. ↑ Cyceron, Listy do Attyka, 12.5b.
  2. ↑ T.R.S. Broughton: The Magistrates of the Roman Republic Vol.I. s. 486.
  3. ↑ Plutarch, Tyberiusz Grakchus, 9.
  4. ↑ Plutarch, Tyberiusz Grakchus, 19.
  5. ↑ S.P. Scott: The Civil Law (Vol.II). Cincinnati: The Central Trust Company, 1932, s. 211-222.
  6. ↑ Cyceron, O mówcy, 2, 52-54.
  7. ↑ B. Bravo, E. Wipszycka: Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 40-42. ISBN 83-01-13594-8.