Puchar Świata w Rugby 7 (1997)

Puchar Świata w Rugby 7 (1997)
1997 Rugby World Cup Sevens
OOjs UI icon arched-arrow-rtl.svg 19932001 OOjs UI icon arched-arrow-ltr.svg
Dyscyplinarugby 7
OrganizatorIRFB
Szczegóły turnieju
Gospodarz Hongkong
Otwarcie21 marca 1997
Zamknięcie (finał)23 marca 1997
Liczba drużyn24
Liczba aren1 (w 1 mieście)
I miejsce Fidżi
II miejsce Południowa Afryka
Statystyki turnieju
Liczba meczów69
Najwięcej punktówFidżi Waisale Serevi (117)
Najwięcej przyłożeńFidżi Marika Vunibaka (12)
Strona internetowa

Puchar Świata w Rugby 7 (1997) – drugi Puchar Świata, organizowane przez IRFB zawody o randze mistrzostw świata w rugby 7 rozgrywane co cztery lata. Turniej odbył się w Hongkongu na Hong Kong Stadium w dniach od 21 do 23 marca 1997 roku i rywalizowały w nim dwadzieścia cztery męskie zespoły. Tytułu zdobytego cztery lata wcześniej bronili Anglicy, zwyciężyli zaś reprezentanci Fidżi.

Tło zawodów

Inauguracyjny Puchar Świata w rugby 7 został zorganizowany na Murrayfield Stadium w Edynburgu w kwietniu 1993 roku. Prawa do jego organizacji otrzymali Szkoci z uwagi na fakt powstania tam tej odmiany tego sportu, lecz podwaliny do ogólnoświatowej popularyzacji siedmioosobowego rugby położył turniej Hong Kong Sevens[1]. Odbywające się corocznie od 1976 roku rozgrywki stanowiły nieoficjalne mistrzostwa świata i ich sukces zainspirował zarządzających tym sportem do stworzenia oficjalnych zawodów[1][2][3][4].

Przyszłość Pucharu Świata stanęła jednak pod znakiem zapytania, gdy organizatorzy inauguracyjnej edycji jeszcze przed jej rozpoczęciem przewidywali straty finansowe[2]. Turniej zakończył się jednak umiarkowanym sukcesem i IRFB zaczęła rozważać celowość kontynuacji tych zawodów. Podjęcie decyzji w tej sprawie przez IRFB miało nastąpić na spotkaniu w kwietniu[5], przełożone zostało jednak na 21 października, na doroczny zjazd tej organizacji[1][6]. We wrześniu Hongkong odwiedził przedstawiciel tej organizacji, Keith Rowlands, który zwiedzał przebudowywany Hong Kong Stadium oraz oceniał zdolność Hong Kong Rugby Football Union do zorganizowania takich zawodów[1][7]. Lokalni oficjele byli pewni, że w przypadku jego organizacji przez Hongkong okaże się on sukcesem – podkreślali bowiem osiemnastoletnie doświadczenie w organizacji turnieju oraz coroczne płynące z niego znaczące zyski[1][2]. Stanowisko Hongkongu uzyskało poparcie Australii, która wycofała się z zadeklarowanej wcześniej chęci organizacji zawodów, oraz Nowej Zelandii, która zaproponowała wręcz, aby Hongkong został stałym miejscem rozgrywania Pucharu Świata[1][6][7].

Październikowe spotkanie miało zatem rozstrzygnąć kwestię, czy realne i celowe jest zorganizowanie kolejnego turnieju oraz ewentualne wybranie jego gospodarza[7][8]. Podejmując decyzję IRFB brała pod uwagę między innymi profitowość, zainteresowanie publiczności i stadion – podczas trzydniowych zawodów w Edynburgu zapełniony on został jedynie podczas finałów[1][2]. IRFB na spotkaniu w angielskim Bristolu zadecydowała o organizacji drugiego Pucharu Świata, na jego gospodarza wybierając jednocześnie Hongkong, który jako jedyny złożył swoją kandydaturę. Zostały więc wszczęte negocjacje dotyczące warunków, terminu i formatu zawodów, a także prowadzących do niego kwalifikacji[8]. Organizatorzy w listopadzie tego roku ostrzegli jednak HKRFU, iż w przypadku niezapewnienia tzw. „czystego stadionu” turniej odbędzie się gdzie indziej[9]

Jedną z pierwszych decyzji, zaplanowaną do rozstrzygnięcia do czerwca 1994 roku, było ustalenie terminu rozegrania zawodów. Brane były pod uwagę dwa – marzec i październik, czyli przed i po przekazaniu przez Wielką Brytanię Hongkongu Chinom. HKRFU rekomendował termin późniejszy, by móc zorganizować również Hong Kong Sevens odbywający się tradycyjnie pod koniec marca, starając się przekonać wizytujących oficjeli[8][10]. Po potwierdzeniu marcowego terminu HKRFU wnioskował do IRFB o rekompensatę finansową w wysokości 10 milionów HKD z tytułu rezygnacji z przeprowadzenia głównego źródła przychodów związku[11].

W przeciwieństwie do Pucharu Świata 1993, gdzie zagwarantowany start, na podstawie wyników osiąganych w rugby piętnastoosobowym, miało dwadzieścia zespołów[12], organizatorzy zadecydowali, iż automatycznie do tej edycji awansują jedynie gospodarze oraz finaliści poprzedniego turnieju, pozostali członkowie IRFB rywalizowali zatem w trzech turniejach eliminacyjnych[13]. Turnieje te wyłoniły dwudziestu jeden uczestników, a dla czterech z nich – Wysp Cooka, Portugalii, Maroka i Zimbabwe – był to pierwszy awans na zawody tej rangi[13][14].

Kolejną kwestią był format zawodów – tradycyjny marcowy turniej w Hongkongu przeprowadzany był w pierwszym dniu systemem kołowym w ośmiu trzyzespołowych grupach, których zwycięzcy w drugim dniu walczyli o końcowy triumf, pozostałe zaś rywalizowały o trofea niższej rangi. W 1996 roku organizatorzy Hong Kong Sevens postanowili przetestować inny format, w którym zespoły w pierwszej fazie rywalizowały w sześciu czterozespołowych grupach, a z uwagi na fakt, iż liczba meczów zwiększała się wówczas z 24 do 36, przedłużała się ona do dwóch dni. Zwolennicy tego systemu przekonywali, że ożywi on walkę w pierwszej fazie poprzez zwiększenie liczby wyrównanych pojedynków i mniejszą ich przewidywalność, ograniczy sytuację, iż jedna porażka eliminuje z walki o zwycięstwo w turnieju, dodając jednocześnie do zawodów jeden dzień, co może oznaczać zwiększone wpływy z biletów oraz transmisji telewizyjnych[15][16]. Pomimo sukcesu tej edycji[17] na Puchar Świata powrócono do pierwotnego formatu modyfikując go jednak poprzez wprowadzenie jeszcze jednej fazy grupowej. Uznano bowiem, że jest on zbyt zależny od pierwotnego rozstawienia i wobec niedoskonałości rankingu (opartego na wynikach turniejów kwalifikacyjnych), zespołom należy się w drugim dniu zawodów „druga szansa”[18][19]. Stał się jednak obiektem krytyki, zarówno przed, jak i w trakcie trwania turnieju, między innymi za powtarzające się w obu fazach grupowych spotkania[19][20][21], podobnie jak niezrozumiałe przetasowania pomiędzy grupami już po losowaniu[22][23].

Po rozegraniu pierwszej fazy grupowej[24] w pierwszej ósemce rankingu znalazły się Anglia, Australia, Fidżi, Francja, Hiszpania, Nowa Zelandia, RPA i Samoa zapewniając sobie teoretycznie łatwiejszych przeciwników w drugiej fazie[13][25][26][27]. Drugiego dnia siedem zespołów, które awansowało do ćwierćfinałów wygrało oba swoje grupowe pojedynki, Koreańczycy zaś zremisowali z Hiszpanią i o ich awansie zadecydowała wyższa wygrana nad Zimbabwe. Zespoły z drugich miejsc rozgrywały dalej turniej Plate, te z ostatnich natomiast walczyły o Bowl[13][28][29].

W turnieju oprócz specjalistów od rugby 7 brali również udział zawodnicy znani z rugby piętnastoosobowego, m.in. Eric Rush, David Campese, Brian Lima, Santiago Phelan czy Joost van der Westhuizen[30].

Trzydniowa wejściówka na turniej kosztowała 1000 HKD, niemal dwukrotnie więcej od ceny biletu na Hong Kong Sevens 1996[31]. Zawody transmitowała stacja ATV World[32].

W ćwierćfinałach broniący tytułu Anglicy ulegli Samoańczykom, półfinałowymi przeciwnikami tychże została reprezentacja Fidżi, która łatwo odprawiła Koreańczyków, w swoim piątym meczu nie tracąc nawet punktu; drugą parę półfinałową utworzyły RPA i Nowa Zelandia, pokonując odpowiednio Francuzów i Australijczyków. Zespół Samoa jako pierwszy wdarł się na pole punktowe Fidżyjczyków, nie uchroniło ich to jednak przed porażką 38-14, nadzieje Nowozelanczyków zostały zaś pogrzebane w starciu z zawodnikami z południowej Afryki. W finale zawodów w obecności czterdziestu tysięcy widzów przegrywający w pierwszej połowie 0–14 reprezentanci Fidżi ostatecznie pokonali po zaciętym pojedynku RPA 24–21 po raz pierwszy w historii zdobywając Melrose Cup. W finałach Plate i Bowl zwyciężyły odpowiednio Tonga i USA, do drużyny turnieju zostali zaś wybrani czterej Fidżijczycy (Waisale Serevi, Marika Vunibaka, Jope Tuikabe i Aminiasi Naituyaga) oraz trzej zawodnicy z RPA (Stephen Brink, Joost van der Westhuizen i Andre Venter)[14][29][33][34][35]. Najskuteczniejszym zawodnikiem turnieju był Waisale Serevi, zdobywca 117 punktów, najwięcej przyłożeń zdobył zaś jego rodak, Marika Vunibaka[36].

Post Fiji wydała serię znaczków upamiętniającą zwycięską drużynę w składzie Waisale Serevi, Taniela Qauqau, Jope Tuikabe, Leveni Duvuduvukula, Inoke Maraiwai, Aminiasi Naituyaga, Lemeki Koroi, Marika Vunibaka, Luke Erenavula i Manasa Bari[37][38].

Turniej przyniósł światowemu związkowi blisko 100 milionów HKD[39], zaś HKRFU około 18 milionów HKD[40].

Kwalifikacje

Jeszcze w 1993 roku IRFB zadecydowała, iż automatyczny awans do turnieju uzyskają jedynie finaliści inauguracyjnej edycji – Anglia i Australia – oraz Hongkong jako gospodarz. O pozostałe dwadzieścia jeden miejsc rywalizować miało pozostałych ówczesnych 58 członków tej organizacji. Termin przysyłania zgłoszeń upływał w połowie sierpnia 1995 roku, a ostatecznie zaś w trzech turniejach eliminacyjnych – w Lizbonie, Dubaju i Punta del Este – walczyły 64 drużyny[12][13][14][41].

W październiku 1995 roku IRFB ogłosiła składy tych turniejów rozdzielając faworyzowane zespoły Nowej Zelandii, Fidżi i Samoa Zachodniego, pozostałe drużyny przydzielając według ustalonego wcześniej rankingu[41][42][43], w kwietniu 1996 roku natomiast podała dokładne daty tych zawodów i podział na grupy[18][44].

Drużyny, które awansowały do turnieju finałowego, zaznaczone czcionką pogrubioną.

Lizbona

Pierwszy turniej kwalifikacyjny odbył się w dniach 1–2 czerwca 1996 roku. Spośród dwudziestu czterech uczestniczących zespołów awans do Pucharu Świata uzyskało ośmiu ćwierćfinalistów, czyli zwycięzcy grup eliminacyjnych[45], w całym turnieju triumfowali zaś Nowozelandczycy[46].

Grupa AGrupa BGrupa CGrupa DGrupa EGrupa FGrupa GGrupa H
 Irlandia Nowa Zelandia Hiszpania Korea Południowa Kanada Namibia Rumunia Łotwa
 Norwegia Mołdawia Belgia Szwecja Ukraina Gruzja Polska Portugalia
 Węgry Litwa Bułgaria Chorwacja Szwajcaria Austria Andora Luksemburg

Dubaj

Drugi turniej kwalifikacyjny odbył się w dniach 21–22 listopada 1996 roku. Spośród dwudziestu czterech uczestniczących zespołów awans do Pucharu Świata uzyskało ośmiu ćwierćfinalistów, czyli zwycięzcy grup eliminacyjnych[47], w całym turnieju triumfowali zaś reprezentanci Fidżi[48][49].

Grupa AGrupa BGrupa CGrupa DGrupa EGrupa FGrupa GGrupa H
 Szkocja Południowa Afryka Walia Stany Zjednoczone Fidżi Tonga Włochy Zimbabwe
 Jugosławia Dania Kenia Wybrzeże Kości Słoniowej Rosja Chińskie Tajpej Maroko Zatoka Perska
 Tunezja Malezja Czechy Sri Lanka Zambia Singapur Botswana Tajlandia

Punta del Este

Trzeci turniej kwalifikacyjny odbył się w dniach 4–5 stycznia 1997 roku. Szesnaście uczestniczących drużyn w pierwszym dniu zawodów rywalizowało na Campus de Maldonado systemem kołowym podzielone na cztery czterozespołowe grupy, czołowa dwójka z każdej z nich awansowała do pełniącej rolę ćwierćfinałów drugiej fazy grupowej[50][51][52]. Awans do Pucharu Świata uzyskała najlepsza piątka, w całym turnieju triumfowali zaś Francuzi[53][54].

Grupa AGrupa BGrupa CGrupa D
 Samoa Argentyna Japonia Francja
 Izrael Niemcy Holandia Urugwaj
 Paragwaj Papua-Nowa Gwinea Chile Bahamy
 Trynidad i Tobago Bermudy Polinezja Francuska Wyspy Cooka

System rozgrywek

Dwudziestu jeden kwalifikantów oraz trzy drużyny, które uzyskały automatyczny awans, zostały podzielone na osiem trzyzespołowych grup rywalizujących w pierwszym dniu systemem kołowym. Po zakończeniu pierwszej fazy ustalany był ranking, według którego następował podział na osiem trzyzespołowych grup (przykładowo grupa A składała się z zespołów uszeregowanych na miejscach 1-16-17, grupa B z drużyn 2-15-18, itd.), które w drugim dniu ponownie rywalizowały systemem kołowym. W trzecim dniu zawodów odbyła się natomiast faza pucharowa składająca się z ćwierćfinałów, półfinałów i finałów – ośmiu zwycięzców grup awansowało do turnieju głównego (Cup), zespoły z drugich miejsc walczyły w turnieju Plate, pozostałe zaś o Bowl[13][18][19][55].

Pierwsza faza grupowa

Grupy

Grupa AGrupa BGrupa CGrupa DGrupa EGrupa FGrupa GGrupa H
 Anglia Australia Nowa Zelandia Fidżi Korea Południowa Hiszpania Argentyna Walia
 Zimbabwe Kanada Tonga Hongkong Stany Zjednoczone Maroko Południowa Afryka Namibia
 Rumunia Szkocja Japonia Portugalia Francja Wyspy Cooka Irlandia Samoa

Mecze

21 marca 1997
Anglia 26 - 7 ZimbabweHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Zimbabwe 42 - 7 KanadaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Anglia 33 - 12 KanadaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Australia 38 - 7 RumuniaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Szkocja 26 - 14 RumuniaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Australia 19 - 19 SzkocjaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Nowa Zelandia 21 - 7 TongaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Tonga 35 - 7 JaponiaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Nowa Zelandia 47 - 14 JaponiaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Fidżi 45 - 0 HongkongHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Hongkong 33 - 12 PortugaliaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Fidżi 59 - 0 PortugaliaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Francja 38 - 5 Korea PołudniowaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Stany Zjednoczone 33 - 7 Korea PołudniowaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Francja 35 - 5 Stany ZjednoczoneHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Hiszpania 31 - 12 Wyspy CookaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Wyspy Cooka 31 - 17 MarokoHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Hiszpania 26 - 5 MarokoHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Południowa Afryka 38 - 5 IrlandiaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Argentyna 31 - 22 IrlandiaHong Kong Stadium, Hongkong
Relacja
21 marca 1997
Południowa Afryka 45 - 7 ArgentynaHong Kong Stadium, Hongkong
Relacja
21 marca 1997
Samoa 26 - 24 WaliaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Walia 12 - 12 NamibiaHong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
Samoa 48 - 5 NamibiaHong Kong Stadium, Hongkong

Tabela

Poz.DrużynaMeczePunktyPktDo grupy
MWRP+-+/-
1. Fidżi22001040+1046A
2. Południowa Afryka22008312+716B
3. Samoa22007429+456C
4. Francja22007310+636D
5. Nowa Zelandia22006821+476E
6. Anglia22005919+406F
7. Hiszpania22005717+406G
8. Australia21105726+315H
9. Szkocja21104533+125H
10. Zimbabwe21014933+164G
11. Wyspy Cooka21014348-54F
12. Tonga21014228+144E
13. Stany Zjednoczone21013842-44D
14. Argentyna21013867-294C
15. Hongkong21013357-244B
16. Walia20113638-23A
17. Namibia20111760-433A
18. Irlandia20022769-422B
19. Maroko20022257-352C
20. Rumunia20022164-432D
21. Japonia20022182-612E
22. Kanada20021975-562F
23. Korea Południowa20021271-592G
24. Portugalia20021292-802H

Druga faza grupowa

Grupa A

Poz.DrużynaMeczePunktyPktStatus
MWRP+-+/-
1. Fidżi22001010+1016Cup
2. Walia2101404004Plate
3. Namibia20025106-1012Bowl
22 marca 1997
Walia 40 - 5 NamibiaHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Fidżi 35 - 0 WaliaHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Fidżi 66 - 0 NamibiaHong Kong Stadium, Hongkong

Grupa B

Poz.DrużynaMeczePunktyPktStatus
MWRP+-+/-
1. Południowa Afryka22006312+516Cup
2. Hongkong21013134-34Plate
3. Irlandia20021260-482Bowl
22 marca 1997
Hongkong 26 - 5 IrlandiaHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Południowa Afryka 29 - 5 HongkongHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Południowa Afryka 34 - 7 IrlandiaHong Kong Stadium, Hongkong

Grupa C

Poz.DrużynaMeczePunktyPktStatus
MWRP+-+/-
1. Samoa22007012+586Cup
2. Argentyna21014535+104Plate
3. Maroko2002775-682Bowl
22 marca 1997
Argentyna 33 - 7 MarokoHong Kong Stadium, Hongkong
Relacja
22 marca 1997
Samoa 28 - 12 ArgentynaHong Kong Stadium, Hongkong
Relacja
22 marca 1997
Samoa 42 - 0 MarokoHong Kong Stadium, Hongkong

Grupa D

Poz.DrużynaMeczePunktyPktStatus
MWRP+-+/-
1. Francja2200667+596Cup
2. Rumunia21011738-214Plate
3. Stany Zjednoczone20021957-382Bowl
22 marca 1997
Rumunia 17 - 12 Stany ZjednoczoneHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Francja 40 - 7 Stany ZjednoczoneHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Francja 26 - 0 RumuniaHong Kong Stadium, Hongkong

Grupa E

Poz.DrużynaMeczePunktyPktStatus
MWRP+-+/-
1. Nowa Zelandia2200785+736Cup
2. Tonga21014057-174Plate
3. Japonia20022682-562Bowl
22 marca 1997
Tonga 35 - 26 JaponiaHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Nowa Zelandia 31 - 5 TongaHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Nowa Zelandia 47 - 0 JaponiaHong Kong Stadium, Hongkong

Grupa F

Poz.DrużynaMeczePunktyPktStatus
MWRP+-+/-
1. Anglia22005917+426Cup
2. Wyspy Cooka21011529-144Plate
3. Kanada2002735-282Bowl
22 marca 1997
Wyspy Cooka 5 - 0 KanadaHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Anglia 29 - 10 Wyspy CookaHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Anglia 30 - 7 KanadaHong Kong Stadium, Hongkong

Grupa G

Poz.DrużynaMeczePunktyPktStatus
MWRP+-+/-
1. Korea Południowa21103322+115Cup
2. Hiszpania21103124+75Plate
3. Zimbabwe20022240-182Bowl
22 marca 1997
Korea Południowa 21 - 10 ZimbabweHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Hiszpania 19 - 12 ZimbabweHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Hiszpania 12 - 12 Korea PołudniowaHong Kong Stadium, Hongkong

Grupa H

Poz.DrużynaMeczePunktyPktStatus
MWRP+-+/-
1. Australia22005716+416Cup
2. Szkocja21013738-14Plate
3. Portugalia20021454-402Bowl
22 marca 1997
Szkocja 28 - 7 PortugaliaHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Australia 31 - 9 SzkocjaHong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
Australia 26 - 7 PortugaliaHong Kong Stadium, Hongkong


Faza pucharowa

Bowl

ĆwierćfinałyPółfinałyFinał
          
23 marca 1997    
  Stany Zjednoczone 24
23 marca 1997
  Kanada 21 
  Stany Zjednoczone 24
23 marca 1997
   Maroko 0 
  Maroko 19
23 marca 1997
  Zimbabwe 12 
  Stany Zjednoczone 40
23 marca 1997
   Japonia 28
  Japonia 24
23 marca 1997
  Namibia 22 
  Japonia 24
23 marca 1997
   Irlandia 22 
  Irlandia 33
  Portugalia 5 
23 marca 1997
Stany Zjednoczone 24 - 21 KanadaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Maroko 19 - 12 ZimbabweHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Japonia 24 - 22 NamibiaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Irlandia 33 - 5 PortugaliaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Stany Zjednoczone 24 - 0 MarokoHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Japonia 24 - 22 IrlandiaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Stany Zjednoczone 40 - 28 JaponiaHong Kong Stadium, Hongkong

Plate

ĆwierćfinałyPółfinałyFinał
          
23 marca 1997    
  Tonga 26
23 marca 1997
  Walia 12 
  Tonga 43
23 marca 1997
   Wyspy Cooka 10 
  Wyspy Cooka 36
23 marca 1997
  Hiszpania 0 
  Tonga 40
23 marca 1997
   Hongkong 19
  Hongkong 26
23 marca 1997
  Argentyna 5 
  Hongkong 43
23 marca 1997
   Szkocja 7 
  Szkocja 43
  Rumunia 19 
23 marca 1997
Tonga 26 - 12 WaliaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Wyspy Cooka 36 - 0 HiszpaniaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Hongkong 26 - 5 ArgentynaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Szkocja 43 - 19 RumuniaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Tonga 43 - 10 Wyspy CookaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Hongkong 43 - 7 SzkocjaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Tonga 40 - 19 HongkongHong Kong Stadium, Hongkong

Cup

ĆwierćfinałyPółfinałyFinał
          
23 marca 1997    
  Fidżi 56
23 marca 1997
  Korea Południowa 0 
  Fidżi 38
23 marca 1997
   Samoa 14 
  Samoa 21
23 marca 1997
  Anglia 12 
  Fidżi 24
23 marca 1997
   Południowa Afryka 21
  Południowa Afryka 19
23 marca 1997
  Francja 14 
  Południowa Afryka 31
23 marca 1997
   Nowa Zelandia 7 
  Nowa Zelandia 38
  Australia 5 
23 marca 1997
Fidżi 56 - 0 Korea PołudniowaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Samoa 21 - 12 AngliaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Południowa Afryka 19 - 14 FrancjaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Nowa Zelandia 38 - 5 AustraliaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Fidżi 38 - 14 SamoaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Południowa Afryka 31 - 7 Nowa ZelandiaHong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
Fidżi 24 - 21 Południowa AfrykaHong Kong Stadium, Hongkong


Klasyfikacja końcowa

MiejsceReprezentacja
1 Fidżi
2 Południowa Afryka
3 Nowa Zelandia
 Samoa
5 Francja
 Australia
 Anglia
 Korea Południowa
9 Tonga
10 Hongkong
11 Szkocja
 Wyspy Cooka
13 Argentyna
 Rumunia
 Walia
 Hiszpania
17 Stany Zjednoczone
18 Japonia
19 Maroko
 Irlandia
21 Kanada
 Zimbabwe
 Portugalia
 Namibia

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g IRB official to assess HK World bid (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  2. ↑ a b c d Fears of heavy losses cloud future of 'world' Sevens (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)].
  3. ↑ World Cup broadside from HK fan Campo (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  4. ↑ HK seals sevens future (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  5. ↑ International Board opens its door a fraction to the professional code and tinkers with experimental laws (ang.). independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)].
  6. ↑ a b Rugby boss backs HK bid for '97 World Cup (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  7. ↑ a b c World Cup assessor to see stadium (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  8. ↑ a b c HK to host World Cup Sevens (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  9. ↑ HK World Sevens under threat (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  10. ↑ IRB to decide fate of 1997 Hong Kong Sevens (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  11. ↑ Union chasing 'lost' millions (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  12. ↑ a b HK qualify - without having to kick a ball (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)].
  13. ↑ a b c d e f RWC Sevens 1997 (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-04-26].
  14. ↑ a b c Sevens Explosion - World Cup History Part 2: Serevi's Fiji Kings of Hong Kong (ang.). ur7s.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)].
  15. ↑ Sevens changes on cards (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  16. ↑ BIGGER AND BETTER (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  17. ↑ World Cup must follow Hong Kong's lead - the people have spoken (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  18. ↑ a b c Pool system back in favour for World Cup (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  19. ↑ a b c Trying times for new format (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  20. ↑ Williams heads off criticism of draw (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  21. ↑ England squander title (ang.). independent.co.uk. [dostęp 2017-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-03)].
  22. ↑ El Mundial de seven (hiszp.). lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)].
  23. ↑ Cambio de fixture (hiszp.). lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)].
  24. ↑ Los Pumitas, listos para el Mundial (hiszp.). lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)].
  25. ↑ England show champion form to post their first-day double (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  26. ↑ El seven argentino, por la clasificación (hiszp.). lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-20)].
  27. ↑ McBride's flops caught at sixes and Sevens. (ang.). thefreelibrary.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)].
  28. ↑ En busca del campeón (hiszp.). lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
  29. ↑ a b FIJIAN FESTIVAL (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  30. ↑ A la conquista de Hong Kong (hiszp.). lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)].
  31. ↑ Locals lose out on Sevens World Cup ticket quota (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  32. ↑ Key matches were shown in entirety (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  33. ↑ Fiji lift Cup as promised with divine display of skill (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  34. ↑ 1997: Take it home Fiji (ang.). fijisun.com.fj. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
  35. ↑ Hong Kong bogus boys cheat Scots. (ang.). thefreelibrary.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)].
  36. ↑ Fiji reina en el seven (hiszp.). edant.clarin.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
  37. ↑ Fiji (ang.). rugbystamps.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-23)].
  38. ↑ Fiji's stamp of success (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-04-26].
  39. ↑ No place like home (ang.). scmp.com. [dostęp 2017-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-18)].
  40. ↑ Poisoned carrot means time for rethink on Sevens largesse (ang.). scmp.com. [dostęp 2017-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-18)].
  41. ↑ a b Packer 'no threat to World Sevens' (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  42. ↑ Top sides look set for HK (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
  43. ↑ A magnificent sevens beckons for Scotland (ang.). heraldscotland.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-29)].
  44. ↑ Easy passages to World Cup Sevens (ang.). heraldscotland.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-29)].
  45. ↑ Kong shot (ang.). thefreelibrary.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)].
  46. ↑ Ireland earn world cup sevens berth. „The Irish Times”, June 4, 1996 (ang.). [zarchiwizowane z adresu 2017-02-17]. 
  47. ↑ Wales through to the World Cup Sevens finals in Hong Kong (ang.). independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)].
  48. ↑ Rugby Union: Viars jars Boks (ang.). independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)].
  49. ↑ Hong Kong 7's World Cup - Qualifying Rounds (ang.). tongatapu.net.to. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-30)].
  50. ↑ Los Pumas tienen un objetivo Mundial (hiszp.). edant.clarin.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)].
  51. ↑ Los Pumas, a la espera del debut (hiszp.). lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)].
  52. ↑ Pumas en el camino (hiszp.). edant.clarin.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)].
  53. ↑ Un par de chispas no dieron luz (hiszp.). lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)].
  54. ↑ Los Pumas deben mejorar en el Seven (hiszp.). edant.clarin.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)].
  55. ↑ Rugby Union: Wales are denied by last-gasp try (ang.). independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-15)].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Puchar świata w rugby 7

Media użyte na tej stronie

Flag of Fiji.svg
Autor: unknown, Licencja: CC0
Flag of South Africa (1928–1994).svg
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Tonga.svg
Autor: unknown, Licencja: CC0
Flag of FR Yugoslavia.svg
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of Yugoslavia (1992–2003); Flag of Serbia and Montenegro (2003–2006).svg
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of Côte d'Ivoire.svg
Flag of the Ivory Coast, written by Jon Harald Søby, modified by Zscout370. The colors match to what is reported at http://fotw.vexillum.com/flags/ci.html.
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of Malaysia.svg
Flag of Malaysia – Jalur Gemilang (Stripes of Glory)
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of Namibia.svg
Flag of Namibia
Rugby Sevens pictogram.svg
Autor: Citius Altius Fortius (Rugby Sevens Pictogram - SVG conversion) & Parutakupiu (original image), Licencja: CC BY-SA 4.0
Pictograms of Olympic sports - Rugby Sevens. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
IRFU flag.svg
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.