Puchar Świata w Rugby 7 (2001)

Puchar Świata w Rugby 7 (2001)
2001 Rugby World Cup Sevens
OOjs UI icon arched-arrow-rtl.svg 19972005 OOjs UI icon arched-arrow-ltr.svg
Dyscyplinarugby 7
OrganizatorIRB
Szczegóły turnieju
Gospodarz Argentyna
Otwarcie26 stycznia 2001
Zamknięcie (finał)28 stycznia 2001
Liczba drużyn24
Liczba aren1 (w 1 mieście)
I miejsce Nowa Zelandia
II miejsce Australia
Statystyki turnieju
Liczba meczów91
Najwięcej punktówAustralia Brendan Williams (70)
Najwięcej przyłożeńAustralia Brendan Williams (14)
Strona internetowa

Puchar Świata w Rugby 7 (2001) – trzeci Puchar Świata, organizowane przez IRB zawody o randze mistrzostw świata w rugby 7 rozgrywane co cztery lata. Turniej odbył się na Estadio José María Minella w argentyńskim mieście Mar del Plata w dniach od 26 do 28 stycznia 2001 roku i rywalizowały w nim dwadzieścia cztery męskie zespoły. Tytułu zdobytego cztery lata wcześniej bronili reprezentanci Fidżi, zwyciężyli zaś Nowozelandczycy.

Tło zawodów

Spośród jedenastu kandydatur do ostatniego etapu przeszły dwie – hiszpańska i argentyńska, a na początku listopada 1998 roku Międzynarodowa Rada Rugby przyznała prawa do organizacji turnieju Unión Argentina de Rugby. Wszelkie koszty związane z organizacją zawodów ponieść miała strona argentyńska, otrzymując przychody ze sprzedaży praw telewizyjnych w kraju, wsparcia udzieliło także ministerstwo turystyki. Pozostałe przychody przypadły IRB, podziałowi natomiast podlegała nadwyżka z tytułu zysków ze sprzedaży biletów powyżej 500 tysięcy USD[1][2]. Ceny biletów kształtowały się na poziomie od 15 do 120 USD[3].

W styczniu 2000 roku ogłoszono, że zawody odbędą się w Mar del Plata, goszczącym turniej rugby 7 wchodzący w skład IRB Sevens World Series[4][5], zaś areną zawodów został mieszczący trzydzieści pięć tysięcy widzów Estadio José María Minella[6]. Losowanie grup odbyło się 6 października 2000 roku[5][7], w tym samym miesiącu wyznaczono też arbitrów zawodów (Pablo Deluca, Ian Hyde-Lay, Steve Lander, Andy Turner, Gary Wise, Scott Young)[8][9]. Harmonogram spotkań opublikowano na początku stycznia 2001 roku[10][11]. Zespoły składały się z dziesięciu zawodników[12][13][14], przygotowana została również grupa ogólnodostępnych graczy rezerwowych, z których można było korzystać w razie eliminującej z turnieju kontuzji[15].

Turniej rozpoczął się zremisowanym, pomimo dwóch przyłożeń Shane’a Williamsa, meczem Walii z Portugalią[16], Anglicy odnieśli zaś dwa nieprzekonujące zwycięstwa z Chile[17] i Zimbabwe[18]. Irlandczycy wysoko przegrali z Fidżijczykami, choć udało im się zdobyć przyłożenie[19], w kolejnym spotkaniu pokonali zaś Kenię utrzymując szansę na awans z grupy[20]. Przegrana Walii z Australią praktycznie eliminowała ich z walki o końcowy triumf[21]. Argentyńczycy wygrali dwa pierwsze mecze – z Rosją i Koreą – a zjawiło się na nich odpowiednio osiem i trzynaście tysięcy widzów[22], w trzecim zaś ulegli reprezentantom Fidżi[23]. Hiszpanie zgodnie z przewidywaniami ulegli Nowozelandczykom, choć nieoczekiwanie zdobyli pierwsze punkty w meczu[24], w ostatnim meczu sprawili jednak największą niespodziankę dnia pokonując Anglików[25][26]. Prócz Australii, Nowej Zelandii, Fidżi, Samoa i RPA niepokonana zakończyła dzień również Gruzja po zwycięstwach nad Francją oraz Chińskim Tajpej – wyjątkowo słabi Francuzi ulegli następnie również reprezentacji Wysp Cooka[27][23]. Po pierwszym dniu na czele klasyfikacji przyłożeń znajdował się z pięcioma reprezentant gospodarzy, Ignacio Corleto[23].

Mecze drugiego dnia zostały rozegrane w deszczowej pogodzie[28]. Anglicy, którym groziło wypadnięcie poza czołową ósemkę, pokonali Japończyków[29], uniknęli jednak kompromitacji, bowiem Daisuke Ohata zdobył przyłożenie dające Japończykom wygraną nad Hiszpanami już po końcowej syrenie – a spośród tych zespołów Anglia miała najlepszy bilans punktowy[30][28]. Nowozelandczycy łatwo odnosili kolejne zwycięstwa, mimo iż Jonah Lomu nie dołożył żadnego ze 158 punktów w czterech meczach, zaś reprezentanci Walii konsekwentnie dążyli do udziału w walce o Plate[31]. Argentyńczycy zdobyli dziesięć przyłożeń w dwóch meczach bez problemów odporawiając Irlandię i Kenię, formą imponowały też Fidżi, RPA i Australia[28]. Nadzieje Irlandczyków na awans do tego samego etapu zostały jednak zredukowane do zera po przegranej z Rosją[32]. W ostatnim meczu Nowozelandczyków Eric Rush złamał kość piszczelową po kolizji z angielskim graczem[33][34][35], a jego miejsce w zespole zajął Urugwajczyk Benjamin Bono jako jeden z dziewięciu wykorzystanych zawodników z listy rezerwowych[36]. Niepokonane reprezentacje Fidżi, RPA, Nowej Zelandii oraz Australii zwyciężyły zatem w swoich grupach i w ćwierćfinałach dołączyły do nich zespoły z drugich miejsc – Argentyna, Kanada, Anglia oraz Samoa[37]. Rupeni Caucau i Brendan Williams zdobyli po osiem przyłożeń w fazie grupowej, zaś Felipe Contepomi przewodził klasyfikacji najlepiej punktujących[28].

W ćwierćfinałach zawodnicy z Fidżi pokonali Kanadę, zaś Australijczycy, dzięki czterem przyłożeniom Brendana Williamsa, odnieśli wysokie zwycięstwo nad bezbarwnymi Anglikami[38][39]. W drugiej części drabinki Nowozelandczycy łatwo odprawili Samoa, zaś Argentyna sprawiła wielką niespodziankę pokonując reprezentantów RPA i po raz pierwszy awansując do czołowej czwórki tych zawodów. Dwa przyłożenia Breytona Paulse w pierwszej połowie uciszyły dwudziestopięciotysięczną widownię, jednak dwa przyłożenia Agustína Pichota podwyższone przez Felipe Contepomiego przechyliły ostatecznie szalę zwycięstwa na korzyść gospodarzy[40][41][38]. Argentyńczycy w kolejnym etapie nie sprostali jednak Nowozelandczykom – po początkowym okresie naporu gospodarzy nie zakończonym zdobyciem punktów dwa przyłożenia Brada Fleminga dały zawodnikom z Nowej Zelandii dwunastopunktową przewagę do przerwy, po niej zaś kolejne trzy dołożyli Lomu, Amasio Valence i Randle, na co odpowiedział w końcówce jedynie Diego Albanese[37][42][43][38][44]. We wcześniejszym półfinale Australia odniosła pierwsze od dwóch lat zwycięstwo nad Fidżi – Fidżijczycy dwoma podwyższonymi przyłożeniami wyszli na czternastopunktowe prowadzenie, jednak punkty Richarda Grahama i Williamsa sprawiły, że Australijczycy na przerwę schodzili z dwupunktową stratą. Na początku drugiej połowy meczu kontuzji doznał Marika Vunibaka i od tej pory zaczęli dominować Australijczycy, którym zwycięstwo dały przyłożenia Grahama i Roberta McDonalda[37][43][38].

Finałowy pojedynek obserwowało trzydzieści pięć tysięcy zgromadzonych na Estadio José María Minella widzów. Już w pierwszej minucie po siedemdziesięciometrowym biegu przyłożenie zdobył oszczędzany przez Gordona Tietjensa w fazie grupowej Jonah Lomu. Australijczycy wyszli niebawem na prowadzenie, gdy pięć punktów Williamsa na siedem podwyższył Julian Huxley – powtórki telewizyjne pokazały jednak, że Williamsowi piłka wypadła na polu punktowym rywali, czego nie zauważył argentyński arbiter, Pablo Deluca. Kolejne podwyższone przyłożenie zdobył następnie Lomu, pierwsza połowa zakończyła się zatem wynikiem 12–7 dla Nowej Zelandii. Tuż po przerwie Lomu skompletował hat-tricka, a rywale nie mieli odpowiedzi na jego siłę i szybkość. Pod nieobecność Rusha taktyką zajmował się Valence, który wykorzystywał obawy przed grającym na skrzydle Lomu przeprowadzając akcje środkiem boiska, zaś Craig Newby i kapitan Karl Te Nana dominowali w obronie. Kolejne dwa przyłożenia Valence'a and Milsa Muliainy rozstrzygnęły losy spotkania, a rezerwowy Tim Donnelly w ostatniej akcji meczu zdobył jeszcze pięć punktów dla Australii. Graczem spotkania został wybrany Jonah Lomu, a Nowozelandczycy świętowali swój pierwszy triumf w Pucharze Świata[39][45][46][38][44][37][47].

Chile zwyciężyło w turnieju Bowl zajmując siedemnastą lokatę, zaś Rosja zdobyła Plate – a dziewiąta pozycja była najlepszą spośród europejskich zespołów, nie licząc Anglii[37][48]. Mimo że Walijczycy[49] i Irlandczycy[50] przebrnęli przez spotkania ćwierćfinałowe ostatniego dnia, w następnym meczu ulegali jednak teoretycznie słabszym, lecz zdeterminowanym rywalom[51]. Słaba postawa czołowych europejskich zespołów oraz brak kwalifikacji Szkocji i Włoch skłoniły przewodniczącego IRB, Vernona Pugh, do stwierdzenia, iż muszą one zacząć traktować tę dyscyplinę poważniej[47].

W klasyfikacji przyłożeń z czternastoma zwyciężył Australijczyk Brendan Williams, który jednocześnie zdobył najwięcej punktów w turnieju – siedemdziesiąt[39][52]. Cztery przyłożenia w jednym meczu prócz Williamsa zdobyli również Rupeni Caucau i Roger Randle, siedmiu zawodników zaliczyło zaś hat-tricki[53].

Kwalifikacje

Obok gospodarzy, Argentyńczyków, po raz pierwszy automatyczny awans do turnieju zyskali ćwierćfinaliści poprzedniej edycji – Fidżi, RPA, Samoa, Nowa Zelandia, Anglia, Australia, Francja i Korea Południowa. O pozostałe piętnaście miejsc w ośmiu turniejach kwalifikacyjnych rywalizowała natomiast rekordowa liczba 91 reprezentacji[37].

Po raz pierwszy do Pucharu Świata awansowały Kenia, Chile, Gruzja i Rosja[37].

AfrykaAmerykaAzjaEuropaOceania
Automatyczna kwalifikacja
Regionalne eliminacje

System rozgrywek

Piętnastu kwalifikantów oraz dziewięć drużyn, które uzyskały automatyczny awans, zostały podzielone na cztery sześciozespołowe grupy rywalizujące w pierwszych dwóch dniach systemem kołowym. W trzecim dniu zawodów odbyła się natomiast faza pucharowa składająca się z ćwierćfinałów, półfinałów i finałów – reprezentacje, które w swoich grupach zajęły czołowe dwie pozycje, awansowały do turnieju głównego (Cup), zespoły z trzecich i czwartych miejsc walczyły w turnieju Plate, pozostałe zaś o Bowl[37][54].

Faza grupowa

Grupa A

Poz.DrużynaMeczePunktyPktStatus
MWRP+-+/-
1. Fidżi550015936+12315Cup
2. Argentyna540115759+9813Cup
3. Korea Południowa5212106101+510Plate
4. Rosja520359108-499Plate
5. Irlandia511372131-598Bowl
6. Kenia500548166-1185Bowl
26 stycznia 2001
16:00
Argentyna 49 - 7 RosjaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
16:20
Korea Południowa 33 - 17 KeniaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
16:40
Fidżi 41 - 5 IrlandiaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
20:00
Kenia 10 - 31 IrlandiaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
20:20
Korea Południowa 14 - 27 ArgentynaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
20:40
Fidżi 14 - 5 RosjaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
22:40
Fidżi 19 - 12 ArgentynaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
14:40
Rosja 14 - 7 KeniaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
15:00
Korea Południowa 19 - 19 IrlandiaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
17:00
Argentyna 33 - 12 IrlandiaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
17:20
Korea Południowa 33 - 5 RosjaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
17:40
Fidżi 52 - 7 KeniaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
21:20
Rosja 28 - 5 IrlandiaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
21:40
Argentyna 36 - 7 KeniaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
22:00
Fidżi 33 - 7 Korea PołudniowaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja

Grupa B

Poz.DrużynaMeczePunktyPktStatus
MWRP+-+/-
1. Południowa Afryka550014319+12415Cup
2. Kanada530211160+5111Cup
3. Wyspy Cooka53026967+211Plate
4. Francja52037369+49Plate
5. Gruzja52036277-159Bowl
6. Chińskie Tajpej500521187-1665Bowl
26 stycznia 2001
17:00
Wyspy Cooka 5 - 24 KanadaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
17:20
Francja 14 - 19 GruzjaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
17:40
Południowa Afryka 47 - 7 Chińskie TajpejEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
21:20
Gruzja 24 - 0 Chińskie TajpejEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
21:40
Francja 7 - 19 Wyspy CookaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
22:00
Południowa Afryka 24 - 0 KanadaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
00:00
Południowa Afryka 29 - 0 Wyspy CookaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
14:00
Kanada 20 - 7 GruzjaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
14:20
Francja 35 - 0 Chińskie TajpejEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
16:00
Wyspy Cooka 26 - 7 Chińskie TajpejEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
16:20
Francja 17 - 12 KanadaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
16:40
Południowa Afryka 24 - 12 GruzjaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
20:00
Kanada 55 - 7 Chińskie TajpejEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
20:20
Wyspy Cooka 19 - 0 GruzjaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
20:40
Południowa Afryka 19 - 0 FrancjaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja

Grupa C

Poz.DrużynaMeczePunktyPktStatus
MWRP+-+/-
1. Nowa Zelandia550017514+16115Cup
2. Anglia53029252+4011Cup
3. Hiszpania53026662+411Plate
4. Japonia530243100-5711Plate
5. Chile51043683-477Bowl
6. Zimbabwe500538139-1015Bowl
26 stycznia 2001
15:00
Zimbabwe 12 - 17 JaponiaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
15:20
Anglia 21 - 7 ChileEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
15:40
Nowa Zelandia 26 - 7 HiszpaniaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
19:00
Chile 5 - 10 HiszpaniaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
19:20
Anglia 28 - 7 ZimbabweEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
19:40
Nowa Zelandia 52 - 0 JaponiaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
23:00
Anglia 12 - 14 HiszpaniaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
23:40
Nowa Zelandia 47 - 0 ZimbabweEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
15:20
Japonia 7 - 5 ChileEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
18:00
Zimbabwe 7 - 28 HiszpaniaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
18:20
Anglia 24 - 7 JaponiaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
18:40
Nowa Zelandia 33 - 0 ChileEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
22:20
Japonia 12 - 7 HiszpaniaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
22:40
Zimbabwe 12 - 19 ChileEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
23:00
Nowa Zelandia 17 - 7 AngliaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja

Grupa D

Poz.DrużynaMeczePunktyPktStatus
MWRP+-+/-
1. Australia550017222+15015Cup
2. Samoa5401139101+3813Cup
3. Walia52128689-310Plate
4. Stany Zjednoczone520368130-629Plate
5. Portugalia511379110-318Bowl
6. Hongkong500529121-925Bowl
26 stycznia 2001
14:00
Walia 19 - 19 PortugaliaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
14:20
Australia 29 - 5 HongkongEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
14:40
Samoa 49 - 19 Stany ZjednoczoneEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
18:00
Hongkong 0 - 19 Stany ZjednoczoneEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
18:20
Australia 24 - 5 WaliaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
18:40
Samoa 33 - 19 PortugaliaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
22:20
Australia 47 - 0 Stany ZjednoczoneEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
23:20
Samoa 24 - 17 WaliaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
15:40
Portugalia 26 - 0 HongkongEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
19:00
Walia 19 - 10 Stany ZjednoczoneEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
19:20
Australia 38 - 0 PortugaliaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
19:40
Samoa 21 - 12 HongkongEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
23:20
Portugalia 15 - 20 Stany ZjednoczoneEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
23:40
Walia 26 - 12 HongkongEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
00:00
Samoa 12 - 34 AustraliaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja


Faza pucharowa

Bowl

ĆwierćfinałyPółfinałyFinał
          
28 stycznia 2001    
  Irlandia 24
28 stycznia 2001
  Chińskie Tajpej 19 
  Irlandia 12
28 stycznia 2001
   Portugalia 33 
  Portugalia 19
28 stycznia 2001
  Zimbabwe 14 
  Portugalia 19
28 stycznia 2001
   Chile 21
  Francja 7
28 stycznia 2001
  Kenia 12 
  Kenia 12
28 stycznia 2001
   Chile 35 
  Chile 19
  Hongkong 14 
28 stycznia 2001
16:00
Irlandia 24 - 19 Chińskie TajpejEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
16:20
Portugalia 19 - 14 ZimbabweEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
16:40
Francja 7 - 12 KeniaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
17:00
Chile 19 - 14 HongkongEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
20:00
Irlandia 12 - 33 PortugaliaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
20:20
Kenia 12 - 35 ChileEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
22:25
Portugalia 19 - 21 ChileEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja

Plate

ĆwierćfinałyPółfinałyFinał
          
28 stycznia 2001    
  Korea Południowa 19
28 stycznia 2001
  Gruzja 24 
  Walia 10
28 stycznia 2001
   Gruzja 17 
  Walia 21
28 stycznia 2001
  Japonia 7 
  Rosja 24
28 stycznia 2001
   Gruzja 12
  Wyspy Cooka 10
28 stycznia 2001
  Rosja 26 
  Hiszpania 7
28 stycznia 2001
   Rosja 26 
  Hiszpania 26
  Stany Zjednoczone 5 
28 stycznia 2001
17:20
Korea Południowa 19 - 24 GruzjaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
17:40
Walia 21 - 7 JaponiaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
18:00
Wyspy Cooka 10 - 26 RosjaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
18:20
Hiszpania 26 - 5 Stany ZjednoczoneEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
20:40
Walia 10 - 17 GruzjaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
21:00
Hiszpania 7 - 26 RosjaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
22:50
Rosja 24 - 12 GruzjaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja

Cup

ĆwierćfinałyPółfinałyFinał
          
28 stycznia 2001    
  Fidżi 21
28 stycznia 2001
  Kanada 5 
  Fidżi 14
28 stycznia 2001
   Australia 22 
  Australia 33
28 stycznia 2001
  Anglia 5 
  Australia 12
28 stycznia 2001
   Nowa Zelandia 31
  Południowa Afryka 12
28 stycznia 2001
  Argentyna 14 
  Argentyna 7
28 stycznia 2001
   Nowa Zelandia 31 
  Nowa Zelandia 45
  Samoa 7 
28 stycznia 2001
18:40
Fidżi 21 - 5 KanadaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
19:00
Australia 33 - 5 AngliaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
19:20
Południowa Afryka 12 - 14 ArgentynaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
19:40
Nowa Zelandia 45 - 7 SamoaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
21:20
Fidżi 14 - 22 AustraliaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
21:40
Argentyna 7 - 31 Nowa ZelandiaEstadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
23:15
sędzia: Pablo Deluca		Australia 12 - 31 Nowa ZelandiaEstadio José María Minella, Mar del Plata
widzów: 35 000
Relacja

Klasyfikacja końcowa

MiejsceReprezentacjaSkłady/Opis
1 Nowa Zelandia[1] [2] [3]
2 Australia[4] [5] [6]
3 Argentyna[7] [8] [9]
 Fidżi[10] [11] [12]
5 Anglia[13] [14]
 Kanada[15] [16] [17]
 Południowa Afryka[18] [19] [20]
 Samoa[21] [22] [23]
9 Rosja[24] [25] [26]
10 Gruzja[27] [28] [29]
11 Hiszpania[30] [31] [32]
 Walia[33] [34] [35]
13 Japonia[36] [37] [38]
 Korea Południowa[39] [40] [41]
 Stany Zjednoczone[42] [43] [44]
 Wyspy Cooka[45] [46] [47]
17 Chile[48] [49]
18 Portugalia[50] [51] [52]
19 Irlandia[53] [54] [55]
 Kenia[56] [57] [58]
21 Chińskie Tajpej[59] [60] [61]
 Francja[62] [63] [64]
 Hongkong[65] [66] [67]
 Zimbabwe[68] [69] [70]

Przypisy

  1. ↑ Argentina to host 2001 World Cup 7s (ang.). sportsillustrated.cnn.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-06)].
  2. ↑ Seven: la hora del III Mundial (hiszp.). edant.clarin.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
  3. ↑ Precios de las entradas (hiszp.). uar.com.ar @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  4. ↑ Argentina announce dates for Sevens World Cup (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-13)].
  5. ↑ a b Rugby World Cup Sevens (ang.). scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  6. ↑ Mar del Plata welcomes the world (ang.). scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  7. ↑ Pool draw for Sevens Rugby World Cup (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-13)].
  8. ↑ Referees for World Cup Sevens (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-13)].
  9. ↑ Referees (ang.). teivovo.com @ web.archive.org. [dostęp 2017-06-05].
  10. ↑ Schedule announced for World Cup Sevens (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-06)].
  11. ↑ Tournament Schedule (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  12. ↑ Rugby World Cup Sevens - Squads (ang.). scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  13. ↑ The teams (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  14. ↑ Participating teams (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  15. ↑ Reserve pool (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  16. ↑ Wales draw with Portugal in sevens opener (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)].
  17. ↑ English cruise to comfortable win (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)].
  18. ↑ English still on track (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
  19. ↑ Ireland score, but not a win (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)].
  20. ↑ Irish claim first win (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)].
  21. ↑ Welsh hopes shattered by the Aussies (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)].
  22. ↑ Después de caer ante Fiji, Argentina debe ganar para ir a la Copa de Oro (hiszp.). losandes.com.ar. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)].
  23. ↑ a b c Rugby World Cup Sevens - Day 1 (ang.). scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  24. ↑ All Blacks survive early scare (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)].
  25. ↑ English chances dented by Spain (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
  26. ↑ English face early exit in sevens (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
  27. ↑ Spain, Georgia and Cooks cause upsets on opening day (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
  28. ↑ a b c d Rugby World Cup Sevens - Day 2 (ang.). scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  29. ↑ England beat Japan but headed for early exit (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
  30. ↑ England delight at third straight quarter-final (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)].
  31. ↑ New Zealand and Wales quickly into their stride (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
  32. ↑ England seven in World Cup scare (ang.). scotsman.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
  33. ↑ Injury to Rush fires up squad (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-23)].
  34. ↑ Pumas face All Blacks in semi-final (ang.). breakingnews.ie. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
  35. ↑ Rush's broken leg blow to New Zealand hopes (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)].
  36. ↑ El uruguayo Benjamín Bono integró el equipo campeón (hiszp.). lr21.com.uy. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-23)].
  37. ↑ a b c d e f g h 2001: Rush exit fuels NZ fire (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  38. ↑ a b c d e Lomu inspires All Black victory (ang.). telegraph.co.uk. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
  39. ↑ a b c Rugby World Cup Sevens - Day 3 (ang.). scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  40. ↑ Los Pumas piensan en verde (hiszp.). losandes.com.ar. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)].
  41. ↑ Argentina surge past South Africa to semis (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)].
  42. ↑ Argentina cayó en semifinales con los All Blacks (hiszp.). losandes.com.ar. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)].
  43. ↑ a b Australia and New Zealand to contest final (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)].
  44. ↑ a b Injured Rush spur for Lomu in sevens triumph (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
  45. ↑ Lomu hat trick takes New Zealand to World sevens crown (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)].
  46. ↑ All Blacks in seventh heaven (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  47. ↑ a b Sevens explosion: RWC Sevens history Part 2 (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  48. ↑ The Main Event in Mar del Plata (ang.). hkrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  49. ↑ Wales into Plate semis after beating Japan (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02].
  50. ↑ Ireland into last four of Bowl (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)].
  51. ↑ Lomu inspires New Zealand in Rush's absence (ang.). scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  52. ↑ Top Scorers (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  53. ↑ The numbers tell a story (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02].
  54. ↑ Mundial de Seven - Mar del Plata: En la cuenta regresiva (hiszp.). losandes.com.ar. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Puchar świata w rugby 7

Media użyte na tej stronie

Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of Fiji.svg
Autor: unknown, Licencja: CC0
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
IRFU flag.svg
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Rugby Sevens pictogram.svg
Autor: Citius Altius Fortius (Rugby Sevens Pictogram - SVG conversion) & Parutakupiu (original image), Licencja: CC BY-SA 4.0
Pictograms of Olympic sports - Rugby Sevens. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.