Puchar Świata w Rugby 7 (2005) – kwalifikacje
Kwalifikacje do Pucharu Świata w Rugby 7 2005 miały na celu wyłonienie męskich reprezentacji narodowych w rugby 7, które wystąpiły w finałach tego turnieju.
Informacje ogólne
Turniej finałowy organizowanego przez IRB Pucharu Świata odbył się w Hongkongu w dniach 18–20 marca 2005 roku i wzięły w nim udział dwadzieścia cztery drużyny. Automatyczny awans do turnieju finałowego uzyskali gospodarze oraz ćwierćfinaliści poprzedniej edycji. O pozostałe piętnaście miejsc w czternastu turniejach kwalifikacyjnych rywalizowały natomiast 82 reprezentacje. Po raz pierwszy do Pucharu Świata awansowały Tunezja i Urugwaj[1][2][3][4][5][6].
Zakwalifikowane drużyny
Afryka | Ameryka | Azja | Europa | Oceania | |
---|---|---|---|---|---|
Automatyczna kwalifikacja | |||||
Regionalne eliminacje |
Kwalifikacje
Afryka
W ramach afrykańskich kwalifikacji zostały zaplanowane dwa turnieje w dwóch geograficznie wydzielonych regionach, a z każdego z nich do Pucharu Świata awansował jego zwycięzca[7]. Zawody grupy południowej odbyły się w dniach 26–27 czerwca 2004 roku w Lusace w gronie ośmiu drużyn, które w pierwszej fazie rywalizowały systemem kołowym w ramach dwóch czterozespołowych grup, po czym po dwie czołowe z każdej z nich awansowały do półfinałów[8][9]. Drugi turniej przeprowadzono w Tunisie w dniach 25–26 września 2004 roku, a sześć reprezentacji rywalizowało systemem kołowym w ramach jednej grupy[10]. Triumfowały w nich odpowiednio Kenia i Tunezja[11][12][13].
Ameryka Południowa
Awans na Puchar Świata uzyskała drużyna, która po rozegraniu dwóch rankingowych turniejów, które odbyły w dniach 23–24 i 28–29 stycznia w Viña del Mar i Mar del Plata, zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca. Skupiające siedem zespołów zawody zostały przeprowadzone w ramach istniejących turniejów Viña del Mar Sevens i Mar del Plata Sevens[14][15]. W obu turniejach bardzo przekonująco triumfowali Urugwajczycy[16][17][18][19][20].
Ameryka Północna
Kwalifikacje w Ameryce Północnej zostały przeprowadzone 8–9 czerwca 2004 roku w ramach turnieju NAWIRA Sevens 2004. Cayman Rugby Football Union otrzymał prawa do organizacji zawodów w lutym 2004 roku, na ich arenę planując Truman Bodden Stadium znajdujący się w George Town[21]. Ostatecznie turniej rozegrano na South Sound Pitch i wzięło w nim udział dziesięć drużyn podzielonych na dwie pięciozespołowe grupy rywalizujące systemem kołowym o awans do półfinałów. W meczach fazy play-off stawką były nie tylko medale tej imprezy, ale również jedno miejsce w finałach Pucharu Świata 2005[22]. Amerykanie, przedturniejowi faworyci[22], gładko zwyciężyli w zawodach, tracąc tylko jedno podwyższone przyłożenie[23][24][25].
Azja
Zawody kwalifikacyjne rozegrano w dwunasoosobowej obsadzie w ramach turnieju Sri Lanka Sevens, a trzy czołowe drużyny awansowały do Pucharu Świata. W eliminacjach nie wystąpiła reprezentacja Hongkongu mająca zagwarantowany automatyczny awans jako gospodarz tych zawodów. Drużyny rywalizowały w pierwszym dniu systemem kołowym podzielone na cztery trzyzespołowe grupy, po czym w drugim dniu osiem najlepszych awansowało do ćwierćfinałów, a pozostała czwórka zmierzyła się w walce o Bowl[26][27]. Cztery najwyżej rozstawione zespoły – Korea, Chińskie Tajpej, Tajlandia i Japonia – zwyciężyły w swoich grupach eliminacyjnych[28], a następnie w ćwierćfinałach. Spośród nich do turnieju finałowego Pucharu Świata nie awansowała jedynie Tajlandia, która zajęła czwartą lokatę po porażce z Koreą, w finale Japonia pokonała zaś Chińskie Tajpej[29][30][31].
Europa
IRB zleciła organizację kwalifikacji FIRA-AER. Początkowo planowano rozegranie ośmiu turniejów eliminacyjnych[32], w styczniu 2004 roku potwierdzono jednak sześć zawodów, których obsada ulegała następnie zmianom[33][34]. Każdy z zespołów miał uczestniczyć w dwóch turniejach eliminacyjnych, za zajęte w nich miejsca otrzymując punkty do klasyfikacji generalnej. Szesnaście najwyżej sklasyfikowanych zespołów otrzymało prawo do udziału w turnieju finałowym ME[35], z którego awans do Pucharu Świata uzyskała czołowa siódemka[36].
Walka o tytuł mistrza Europy i miejsca w Pucharze Świata rozstrzygnęła się 16–17 lipca 2004 roku na Poliesportiu Prínceps d'Espanya w Palma de Mallorca. Szesnaście reprezentacji rywalizowało w pierwszym dniu systemem kołowym w ramach czterech czterozespołowych grup. Czołowe dwójki z każdej grup awansowały do ćwierćfinałów, a kwalifikacji na Puchar Świata nie uzyskała jedynie najsłabsza spośród nich Hiszpania, która w meczu o siódme, premiowane awansem miejsce przegrała z Rosją. Wyżej od nich uplasowały się odpowiednio Portugalia, Włochy, Irlandia, Szkocja, Francja i Gruzja[37][38].
Oceania
Kwalifikacja w Oceanii została przeprowadzona w ramach turnieju New Zealand Sevens 2004 wchodzącego w skład sezonu 2003/2004 IRB Sevens World Series. O jedno miejsce niebezpośrednio walczyły cztery zespoły z Oceanii, które nie miały dotychczas zagwarantowanego awansu. Najwyżej w zawodach zaszła reprezentacja Tonga uzyskując tym samym awans do turnieju finałowego Pucharu Świata[39][40].
Przypisy
- ↑ 2005: Double delight for Fiji in Hong Kong (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Sevens Explosion - World Cup History Part 4: Wise old Serevi simply too good (ang.). ur7s.com. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-09)].
- ↑ Hong Kong to host 2005 World Cup (ang.). planetrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Participating teams (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Overview: The automatic qualfiers (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Final places secured for RWC 2005 (ang.). planetrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Africa presents busy schedule (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Lusaka offers route to Hong Kong (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ The Knock-out Stages (ang.). zamnet.zm @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Tunis last stop en route to HK (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Kenya book Hong Kong berth (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Tunisia book Hong Kong spot (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Kenya and Tunisia through (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Viña y Mardel clasifican para Hong Kong Seven 2005 (hiszp.). supertry.com. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-11)].
- ↑ The road to Hong Kong begins (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ En Reñaca, Argentina perdió la final con Fiji (hiszp.). supertry.com. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ Fiji campeón; Uruguay va al Mundial de Hong Kong (hiszp.). supertry.com. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-11)].
- ↑ Uruguay qualify for RWC 7s (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ South America: Uruguayan Teros shine (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ RWC Sevens 2005 Two through – Thirteen to go (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Cayman Sevens to host NAWIRA (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ a b World Cup spot on the line in Cayman (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ NAWIRA Sevens - first day roundup (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ USA claim Hong Kong spot (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ NAWIRA: US Eagles fly (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ IRB's Asian qualifiers in Kandy (ang.). planetrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Asia RWC Sevens qualifying: Preview (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Kandy: Day one round up (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Kandy: Day two round up (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Japan head cast of three (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Chinese Taipei make it to HK (ang.). planetrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Puchar Europy 2004 (pol.). pzrugby.pl. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-07)].
- ↑ FLASH INFO 40 – JANVIER 2004 (fr.). fira-aer-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ FLASH INFO 43 – AVRIL 2004 (fr.). fira-aer-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ CLASSEMENT EUROPEAN VII CIRCUIT 2004 (ang.). fira-aer-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Puchar Europy w rugby siedmioosobowym (pol.). sport.trojmiasto.pl. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-14)].
- ↑ Morais' revolution propels Portugal (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Seven confirmed for Hong Kong (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ Tonga shine in Wellington (ang.). rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
- ↑ NZ back on pedestal (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-11-11].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona (ang.)
Media użyte na tej stronie
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.