Puchar Świata w skokach narciarskich
| Puchar Świata w skokach narciarskich | |
 | |
| Pierwsza edycja | 1979/1980 |
|---|---|
| Bieżąca edycja | 2022/2023 |
| Przyszła edycja | 2023/2024 |
| Najwięcej zwycięstw w klasyfikacji generalnej PŚ |  Matti Nykänen Adam Małysz |
| Najwięcej zwycięstw z rzędu w klasyfikacji generalnej PŚ | Adam Małysz |
| Najwięcej razy na podium w klasyfikacji generalnej PŚ | Janne Ahonen |
| Najwięcej razy na podium z rzędu w klasyfikacji generalnej PŚ |  Armin Kogler Matti Nykänen Andreas Goldberger |
| Najwięcej zwycięstw w konkursach PŚ | Gregor Schlierenzauer |
| Najwięcej razy na podium w konkursach PŚ | Janne Ahonen |
| Najwięcej zwycięstw w sezonie PŚ |  Peter Prevc |
| Najwięcej razy na podium w sezonie PŚ | Peter Prevc |
| Najwięcej zwycięstw w konkursach PŚ w roku kalendarzowym | Adam Małysz |
| Najwięcej razy na podium PŚ w roku kalendarzowym | Adam Małysz |
| Najwięcej zwycięstw z rzędu w konkursach PŚ | Janne Ahonen Matti Hautamäki Thomas Morgenstern Gregor Schlierenzauer Ryōyū Kobayashi |
| Najwięcej miejsc na podium z rzędu w konkursach PŚ | Janne Ahonen |
| Najwięcej zdobytych punktów w sezonie PŚ | Peter Prevc Austria |
| Najwięcej zdobytych punktów w roku kalendarzowym PŚ | Adam Małysz |
| Kraje aktualnie goszczące PŚ | Austria Finlandia Japonia Niemcy Norwegia Polska Rumunia Słowenia Stany Zjednoczone Szwajcaria |
| Kraje dawniej goszczące PŚ (rok ostatnich zawodów) |  NRD (1989) Jugosławia (1991) Czechosłowacja (1992) Francja (1998) Kanada (2009) Czechy (2013) Szwecja (2014) Kazachstan (2016) Korea Południowa (2017) Włochy (2020) Rosja (2021) |
Puchar Świata w skokach narciarskich – rozgrywany corocznie, pomiędzy listopadem a marcem, cykl zawodów w skokach narciarskich, przeprowadzany przez Międzynarodową Federację Narciarską (FIS). Odbywa się głównie w krajach nordyckich i Europie Środkowej, z pojedynczymi konkursami w Japonii. Sporadycznie, w wybranych latach, także w Stanach Zjednoczonych, Korei Południowej, Kanadzie, Rosji, Szwecji, Rumunii, Kazachstanie, we Francji i Włoszech. Za zajęcie odpowiedniego miejsca w pojedynczych zawodach uczestnik otrzymuje daną liczbę punktów. Każdemu zawodnikowi, który co najmniej raz zajął miejsce wśród 30 najlepszych w konkursie, sumuje się zdobyte w nich punkty. Na podstawie tych punktów tworzona jest klasyfikacja Pucharu Świata. Jest ona przejściowa, tzn. jest aktualizowana po każdym konkursie. Jej aktualny lider w kolejnym konkursie Pucharu Świata startuje w żółtym plastronie. Po odbyciu się wszystkich konkursów Pucharu Świata (czyli na koniec sezonu) klasyfikacja staje się klasyfikacją końcową. Skoczek będący na jej czele staje się zwycięzcą i otrzymuje Puchar Świata – Kryształową Kulę.
W ramach PŚ rozgrywa się też Puchar Świata w lotach narciarskich, którego zwycięzcą zostaje zawodnik, który zdobędzie największą liczbę punktów we wszystkich konkursach lotów w sezonie. Triumfator klasyfikacji w tej specjalności otrzymuje tzw. Małą Kryształową Kulę. Do generalnej klasyfikacji Pucharu Świata jest także zaliczany między innymi Turniej Czterech Skoczni. Prowadzona jest również klasyfikacja drużynowa (Puchar Narodów), na którą składają się punkty zawodników z poszczególnych krajów zdobyte w konkursach indywidualnych, drużynowych i mieszanych. Konkursy igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata i mistrzostw świata w lotach narciarskich nie są wliczane do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[a][b].
Puchar Świata organizowany jest od sezonu 1979/1980. Pomysł wprowadzenia cyklu konkursów, których wyniki zaliczane byłyby do wspólnej klasyfikacji, przejęty został z narciarstwa alpejskiego, w którym Puchar Świata rozgrywany jest od 1967 roku[1]. Zwycięzcą pierwszego sezonu PŚ w skokach został Austriak Hubert Neuper. Trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej uzyskał wówczas polski skoczek – Stanisław Bobak.
Klasyfikację generalną najczęściej, bo czterokrotnie, wygrywali: Fin Matti Nykänen oraz Adam Małysz, przy czym polski skoczek jest jedynym, który dokonał tej sztuki trzy razy z rzędu. Najwięcej zwycięstw w poszczególnych konkursach odniósł austriacki skoczek – Gregor Schlierenzauer, który na najwyższym stopniu podium stawał 53 razy. Drugie miejsce w tej klasyfikacji zajmuje Matti Nykänen (46 zwycięstw), a na trzecim są Adam Małysz i Kamil Stoch (39 zwycięstw).
Dotychczas dziewięciu polskich skoczków triumfowało w konkursach Pucharu Świata – Adam Małysz (39 razy, 1996–2011), Kamil Stoch (39 razy, 2011–2021), Dawid Kubacki (9 razy, 2019–2022), Piotr Fijas (3 razy, 1980–1986), Maciej Kot (2 razy, 2017), Piotr Żyła (2 razy, 2013-2020), Stanisław Bobak (raz, 1980), Krzysztof Biegun (raz, 2013) i Jan Ziobro (raz, 2013). Ponadto Tadeusz Fijas, Janusz Malik i Andrzej Stękała zdobyli po jednym indywidualnym podium w zmaganiach tego cyklu zawodów międzynarodowych, co daje 12 Polaków w pierwszej „trójce” w zawodach indywidualnych. Łącznie w historii Pucharu Świata polscy skoczkowie mają na koncie 245 miejsc na podium, z czego 97 to zwycięstwa.
Zasady
Zawody indywidualne
Konkurs indywidualny Pucharu Świata składa się na ogół z dwóch serii skoków (czasem, ze względu na złe warunki atmosferyczne, rozgrywana jest tylko jedna seria). W każdym konkursie bierze udział 50 skoczków (40 w konkursach lotów), którzy wyłaniani są w kwalifikacjach przed konkursem. Czasem w konkursie bierze udział więcej niż 50 skoczków. Następuje to wtedy, gdy nie można było przeprowadzić rundy kwalifikacyjnej[2]. Zazwyczaj jednak w pierwszej serii skacze 50 zawodników, w kolejności według zajmowanej pozycji w Pucharze Świata. 30 najlepszych kwalifikuje się do drugiej, decydującej serii, zdobywając punkty Pucharu Świata. Dodatkowo do drugiej serii bądź samego konkursu zostają dopuszczeni zawodnicy, którzy w pierwszej serii (kwalifikacjach) uzyskali co najmniej 95% odległości najlepszego zawodnika, lecz nie uzyskali wystarczającej liczby punktów potrzebnych do kwalifikacji z powodu upadku (dla przykładu: gdy odległość najlepszego zawodnika wynosi 130 metrów, to 95% tejże odległości wynosi 123,5 metra). Specyficzne zasady rozgrywania pierwszej serii konkursu obowiązują na zaliczanym do punktacji Pucharu Świata Turnieju Czterech Skoczni, noszą one nazwę System KO. W serii finałowej skoki oddawane są w kolejności odwrotnej do miejsca zajmowanego po pierwszej serii (jeśli dwaj zawodnicy po pierwszej serii zajmują to samo miejsce, to w drugiej serii jako pierwszy startuje skoczek mający niższy numer startowy).
Aby konkurs został uznany za ważny, musi zostać zakończona co najmniej jedna seria, w przeciwnym przypadku konkurs zostaje odwołany i tym samym nieważny, co powoduje anulowanie wszystkich skoków, a punkty do klasyfikacji PŚ nie będą w danym konkursie przyznane. W przypadku gdy w czasie trwania drugiej serii konkurs nie zostanie dokończony z powodu złych warunków atmosferycznych, to za oficjalne wyniki przyjmuje się wyniki serii pierwszej.
Miejsca w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata ustalane są na podstawie punktów zdobytych przez zawodników w konkursach indywidualnych danego sezonu. W przypadku kiedy dwóch zawodników zdobędzie taką samą liczbę punktów, wyżej sklasyfikowany zostaje ten, który więcej razy zwyciężał w konkursach PŚ, lub najwyższe zajęte przez niego miejsca w konkursach są lepsze od miejsc jego konkurenta. Lider klasyfikacji generalnej (łącznej) ma prawo do startowania w zawodach w żółtej koszulce (w sezonach 2006/2007 i 2007/2008 lider PŚ startował w czerwonej koszulce lidera).
Prawo startu w zawodach
Prawo udziału w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Świata mają zawodnicy, którzy punktowali już w zawodach tej rangi lub w zawodach Letniego Grand Prix (dożywotnie prawo startu w PŚ), oraz zawodnicy, którzy punktowali w aktualnym lub poprzednim sezonie Pucharu Kontynentalnego[3]. Od sezonu 2013/2014 w chwili startu należy mieć ukończone 16 lat[4].
Liczba uczestników, których każdy kraj ma prawo wystawić w kwalifikacjach do zawodów, jest ograniczona. Ustala się ją na podstawie liczby zawodników sklasyfikowanych do 55. pozycji w Światowej Liście Rankingowej, która wyznacza limity startowe na dane periody Pucharu Świata (w sezonie jest ich siedem – dwa latem i pięć zimą). Minimalna kwota startowa wynosi 2 zawodników (nawet jeżeli kraj nie ma swojego reprezentanta w rankingu FIS WRL) i na podstawie rankingu WRL może zostać powiększona do sześciu miejsc. Dzięki trzem najlepszym miejscom w ostatnim periodzie Pucharu Kontynentalnego kwota startowa może zostać zwiększona maksymalnie do 7 miejsc. Państwo, które jest gospodarzem zawodów, może w swoim kraju, dwa razy w sezonie, wystawić dodatkowo grupę krajową, składającą się z maksymalnie 6 skoczków[5].
Od sezonu 2007/2008 do sezonu 2016/2017 czołowa dziesiątka (a wcześniej przez kilka lat czołowa piętnastka) klasyfikacji generalnej Pucharu Świata otrzymywała automatyczną kwalifikację do zawodów[2][6]. Zawodnicy ci mogli brać udział w kwalifikacjach, ale od sezonu 2007/2008 ich skoki nie były zaliczane do wyników eliminacji i nie były oceniane przez sędziów (wyjątkiem były konkursy Turnieju Czterech Skoczni, rozgrywane systemem KO). Oddanie skoku w serii kwalifikacyjnej zawodnika z czołowej „10”, a wcześniej „15”, nie było obowiązkowe i decyzja o oddaniu skoku była uzależniona od skoczka.
Ocena skoku
Każdy zawodnik po oddaniu swojej próby otrzymuje ocenę łączną, na którą składają się noty za długość skoku i jego styl. Ocena nie może być ujemna, jeśli ocena po zsumowaniu obu not jest niższa od zera, zawodnik otrzymuje za skok 0 punktów.
Punkty za odległość
Po zmierzeniu odległości skoku liczy się jej długość względem tzw. punktu K (punkt konstrukcyjny skoczni), który jest równy 60 pkt w klasyfikacji (120 pkt na skoczniach mamucich). Za każdy metr dalej lub bliżej od punktu K zawodnik otrzymuje +1,8 lub -1,8 pkt na dużej skoczni, a +2,0 lub -2,0 pkt na mniejszych skoczniach (na mamucich +1,2 lub -1,2 pkt). Długość skoku mierzona jest od progu skoczni do pięty tylnego buta skoczka, w chwili zetknięcia się narty na całej długości z zeskokiem, z dokładnością do 0,5 m[7].
Noty za styl
Oprócz punktów za odległość pięciu sędziów dodaje noty za styl (2 skrajne noty są odrzucane), w skali 0-20 pkt[8], według następujących zasad[9]:
- – za błędy w fazie lotu jeden sędzia może odjąć maksymalnie 5 pkt; oceniane jest płynne przejście do fazy lotu, symetryczna i stabilna pozycja w jej trakcie, zapoczątkowanie lądowania w odpowiednim momencie
- – w fazie lądowania stracić można również 5 pkt, przy czym 2 pkt odejmuje się w przypadku lądowania bez telemarku
- – najwięcej punktów można utracić w fazie odjazdu; całkowity upadek oznacza utratę 7 pkt; za dotknięcie jakąś częścią ciała zeskoku odejmowanych jest 4-5 pkt; przyjęcie przed przekroczeniem granicy upadków nieprawidłowej pozycji ciała powoduje odjęcie 0,5-3 pkt.
- – zachowanie skoczka na wybiegu poza granicą upadków nie jest oceniane przez sędziów
- – w fazie lądowania stracić można również 5 pkt, przy czym 2 pkt odejmuje się w przypadku lądowania bez telemarku
Dodatkowe przeliczniki
Od piątego periodu sezonu 2009/2010 (zawody na skoczni mamuciej w Oberstdorfie) oprócz not za styl i długość skoku wpływ na ocenę końcową skoczka ma przelicznik za prędkość i kierunek wiatru oraz za ewentualną zmianę długości najazdu[10][11].
Punktacja zawodów indywidualnych
Od sezonu 1993/1994 za miejsca zajęte w konkursie Pucharu Świata zawodnicy otrzymują punkty według następującej tabeli:
|
|
|
|
|
|
W przypadku uzyskania przez kilku zawodników takiej samej noty w konkursie, wszystkim przyznaje się punkty za miejsce, na którym są sklasyfikowani. Przykładowo, jeśli dwaj zawodnicy zajmą pierwsze miejsce, to obaj uzyskają po 100 pkt, a następny skoczek w klasyfikacji zdobędzie 60 pkt za trzecie miejsce.
W sezonach 1979/1980–1992/1993 skoczkom przyznawano punkty za zajęte miejsca w poszczególnych konkursach według następującej tabeli:
|
|
|
Zawody drużynowe
Oprócz konkursów indywidualnych rozgrywane są także konkursy drużynowe. Aby konkurs mógł się odbyć, musi się do niego zgłosić co najmniej 8 krajów. W innym przypadku rozgrywane są zawody indywidualne. Każda z drużyn wystawia czterech zawodników, którzy oddają po dwa skoki[2].
W konkursie odbywają się dwie rundy po cztery serie skoków (czasem, ze względu na złe warunki atmosferyczne, rozgrywana jest tylko jedna runda). W każdej z 8 serii, członkowie drużyn oddają po jednym skoku (jeden skoczek z każdej drużyny na serię). Kolejność startu członków drużyny jest ustalona i nie może się zmieniać pomiędzy rundami. W drugiej rundzie konkursu startuje 8 najlepszych drużyn z rundy pierwszej (chyba że na 8. miejscu znajdują się ex aequo dwie lub więcej drużyn).
Zwycięzcą zawodów zostaje drużyna, która uzyska najwyższą łączną notę punktową za skoki wszystkich jej członków, we wszystkich zakończonych rundach.
Miejsca państw w klasyfikacji Pucharu Narodów ustalane są na podstawie sumy punktów z konkursów drużynowych oraz sumy punktów zdobytych przez wszystkich zawodników danego kraju w konkursach indywidualnych w danym sezonie.
Punktacja zawodów drużynowych
Od sezonu 2001/2002 za miejsca zajęte w drużynowych konkursach Pucharu Świata kraje otrzymują punkty według następującej tabeli:
|
|
W sezonach 1993/1994–2000/2001 krajom przyznawano punkty za zajęte miejsca w poszczególnych konkursach według następującej tabeli:
|
|
W sezonach 1991/1992 i 1992/1993 krajom przyznawano punkty za zajęte miejsca w poszczególnych konkursach według następującej tabeli:
|
|
|
Zawody mieszane
W sezonach 2012/13-2013/14 oraz od 2020/21 rozgrywane są także konkursy drużyn mieszanych. Startują w nich drużyny składające się z dwóch zawodników i dwóch zawodniczek. Zasady rozgrywania konkursu drużynowego są takie same, jak zwykłego konkursu drużynowego, z jedną różnicą: punkty zdobyte przez każdą z drużyn są dzielone na połowę i dopisywane w połowie do klasyfikacji drużynowej Pucharu Świata mężczyzn, a w połowie do takiej samej klasyfikacji kobiet. Zatem za zajęcie poszczególnych miejsc kraje otrzymują w obu klasyfikacjach (męskiej i kobiecej) punkty według poniższej tabeli:
|
|
Zawody duetów
Od sezonu 2022/2023 rozgrywane będą konkursy duetów (ang.: Super Team). Startować w nich będą drużyny składające się z dwóch zawodników. Do drugiej serii konkursowej awansuje 12 najlepszych zespołów, zaś do trzeciej serii - 8 czołowych drużyn. Za zajęcie poszczególnych miejsc kraje otrzymują punkty do klasyfikacji Pucharu Narodów według poniższej tabeli:
|
|
Zdobywcy Pucharu Świata
.jpg)
_2.jpg)
_3.jpg)
_1.jpg)
.jpg)
.jpg)
_3.JPG)
.jpg)
Po Puchar Świata, za zwycięstwo w klasyfikacji indywidualnej, sięgało ogółem 26 skoczków z 10 krajów. Rekordzistami są Fin – Matti Nykänen i Polak – Adam Małysz, którzy triumfowali czterokrotnie, przy czym polski skoczek jest jedynym, który dokonał tej sztuki 3 razy z rzędu. Najwięcej zdobywców PŚ pochodzi z Austrii – siedmiu. Łącznie skoczkowie z tego kraju byli najlepsi 13 razy.
Poniższa tabela przedstawia chronologiczne zestawienie zdobywców Pucharu Świata, indywidualnie i drużynowo:
Zdobywcy Pucharu Narodów
W klasyfikacji drużynowej (Puchar Narodów) zwyciężało dotąd 6 reprezentacji. Najczęściej reprezentacja Austrii (19 razy), następnie Norwegii (9 razy), Finlandii (7 razy), Japonii (3 razy), Niemiec (3 razy) oraz Polski (2 razy).
Klasyfikacja generalna
Podział według krajów
Najwięcej zwycięstw i miejsc na podium w klasyfikacji generalnej
| Miejsce | Państwo |  |  |  | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Austria | 13 | 12 | 13 | 38 |
| 2. | Finlandia | 8 | 4 | 7 | 19 |
| 3. | Polska | 6 | 1 | 5 | 12 |
| 4. | Niemcy | 4 | 10 | 3 | 17 |
| 5. | Norwegia | 4 | 5 | 5 | 14 |
| 6. | Słowenia | 3 | 2 | 0 | 5 |
| 7. | Japonia | 2 | 1 | 4 | 7 |
| 8. | Szwajcaria | 1 | 3 | 2 | 6 |
| 9. | Czechy | 1 | 1 | 0 | 2 |
| NRD | 1 | 1 | 0 | 2 | |
| 11. | Szwecja | 1 | 0 | 0 | 1 |
| 12. | Kanada | 0 | 1 | 2 | 3 |
| 13. | Czechosłowacja | 0 | 1 | 1 | 2 |
| 14. | Włochy | 0 | 1 | 0 | 1 |
| 15. | Jugosławia | 0 | 0 | 1 | 1 |
Puchar Narodów
Najwięcej zwycięstw i miejsc na podium w klasyfikacji generalnej
| Miejsce | Państwo | | | | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Austria | 19 | 9 | 8 | 36 |
| 2. | Norwegia | 9 | 11 | 8 | 28 |
| 3. | Finlandia | 7 | 8 | 8 | 23 |
| 4. | Niemcy | 3 | 5 | 9 | 17 |
| 5. | Japonia | 3 | 3 | 4 | 10 |
| 6. | Polska | 2 | 1 | 2 | 5 |
| 7. | Czechosłowacja | 0 | 2 | 2 | 4 |
| 8. | Słowenia | 0 | 2 | 1 | 3 |
| 9. | NRD | 0 | 1 | 0 | 1 |
| 10. | Szwajcaria | 0 | 0 | 1 | 1 |
Podział według zawodników
Najwięcej zwycięstw i miejsc na podium w klasyfikacji generalnej
Najwięcej podiów klasyfikacji generalnej z rzędu
Reprezentanci Polski w czołowej „10” klasyfikacji generalnej
| Sezon | Zawodnik | Miejsce |
|---|---|---|
| 79/80 | Stanisław Bobak | 3. |
| 95/96 | Adam Małysz | 7. |
| 96/97 | Adam Małysz | 10. |
| 00/01 | Adam Małysz | 1. |
| 01/02 | Adam Małysz | 1. |
| 02/03 | Adam Małysz | 1. |
| 04/05 | Adam Małysz | 4. |
| 05/06 | Adam Małysz | 9. |
| 06/07 | Adam Małysz | 1. |
| 09/10 | Adam Małysz | 5. |
| 10/11 | Adam Małysz | 3. |
| Kamil Stoch | 10. | |
| 11/12 | Kamil Stoch | 5. |
| 12/13 | Kamil Stoch | 3. |
| 13/14 | Kamil Stoch | 1. |
| 14/15 | Kamil Stoch | 9. |
| 16/17 | Kamil Stoch | 2. |
| Maciej Kot | 5. | |
| 17/18 | Kamil Stoch | 1. |
| Dawid Kubacki | 9. | |
| 18/19 | Kamil Stoch | 3. |
| Piotr Żyła | 4. | |
| Dawid Kubacki | 5. | |
| 19/20 | Dawid Kubacki | 4. |
| Kamil Stoch | 5. | |
| 20/21 | Kamil Stoch | 3. |
| Piotr Żyła | 7. | |
| Dawid Kubacki | 8. |
Konkursy indywidualne
Najwięcej zwycięstw w konkursach Pucharu Świata
Podział według krajów
Stan na 18 grudnia 2022, po zawodach w Engelbergu.
Opracowano na podstawie[12].
| Miejsce | Kraj | Zwycięstwa |
|---|---|---|
| 1. | Austria | 263 |
| 2. | Finlandia | 151 |
| 3. | Norwegia | 140 |
| 4. | Niemcy | 130 |
| 5. | Polska | 97 |
| 6. | Japonia | 92 |
| 7. | Słowenia | 66 |
| 8. |  Szwajcaria | 33 |
| 9. | NRD | 28 |
| 10. | Czechosłowacja | 19 |
| 11. | Czechy | 17 |
| 12. | Kanada | 14 |
| 13. | Jugosławia | 10 |
| 14. | Szwecja | 7 |
| Włochy | 7 | |
| 16. | Stany Zjednoczone | 3 |
| 17. | Francja | 1 |
| Rosja | 1 |
Podział według zawodników
Stan na 18 grudnia 2022 po zawodach w Engelbergu[13]
| Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Liczba |
|---|---|---|---|
| 1. | Gregor Schlierenzauer | Austria | 53 |
| 2. | Matti Nykänen | Finlandia | 46 |
| 3. | Adam Małysz | Polska | 39 |
| Kamil Stoch | Polska | 39 | |
| 5. | Janne Ahonen | Finlandia | 36 |
| 6. | Jens Weißflog | NRD/ Niemcy | 33 |
| 7. | Martin Schmitt | Niemcy | 28 |
| 8. | Ryōyū Kobayashi | Japonia | 27 |
| 9. | Stefan Kraft | Austria | 26 |
| 10. | Andreas Felder | Austria | 25 |
| 11. | Thomas Morgenstern | Austria | 23 |
| Simon Ammann | Szwajcaria | 23 | |
| Peter Prevc | Słowenia | 23 | |
| 14. | Severin Freund | Niemcy | 22 |
| 15. | Andreas Goldberger | Austria | 20 |
| 16. | Andreas Widhölzl | Austria | 18 |
| Sven Hannawald | Niemcy | 18 | |
| 18. | Noriaki Kasai | Japonia | 17 |
| 19. | Matti Hautamäki | Finlandia | 16 |
| 20. | Kazuyoshi Funaki | Japonia | 15 |
| Primož Peterka | Słowenia | 15 | |
| Ernst Vettori | Austria | 15 |
Podium Pucharu Świata wszech czasów
Podział według zawodników
Stan na 18 grudnia 2022, po zawodach w Engelbergu.[13]
| Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Razem | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Janne Ahonen | Finlandia | 108 | 36 | 44 | 28 |
| 2. | Adam Małysz | Polska | 92 | 39 | 27 | 26 |
| 3. | Gregor Schlierenzauer | Austria | 88 | 53 | 20 | 15 |
| 4. | Stefan Kraft | Austria | 85 | 26 | 27 | 32 |
| 5. | Kamil Stoch | Polska | 80 | 39 | 22 | 19 |
| Simon Ammann | Szwajcaria | 80 | 23 | 31 | 26 | |
| 7. | Matti Nykänen | Finlandia | 76 | 46 | 22 | 8 |
| Thomas Morgenstern | Austria | 76 | 23 | 30 | 23 | |
| 9. | Jens Weißflog | NRD/ Niemcy | 73 | 33 | 19 | 21 |
| 10. | Andreas Goldberger | Austria | 63 | 20 | 25 | 18 |
| Noriaki Kasai | Japonia | 63 | 17 | 13 | 33 | |
| 12. | Peter Prevc | Słowenia | 57 | 23 | 19 | 15 |
| 13. | Ernst Vettori | Austria | 54 | 15 | 18 | 21 |
| 14. | Severin Freund | Niemcy | 53 | 22 | 15 | 16 |
| 15. | Martin Schmitt | Niemcy | 52 | 28 | 14 | 10 |
| 16. | Andreas Felder | Austria | 51 | 25 | 15 | 11 |
| 17. | Andreas Widhölzl | Austria | 49 | 18 | 17 | 14 |
| 18. | Ryōyū Kobayashi | Japonia | 45 | 27 | 10 | 8 |
| 19. | Ari-Pekka Nikkola | Finlandia | 42 | 9 | 14 | 19 |
| 20. | Sven Hannawald | Niemcy | 40 | 18 | 12 | 10 |
Podział według krajów
Stan na 18 grudnia 2022, po zawodach w Engelbergu.
Opracowano na podstawie[12].
| Miejsce | Państwo | Razem | 1 | 2 | 3 |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Austria | 774 | 263 | 262 | 249 |
| 2. | Norwegia | 467 | 138 | 170 | 159 |
| 3. | Finlandia | 418 | 151 | 145 | 122 |
| 4. | Niemcy | 388 | 130 | 138 | 120 |
| 5. | Japonia | 268 | 92 | 69 | 107 |
| 6. | Polska | 245 | 97 | 67 | 81 |
| 7. | Słowenia | 186 | 65 | 60 | 61 |
| 8. | Szwajcaria | 118 | 33 | 44 | 41 |
| 9. | NRD | 69 | 28 | 18 | 23 |
| 10. | Czechosłowacja | 61 | 19 | 17 | 25 |
| 11. | Czechy | 52 | 17 | 17 | 18 |
| 12. | Jugosławia | 38 | 10 | 16 | 12 |
| 13. | Kanada | 32 | 14 | 10 | 8 |
| 14. | Włochy | 28 | 7 | 8 | 13 |
| 15. | Szwecja | 25 | 7 | 7 | 11 |
| 16. | Stany Zjednoczone | 13 | 3 | 5 | 5 |
| Rosja | 13 | 1 | 5 | 7 | |
| 18. | Francja | 12 | 1 | 4 | 7 |
| 19. |  ZSRR | 3 | 0 | 0 | 3 |
Pierwsza „5” Pucharu Świata wszech czasów
Stan na 18 grudnia 2022, po zawodach w Engelbergu.
| Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Liczba |
|---|---|---|---|
| 1. | Janne Ahonen | Finlandia | 163 |
| 2. | Adam Małysz | Polska | 126 |
| 3. | Gregor Schlierenzauer | Austria | 122 |
| 4. | Stefan Kraft | Austria | 118 |
| 5. | Simon Ammann | Szwajcaria | 116 |
| 6. | Kamil Stoch | Polska | 114 |
| 7. | Thomas Morgenstern | Austria | 112 |
| 8. | Noriaki Kasai | Japonia | 110 |
| 9. | Matti Nykänen | Finlandia | 96 |
| 10. | Jens Weißflog | NRD/ Niemcy | 94 |
| Andreas Goldberger | Austria | 94 | |
| 12. | Peter Prevc | Słowenia | 86 |
| 13. | Ernst Vettori | Austria | 85 |
| 14. | Andreas Widhölzl | Austria | 83 |
| 15. | Martin Schmitt | Niemcy | 75 |
| 16. | Severin Freund | Niemcy | 73 |
| 17. | Sven Hannawald | Niemcy | 69 |
| 18. | Andreas Felder | Austria | 66 |
| Andreas Kofler | Austria | 66 | |
| 20. | Ari-Pekka Nikkola | Finlandia | 63 |
| Matti Hautamäki | Finlandia | 63 |
Pierwsza „10” Pucharu Świata wszech czasów
Stan na 18 grudnia 2022, po zawodach w Engelbergu[14].
| Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Liczba |
|---|---|---|---|
| 1. | Janne Ahonen | Finlandia | 248 |
| 2. | Noriaki Kasai | Japonia | 213 |
| 3. | Adam Małysz | Polska | 198 |
| 4. | Kamil Stoch | Polska | 189 |
| 5. | Simon Ammann | Szwajcaria | 181 |
| 6. | Thomas Morgenstern | Austria | 172 |
| 7. | Gregor Schlierenzauer | Austria | 164 |
| Stefan Kraft | Austria | 164 | |
| 9. | Andreas Goldberger | Austria | 153 |
| 10. | Andreas Widhölzl | Austria | 142 |
| 11. | Peter Prevc | Słowenia | 135 |
| 12. | Ernst Vettori | Austria | 127 |
| 13. | Jens Weißflog | NRD/ Niemcy | 126 |
| 14. | Severin Freund | Niemcy | 124 |
| 15. | Matti Hautamäki | Finlandia | 122 |
| 16. | Andreas Kofler | Austria | 116 |
| 17. | Roar Ljøkelsøy | Norwegia | 115 |
| 18. | Martin Höllwarth | Austria | 114 |
| Matti Nykänen | Finlandia | 114 | |
| 20. | Martin Schmitt | Niemcy | 110 |
Pierwsza „30” Pucharu Świata wszech czasów
Stan na 18 grudnia 2022, po zawodach w Engelbergu.
| Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Liczba |
|---|---|---|---|
| 1. | Noriaki Kasai | Japonia | 462 |
| 2. | Simon Ammann | Szwajcaria | 382 |
| 3. | Janne Ahonen | Finlandia | 356 |
| 4. | Kamil Stoch | Polska | 331 |
| 5. | Wolfgang Loitzl | Austria | 309 |
| 6. | Adam Małysz | Polska | 307 |
| 7. | Peter Prevc | Słowenia | 272 |
| 8. | Roar Ljøkelsøy | Norwegia | 269 |
| 9. | Andreas Goldberger | Austria | 250 |
| 10. | Daiki Itō | Japonia | 249 |
| 11. | Piotr Żyła | Polska | 248 |
| 12. | Matti Hautamäki | Finlandia | 246 |
| 13. | Gregor Schlierenzauer | Austria | 243 |
| 14. | Andreas Kofler | Austria | 240 |
| 15. | Martin Schmitt | Niemcy | 238 |
| Stefan Kraft | Austria | 238 | |
| 17. | Thomas Morgenstern | Austria | 237 |
| 18. | Anders Bardal | Norwegia | 235 |
| 19. | Martin Höllwarth | Austria | 233 |
| 20. | Jakub Janda | Czechy | 230 |
Najwięcej występów w konkursach Pucharu Świata
Stan na 18 grudnia 2022, po zawodach w Engelbergu.
Wzięto pod uwagę dyskwalifikacje. Nie wliczono występów w kwalifikacjach, które nie dały awansu do konkursu.
| Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Liczba |
|---|---|---|---|
| 1. | Noriaki Kasai | Japonia | 569 |
| 2. | Simon Ammann | Szwajcaria | 474 |
| 3. | Janne Ahonen | Finlandia | 412 |
| 4. | Kamil Stoch | Polska | 393 |
| 5. | Jakub Janda | Czechy | 361 |
| 6. | Wolfgang Loitzl | Austria | 356 |
| 7. | Roar Ljøkelsøy | Norwegia | 350 |
| 8. | Adam Małysz | Polska | 349 |
| 9. | Daiki Itō | Japonia | 341 |
| 10. | Robert Kranjec | Słowenia | 325 |
| 11. | Piotr Żyła | Polska | 318 |
| 12. | Andreas Kofler | Austria | 309 |
| 13 | Peter Prevc | Słowenia | 301 |
| 14. | Martin Höllwarth | Austria | 307 |
| 15. | Roman Koudelka | Czechy | 297 |
| 16. | Martin Schmitt | Niemcy | 292 |
| 17. | Matti Hautamäki | Finlandia | 290 |
| 18. | Manuel Fettner | Austria | 289 |
| 19. | Andreas Goldberger | Austria | 288 |
| Anders Bardal | Norwegia | 288 | |
| 21. | Michael Neumayer | Niemcy | 280 |
| 22. | Andreas Widhölzl | Austria | 279 |
Najwięcej punktów w konkursach Pucharu Świata
Od sezonu 1993/1994[d][15]
Stan na 18 grudnia 2022 po zawodach w Engelbergu.
W nawiasie liczba punktów zdobytych do sezonu 1992/1993 włącznie.
Do sezonu 1992/1993[e][16]
Stan po sezonie 2021/2022.
W nawiasie liczba punktów zdobytych od sezonu 1993/1994.
Najstarsi zwycięzcy konkursów Pucharu Świata
Stan na 18 grudnia 2022, po zawodach w Engelbergu
| Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Data zwycięstwa | Miejsce | Wiek |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Noriaki Kasai | Japonia | 29 listopada 2014 | Kuusamo | 42 lata 5 m. 23 d. |
| 2. | Takanobu Okabe | Japonia | 10 marca 2009 | Kuopio | 38 lat 4 m. 12 d. |
| 3. | Robert Kranjec | Słowenia | 18 marca 2016 | Planica | 34 lata 8 m. 2 d. |
| 4. | Jernej Damjan | Słowenia | 26 listopada 2017 | Kuusamo | 34 lata 5 m. 29 d. |
| 5. | Kamil Stoch | Polska | 9 stycznia 2021 | Titisee-Neustadt | 33 lata 7 m. 15 d. |
| 6. | Simon Ammann | Szwajcaria | 29 listopada 2014 | Kuusamo | 33 lata 5 m. 4 d. |
| 7. | Adam Małysz | Polska | 21 stycznia 2011 | Zakopane | 33 lata 1 m. 18 d. |
| 8. | Piotr Żyła | Polska | 15 lutego 2020 | Tauplitz/Bad Mitterndorf | 33 lata 0 m. 30 d. |
| 9. | Jan Matura | Czechy | 20 stycznia 2013 | Sapporo | 32 lata 11 m. 22 d. |
| 10. | Dawid Kubacki | Polska | 18 grudnia 2022 | Engelberg | 32 lata 9 m. 6 d. |
| 11. | Jens Weißflog | Niemcy | 18 lutego 1996 | Iron Mountain | 31 lat 6 m. 28 d. |
| 12. | Anders Bardal | Norwegia | 7 marca 2014 | Trondheim | 31 lat 6 m. 10 d. |
| 13. | Robert Johansson | Norwegia | 24 stycznia 2021 | Lahti | 30 lat 10 m. 1 d. |
| 14. | Janne Ahonen | Finlandia | 4 marca 2008 | Kuopio | 30 lat 9 m. 22 d. |
| 15. | Martin Höllwarth | Austria | 6 stycznia 2005 | Bischofshofen | 30 lat 8 m. 24 d. |
| 16. | Martin Koch | Austria | 18 marca 2012 | Planica | 30 lat 1 m. 25 d. |
| 17. | Andreas Felder | Austria | 29 marca 1992 | Planica | 30 lat 0 m. 23 d. |
| 18. | Anders Jacobsen | Norwegia | 1 stycznia 2015 | Ga-Pa | 29 lat 10 m. 15 d. |
| 19. | Masahiko Harada | Japonia | 13 marca 1998 | Trondheim | 29 lat 10 m. 4 d. |
| 20. | Kazuyoshi Funaki | Japonia | 5 lutego 2005 | Sapporo | 29 lat 9 m. 9 d. |
Najstarsi zawodnicy na podium konkursów Pucharu Świata
Stan na 18 grudnia 2022, po zawodach w Engelbergu.
Uwzględniono wyłącznie zawodników powyżej 30. roku życia. Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[17].
| Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Data podium | Miejscowość | Lok. | Wiek |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Noriaki Kasai | Japonia | 26 marca 2017 | Planica | 3. | 44 lata 9 m. 20 d. |
| 2. | Takanobu Okabe | Japonia | 10 marca 2009 | Kuopio | 1. | 38 lat 4 m. 12 d. |
| 3. | Manuel Fettner | Austria | 18 grudnia 2022 | Engelberg | 2. | 37 lat 6 m. 1 d. |
| 4. | Simon Ammann | Szwajcaria | 13 stycznia 2018 | Tauplitz | 3. | 36 lat 6 m. 19 d. |
| 5. | Piotr Żyła | Polska | 17 grudnia 2022 | Engelberg | 3. | 35 lat 11 m. 1 d. |
| 6. | Robert Kranjec | Słowenia | 20 marca 2016 | Planica | 2. | 34 lata 8 m. 4 d. |
| 7. | Kamil Stoch | Polska | 11 grudnia 2021 | Klingenthal | 3. | 34 lata 6 m. 16 d. |
| 8. | Jernej Damjan | Słowenia | 26 listopada 2017 | Kuusamo | 1. | 34 lata 5 m. 29 d. |
| 9. | Michael Neumayer | Niemcy | 27 stycznia 2013 | Vikersund | 2. | 34 lata 0 m. 12 d. |
| 10. | Adam Małysz | Polska | 20 marca 2011 | Planica | 3. | 33 lata 3 m. 17 d. |
| 11. | Jan Matura | Czechy | 3 lutego 2013 | Harrachov | 3. | 33 lata 0 m. 5 d. |
| 12. | Dmitrij Wasiljew | Rosja | 1 grudnia 2012 | Kuusamo | 2. | 32 lata 11 m. 5 d. |
| 13. | Dawid Kubacki | Polska | 18 grudnia 2022 | Engelberg | 1. | 32 lat 9 m. 6 d. |
| 14. | Janne Ahonen | Finlandia | 6 stycznia 2010 | Bischofshofen | 2. | 32 lata 7 m. 26 d. |
| 15. | Masahiko Harada | Japonia | 29 grudnia 2000 | Oberstdorf | 3. | 32 lata 7 m. 20 d. |
| 16. | Andreas Kofler | Austria | 17 grudnia 2016 | Engelberg | 3. | 32 lata 7 m. 0 d. |
| 17. | Anders Bardal | Norwegia | 10 marca 2015 | Kuopio | 2. | 32 lat 6 m. 14 d. |
| 18. | Michael Uhrmann | Niemcy | 23 stycznia 2011 | Zakopane | 3. | 32 lata 4 m. 7 d. |
| 19. | Stefan Horngacher | Austria | 24 stycznia 2002 | Hakuba | 2. | 32 lata 4 m. 4 d. |
| 20. | Robert Johansson | Norwegia | 5 marca 2022 | Lahti | 3. | 31 lat 11 m. 10 d. |
| 21. | Jens Weißflog | Niemcy | 13 marca 1996 | Falun | 3. | 31 lat 7 m. 21 d. |
| 23. | Jukka Kalso | Finlandia | 6 grudnia 1986 | Thunder Bay | 3. | 31 lat 4 m. 19 d. |
| 24. | Parma | Czechy | 22 stycznia 1994 | Sapporo | 3. | 31 lat 0 m. 13 d. |
| 25. | Martin Schmitt | Niemcy | 16 stycznia 2009 | Zakopane | 3. | 30 lat 11 m. 18 d. |
| 26. | Wolfgang Loitzl | Austria | 17 grudnia 2010 | Engelberg | 3. | 30 lat 11 m. 4 d. |
| 27. | Markus Eisenbichler | Niemcy | 5 marca 2022 | Oslo | 2. | 30 lat 11 m. 2 d. |
| 28. | Martin Höllwarth | Austria | 9 stycznia 2005 | Willingen | 2. | 30 lat 8 m. 27 d. |
| 29. | Roar Ljøkelsøy | Norwegia | 20 stycznia 2007 | Zakopane | 2. | 30 lat 7 m. 20 d. |
| 30. | Andreas Stjernen | Norwegia | 14 marca 2019 | Trondheim | 2. | 30 lat 7 m. 14 d. |
| 31. | Martin Koch | Austria | 18 marca 2012 | Planica | 1. | 30 lat 1 m. 25 d. |
| 32. | Johan Sætre | Norwegia | 20 marca 1982 | Szczyrbskie Jezioro | 3. | 30 lat 1 m. 15 d. |
| 33. | Andreas Goldberger | Austria | 1 stycznia 2003 | Garmisch-Partenkirchen | 2. | 30 lat 1 m. 3 d. |
| 34. | Andreas Felder | Austria | 29 marca 1992 | Planica | 1. | 30 lat 0 m. 23 d. |
Najmłodsi zwycięzcy konkursów Pucharu Świata
Stan na 27 listopada 2022, po zawodach w Kuusamo.
| Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Data zwycięstwa | Miejsce | Wiek |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Steve Collins | Kanada | 9 marca 1980 | Lahti | 15 lat 11 m. 25 d. |
| 2. | Thomas Morgenstern | Austria | 11 stycznia 2003 | Liberec | 16 lat 2 m. 12 d. |
| 3. | Toni Nieminen | Finlandia | 1 grudnia 1991 | Thunder Bay | 16 lat 6 m. 0 d. |
| 4. | Janne Ahonen | Finlandia | 19 grudnia 1993 | Engelberg | 16 lat 7 m. 8 d. |
| 5. | Gregor Schlierenzauer | Austria | 3 grudnia 2006 | Lillehammer | 16 lat 10 m. 27 d. |
| 6. | Primož Peterka | Słowenia | 27 stycznia 1996 | Zakopane | 16 lat 10 m. 29 d. |
| 7. | Domen Prevc | Słowenia | 25 listopada 2016 | Kuusamo | 17 lat 5 m. 21 d. |
| 8. | Martin Höllwarth | Austria | 10 stycznia 1992 | Predazzo | 17 lat 8 m. 28 d. |
| 9. | Ari-Pekka Nikkola | Finlandia | 28 lutego 1987 | Lahti | 17 lat 9 m. 12 d. |
| 10. | Nicolas Dessum | Francja | 22 stycznia 1995 | Sapporo | 17 lat 11 m. 2 d. |
| 11. | Reinhard Schwarzenberger | Austria | 30 grudnia 1994 | Oberstdorf | 17 lat 11 m. 23 d. |
| 12. | Pekka Suorsa | Finlandia | 22 grudnia 1985 | Chamonix | 18 lat 0 m. 14 d. |
| 13. | Roberto Cecon | Włochy | 16 lutego 1990 | Predazzo | 18 lat 1 m. 19 d. |
| 14. | Stephan Hocke | Niemcy | 15 grudnia 2001 | Engelberg | 18 lat 1 m. 25 d. |
| 15. | Adam Małysz | Polska | 17 marca 1996 | Oslo | 18 lat 4 m. 14 d. |
| 16. | Horst Bulau | Kanada | 1 stycznia 1981 | Ga-Pa | 18 lat 4 m. 18 d. |
| 17. | Andreas Wellinger | Niemcy | 16 stycznia 2014 | Wisła | 18 lat 4 m. 19 d. |
| 18. | Matti Nykänen | Finlandia | 30 grudnia 1981 | Oberstdorf | 18 lat 5 m. 13 d. |
| 19. | Jens Weißflog | NRD | 6 stycznia 1983 | Bischofshofen | 18 lat 5 m. 16 d. |
| 20. | Pavel Ploc | Czechosłowacja | 9 stycznia 1983 | Harrachov | 18 lat 6 m. 25 d. |
Najmłodsi zawodnicy na podium konkursów Pucharu Świata
Stan na 27 listopada 2022, po zawodach w Kuusamo.
Uwzględniono wyłącznie zawodników poniżej 18. roku życia. Opracowano na podstawie strony FIS oraz bazy wyników Adama Kwiecińskiego[18][17].
| Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Data podium | Miejscowość | Lok. | Wiek |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Steve Collins | Kanada | 9 marca 1980 | Lahti | 1. | 15 lat 11 m. 25 d. |
| 2. | Jakub Sucháček | Czechy | 29 stycznia 1995 | Lahti | 2. | 16 lat 2 m. 12 d. |
| 2. | Thomas Morgenstern | Austria | 11 stycznia 2003 | Liberec | 1. | 16 lat 2 m. 12 d. |
| 4. | Toni Nieminen | Finlandia | 1 grudnia 1991 | Thunder Bay | 1. | 16 lat 6 m. 0 d. |
| 5. | Domen Prevc | Słowenia | 19 grudnia 2015 | Engelberg | 2. | 16 lat 6 m. 15 d. |
| 6. | Janne Ahonen | Finlandia | 19 grudnia 1993 | Engelberg | 1. | 16 lat 7 m. 8 d. |
| 7. | Ernst Vettori | Austria | 26 lutego 1981 | Chamonix | 3. | 16 lat 8 m. 1 d. |
| 8. | Gregor Schlierenzauer | Austria | 3 grudnia 2006 | Lillehammer | 1. | 16 lat 10 m. 26 d. |
| 9. | Primož Peterka | Słowenia | 27 stycznia 1996 | Zakopane | 1. | 16 lat 10 m. 30 d. |
| 10. | Roberto Cecon | Włochy | 29 stycznia 1989 | Chamonix | 2. | 17 lat 1 m. 1 d. |
| 11. | Gérard Balanche | Szwajcaria | 10 marca 1985 | Oslo | 3. | 17 lat 1 m. 20 d. |
| 12. | Didier Mollard | Francja | 4 marca 1987 | Örnsköldsvik | 3. | 17 lat 3 m. 0 d. |
| 13. | Andreas Wellinger | Niemcy | 9 grudnia 2012 | Krasnaja Polana | 3. | 17 lat 3 m. 11 d. |
| 14. | Veli-Matti Lindström | Finlandia | 3 marca 2001 | Oberstdorf | 2. | 17 lat 3 m. 16 d. |
| 15. | Urban Franc | Słowenia | 5 grudnia 1992 | Falun | 2. | 17 lat 6 m. 0 d. |
| 16. | Matti Nykänen | Finlandia | 7 marca 1981 | Lahti | 2. | 17 lat 7 m. 18 d. |
| 17. | Ari-Pekka Nikkola | Finlandia | 11 stycznia 1987 | Szczyrbskie Jezioro | 3. | 17 lat 7 m. 26 d. |
| 18. | Primož Ulaga | Jugosławia | 21 marca 1980 | Planica | 3. | 17 lat 8 m. 1 d. |
| 19. | Staffan Tällberg | Szwecja | 20 grudnia 1987 | Sapporo | 3. | 17 lat 8 m. 3 d. |
| 20. | Martin Höllwarth | Austria | 6 stycznia 1992 | Bischofshofen | 2. | 17 lat 8 m. 24 d. |
| 21. | Nicolas Dessum | Francja | 22 stycznia 1995 | Sapporo | 1. | 17 lat 11 m. 2 d. |
| 22. | Andreas Bauer | Niemcy | 1 stycznia 1982 | Garmisch-Partenkirchen | 3. | 17 lat 11 m. 11 d. |
| 23. | Tuomo Ylipulli | Finlandia | 19 lutego 1983 | Vikersund | 3. | 17 lat 11 m. 16 d. |
| 24. | Reinhard Schwarzenberger | Austria | 30 grudnia 1994 | Oberstdorf | 1. | 17 lat 11 m. 23 d. |
Zawodnicy z największym odstępem czasowym między pierwszym a ostatnim zwycięstwem w konkursie Pucharu Świata
Stan na 27 listopada 2022, po zawodach w Kuusamo.
Uwzględniono zawodników z co najmniej 10-letnim odstępem między pierwszą a ostatnią wygraną.
| Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Data pierwszego zwycięstwa | Data ostatniego zwycięstwa | Odstęp czasowy |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Noriaki Kasai | Japonia | 21 marca 1992 | 29 listopada 2014 | 22 lata 8 m. 8 d. |
| 2. | Adam Małysz | Polska | 17 marca 1996 | 21 stycznia 2011 | 14 lat 10 m. 4 d. |
| 3. | Janne Ahonen | Finlandia | 19 grudnia 1993 | 4 marca 2008 | 14 lat 2 m. 14 d. |
| 4. | Jens Weißflog | NRD/ Niemcy | 6 stycznia 1983 | 17 lutego 1996 | 13 lat 1 m. 11 d. |
| 5. | Martin Höllwarth | Austria | 10 stycznia 1992 | 6 stycznia 2005 | 12 lat 11 m. 27 d. |
| 6. | Simon Ammann | Szwajcaria | 17 marca 2002 | 29 listopada 2014 | 12 lat 8 m. 12 d. |
| 7. | Takanobu Okabe | Japonia | 7 grudnia 1996 | 10 marca 2009 | 12 lat 3 m. 3 d. |
| 8. | Thomas Morgenstern | Austria | 11 stycznia 2003 | 14 grudnia 2013 | 10 lat 11 m. 3 d. |
| 9. | Robert Kranjec | Słowenia | 26 listopada 2005 | 18 marca 2016 | 10 lat 3 m. 21 d. |
| 10. | Kazuyoshi Funaki | Japonia | 10 grudnia 1994 | 5 lutego 2005 | 10 lat 1 m. 26 d. |
Zawodnicy z największym odstępem czasowym między pierwszym a ostatnim podium konkursu Pucharu Świata
Stan na 27 listopada 2022, po zawodach w Kuusamo.
Uwzględniono zawodników z co najmniej 10-letnim odstępem między pierwszym a ostatnim podium.
| Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Data pierwszego podium | Data ostatniego podium | Odstęp czasowy |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Noriaki Kasai | Japonia | 29 lutego 1992 | 26 marca 2017 | 25 lat 0 m. 26 d. |
| 2. | Simon Ammann | Szwajcaria | 16 grudnia 2001 | 13 stycznia 2018 | 16 lat 0 m. 28 d. |
| 3. | Janne Ahonen | Finlandia | 19 grudnia 1993 | 6 stycznia 2010 | 16 lat 0 m. 18 d. |
| 4. | Takanobu Okabe | Japonia | 11 marca 1993 | 10 marca 2009 | 15 lat 11 m. 30 d. |
| 5. | Adam Małysz | Polska | 18 lutego 1996 | 20 marca 2011 | 15 lat 1 m. 2 d. |
| 6. | Robert Kranjec | Słowenia | 1 marca 2002 | 20 marca 2016 | 14 lat 0 m. 19 d. |
| 7. | Andreas Kofler | Austria | 15 grudnia 2002 | 17 grudnia 2016 | 14 lat 0 m. 2 d. |
| 8. | Jens Weißflog | NRD | 1 stycznia 1983 | 13 marca 1996 | 13 lat 2 m. 12 d. |
| 9. | Martin Höllwarth | Austria | 6 stycznia 1992 | 9 stycznia 2005 | 13 lat 0 m. 3 d. |
| 10. | Dmitrij Wasiljew | Rosja | 1 stycznia 2001 | 1 grudnia 2012 | 11 lat 11 m. 0 d. |
| 11. | Andreas Felder | Austria | 12 lutego 1981 | 29 marca 1992 | 11 lat 1 m. 17 d. |
| 12. | Dieter Thoma | Niemcy | 12 grudnia 1987 | 23 stycznia 1999 | 11 lat 1 m. 11 d. |
| 13. | Roar Ljøkelsøy | Norwegia | 10 grudnia 1995 | 20 stycznia 2007 | 11 lat 1 m. 10 d. |
| 14. | Matti Hautamäki | Finlandia | 27 listopada 1999 | 29 grudnia 2010 | 11 lat 1 m. 2 d. |
| 15. | Stefan Horngacher | Austria | 1 stycznia 1991 | 24 stycznia 2002 | 11 lat 0 m. 23 d. |
| 16. | Ernst Vettori | Austria | 26 lutego 1981 | 11 marca 1992 | 11 lat 0 m. 13 d. |
| 17. | Andreas Goldberger | Austria | 4 stycznia 1992 | 1 stycznia 2003 | 10 lat 11 m. 28 d. |
| 18. | Thomas Morgenstern | Austria | 11 stycznia 2003 | 6 stycznia 2014 | 10 lat 11 m. 26 d. |
| 19. | Ari-Pekka Nikkola | Finlandia | 10 stycznia 1987 | 29 grudnia 1997 | 10 lat 11 m. 12 d. |
| 20. | Kamil Stoch | Polska | 23 stycznia 2011 | 11 grudnia 2021 | 10 lat 10 m. 18 d. |
| 21. | Roberto Cecon | Włochy | 29 stycznia 1989 | 28 listopada 1999 | 10 lat 9 m. 29 d. |
| 22. | Jernej Damjan | Słowenia | 10 lutego 2007 | 26 listopada 2017 | 10 lat 9 m. 16 d. |
| 23. | Martin Koch | Austria | 16 grudnia 2001 | 18 marca 2012 | 10 lat 3 m. 2 d. |
| 24. | Kazuyoshi Funaki | Japonia | 10 grudnia 1994 | 5 lutego 2005 | 10 lat 1 m. 26 d. |
| 25. | Michael Uhrmann | Niemcy | 2 grudnia 2000 | 23 stycznia 2011 | 10 lat 1 m. 21 d. |
| 26. | Martin Schmitt | Niemcy | 28 listopada 1998 | 16 stycznia 2009 | 10 lat 1 m. 19 d. |
| 27. | Jiří Parma | Czechosłowacja | 18 grudnia 1983 | 22 stycznia 1994 | 10 lat 1 m. 4 d. |
| 28. | Primož Ulaga | Jugosławia | 21 marca 1980 | 25 marca 1990 | 10 lat 0 m. 4 d. |
Najwięcej wygranych w sezonie konkursów Pucharu Świata
Podział według zawodników
Podział według państw
Najwięcej razy na podium Pucharu Świata w sezonie
Podział według zawodników
Podział według państw
| Miejsce | Kraj | Procent | Liczba | Sezon |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Austria | 50,8% | 32 z 63 | 1991/1992 |
| 2. | Austria | 45,7% | 37 z 81 | 2007/2008 |
| 3. | Japonia | 43,7% | 38 z 87 | 1998/1999 |
| 4. | Austria | 43,2% | 35 z 81 | 2008/2009 |
| 5. | Austria | 42,3% | 33 z 78 | 2010/2011 |
| 6. | Austria | 41,3% | 31 z 75 | 1979/1980 |
| 7. | Austria | 38,9% | 28 z 72 | 1980/1981 |
| 8. | Austria | 38,5% | 30 z 78 | 2011/2012 |
| 9. | Austria | 37,7% | 26 z 69 | 2009/2010 |
| 10. | Japonia | 37% | 30 z 81 | 1997/1998 |
| 11. | Austria | 35,8% | 29 z 81 | 2002/2003 |
| 12. | Finlandia | 35,7% | 30 z 84 | 1995/1996 |
| 13. | Austria | 35,3% | 18 z 51 | 1992/1993 |
| 14. | Austria | 34,8% | 23 z 66 | 1990/1991 |
| 15. | Finlandia | 34,6% | 27 z 78 | 1999/2000 |
| 16. | Słowenia | 34,5% | 30 z 87 | 2015/2016 |
| 17. | Norwegia | 33,3% | 23 z 69 | 2003/2004 |
| Austria | 33,3% | 25 z 75 | 1985/1986 | |
| 19. | Norwegia | 31,9% | 23 z 72 | 1980/1981 |
| 20. | Finlandia | 31,7% | 20 z 63 | 2000/2001 |
| 21. | Austria | 30,8% | 24 z 78 | 2016/2017 |
| 22. | Austria | 30,7% | 23 z 75 | 1989/1990 |
| 23. | Niemcy | 30,3% | 20 z 66 | 1990/1991 |
| Norwegia | 30,3% | 20 z 66 | 1981/1982 | |
| Norwegia | 30,3% | 20 z 66 | 2017/2018 | |
| 26. | Finlandia | 29,8% | 25 z 84 | 2004/2005 |
| 27. | Niemcy | 29,5% | 23 z 78 | 1999/2000 |
| 28. | Japonia | 29,3% | 22 z 75 | 1996/1997 |
| 29. | Norwegia | 28,7% | 25 z 87 | 2015/2016 |
| 30. | Austria | 28,6% | 18 z 63 | 1984/1985 |
Najwięcej wygranych z rzędu konkursów Pucharu Świata
Najwięcej razy z rzędu na podium konkursów Pucharu Świata
| Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Liczba | Przedział czasowy | Miejsca |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Janne Ahonen | Finlandia | 13 | 27.11.2004 – 9.01.2005 | 1 1 1 1 2 1 1 1 1 1 1 2 1 |
| 2. | Peter Prevc | Słowenia | 12 | 06.12.2015 – 30.01.2016 | 2 2 1 1 1 3 1 1 1 1 3 1 |
| 3. | Dawid Kubacki | Polska | 10 | 29.12.2019 – 01.02.2020 | 3 3 2 1 3 3 1 1 3 3 |
| 4. | Matti Nykänen | Finlandia | 9 | 21.02.1986 – 07.12.1986 | 3 2 1 1 2 1 3 2 1 |
| 4. | Gregor Schlierenzauer | Austria | 9 | 10.01.2009 – 11.02.2009 | 1 1 2 1 1 1 1 1 1 |
| 4. | Stefan Kraft | Austria | 9 | 29.01.2017 – 16.03.2017 | 2 1 1 3 3 1 2 1 1 |
| 7. | Thomas Morgenstern | Austria | 8 | 01.12.2007 – 30.12.2007 | 1 1 1 1 1 1 3 1 |
| 7. | Gregor Schlierenzauer | Austria | 8 | 07.03.2008 – 13.12.2008 | 1 1 1 1 3 1 3 2 |
| 9. | Jens Weißflog | NRD | 7 | 30.12.1983 – 15.01.1984 | 2 1 1 1 1 2 1 |
| 9. | Espen Bredesen | Norwegia | 7 | 07.03.1993 – 14.12.1993 | 3 1 1 1 1 3 2 |
| 9. | Andreas Goldberger | Austria | 7 | 10.12.1994 – 08.01.1995 | 2 1 2 2 2 1 1 |
| 9. | Sven Hannawald | Niemcy | 7 | 30.12.2001 – 20.01.2002 | 1 1 1 1 1 2 2 |
| 9. | Simon Ammann | Szwajcaria | 7 | 07.12.2008 – 01.01.2009 | 1 1 2 1 3 1 2 |
| 9. | Richard Freitag | Niemcy | 7 | 02.12.2017 – 01.01.2018 | 1 2 1 2 1 2 2 |
Konkursy drużynowe
Najwięcej razy na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata
Stan na 26 stycznia 2022, po zawodach w Planica.
| Miejsce | Państwo | | | | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Austria | 36 | 24 | 26 | 86 |
| 2. | Norwegia | 27 | 22 | 17 | 66 |
| 3. | Niemcy | 16 | 30 | 20 | 66 |
| 4. | Finlandia | 15 | 13 | 9 | 37 |
| 5. | Słowenia | 12 | 8 | 13 | 33 |
| 6. | Polska | 7 | 12 | 11 | 30 |
| 7. | Japonia | 4 | 10 | 15 | 29 |
| 8. | Rosja | 0 | 1 | 2 | 3 |
| 9. | Szwajcaria | 0 | 0 | 1 | 1 |
Najwięcej razy na podium w konkursach mieszanych Pucharu Świata
Rozegrano 5 konkursy w sezonach 2012/2013, 2013/2014, 2020/2021 oraz 2021/2022.
Stan na 04 marca 2022, po zawodach w Oslo.
| Miejsce | Państwo | | | | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Norwegia | 2 | 1 | 2 | 5 |
| 2. | Słowenia | 2 | 1 | 0 | 3 |
| 3. | Japonia | 1 | 1 | 0 | 2 |
| 4. | Austria | 0 | 2 | 2 | 4 |
| 5. | Włochy | 0 | 0 | 1 | 1 |
Miejsca rozgrywania Pucharu Świata
Puchar Świata jest rozgrywany głównie w krajach nordyckich (w Norwegii i Finlandii, okazjonalnie w Szwecji) i Europie Środkowej (w Austrii, Niemczech, Polsce, Słowenii i Szwajcarii), z pojedynczymi konkursami w Japonii. Sporadycznie, w wybranych latach, także w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Rosji, we Francji i Włoszech oraz w Czechach. W Polsce konkursy PŚ odbywają się w Zakopanem (pierwszy konkurs 26 stycznia 1980) i w Wiśle (pierwszy konkurs 9 stycznia 2013). W sumie zawody tej rangi odbywały się w 58 miejscach w 17 krajach (lub w 20 państwach, jeśli potraktować oddzielnie Czechosłowację, Jugosławię i NRD).
Miejscowości w tabeli są uporządkowane według kolejności chronologicznej ich pojawienia się w kalendarzach Pucharu Świata.
Miejsca rozgrywania PŚ w poszczególnych sezonach
Miejsca rozgrywania konkursów inaugurujących sezony PŚ
Miejsca rozgrywania konkursów finałowych sezonów PŚ
Pozostałe statystyki
Największa i najmniejsza przewaga w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata między pierwszym, a drugim miejscem
Od sezonu 1993/1994 w którym za miejsca zajęte w konkursach Pucharu Świata zawodnicy otrzymywali punkty według następującej tabeli.
| miejsce | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| punkty | 100 | 80 | 60 | 50 | 45 | 40 | 36 | 32 | 29 | 26 | 24 | 22 | 20 | 18 | 16 | 15 | 14 | 13 | 12 | 11 | 10 | 9 | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
- 813 pkt – Peter Prevc – Severin Freund, Sezon 2015/2016
- 0 pkt – Severin Freund – Peter Prevc, Sezon 2014/2015 (o zwycięstwie klasyfikacji generalnej PŚ decydowała liczba zwycięstw w jednym sezonie. Severin Freund odniósł w tym sezonie 9 zwycięstw, zaś Prevc 3)
W sezonach 1993/1994 i 2000/2001 krajom przyznawano punkty za zajęte miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych według następującej tabeli:
| miejsce | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| punkty | 200 | 160 | 120 | 100 | 90 | 80 |
Od sezonu 2001/2002 krajom przyznaje się punkty za zajęte miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych według następującej tabeli:
| miejsce | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| punkty | 400 | 350 | 300 | 250 | 200 | 150 | 100 | 50 |
W sezonach 2012/2013, 2013/2014 i od sezonu 2020/2021 rozegrane są konkursy mieszane, a punkty podzielono na pół. według następującej tabeli:
| miejsce | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| punkty | 200 | 175 | 150 | 125 | 100 | 75 | 50 | 25 |
W sezonach od 1979/1980 do 1992/1993 w których skoczkom przyznawano punkty za zajęte miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata według następującej tabeli:
| miejsce | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| punkty | 25 | 20 | 15 | 12 | 11 | 10 | 9 | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
- 95 pkt – Matti Nykänen – Pavel Ploc, Sezon 1987/1988
- 4 pkt – Armin Kogler – Roger Ruud, Sezon 1980/1981
- 511 pkt –
Austria – 
Norwegia, 1980/1981 - 7 pkt – Austria – Norwegia, 1979/1980
W sezonach 1991/1992 i 1992/1993 krajom przyznawano punkty za zajęte miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych według następującej tabeli:
| miejsce | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| punkty | 60 | 50 | 40 | 30 | 20 | 15 | 14 | 13 | 12 | 11 | 10 | 9 | 8 |
Największa przewaga pierwszego/ych zawodnika/ów nad drugim/kolejnym w konkursach Pucharu Świata
Opracowano na podstawie[19][17]. Uwzględniono przewagi powyżej 30 punktów.
| Punkty | Zawodnicy | Data | Miejscowość | Rozmiar skoczni |
|---|---|---|---|---|
| 47,5 pkt | Felder – Fidjestøl | 14.03.1987 | Planica | mamucia |
| 46,6 pkt | Schlierenzauer i Evensen – Ammann | 12.02.2011 | Vikersund | mamucia |
| 44,9 pkt | Małysz – Ahonen | 04.01.2001 | Innsbruck | duża |
| 43,5 pkt | Nieminen – Vettori | 11.03.1992 | Trondheim | duża |
| 43,2 pkt | Ahonen – Herr | 27.11.2004 | Ruka | duża |
| 42,7 pkt | Freund – Fannemel | 15.02.2015 | Vikersund | mamucia |
| 39,3 pkt | Nykänen – Parma | 20.12.1987 | Sapporo | duża |
| 38,8 pkt | Małysz – Schmitt | 01.12.2001 | Titisee-Neustadt | duża |
| 37,4 pkt | Ammann – Kasai | 17.01.2010 | Sapporo | duża |
| 36,9 pkt | Małysz – Loitzl | 20.01.2001 | Salt Lake City | duża |
| 36,5 pkt | Małysz – Jussilainen | 04.02.2001 | Willingen | duża |
| 36,4 pkt | Schlierenzauer – Morgenstern | 31.01.2009 | Sapporo | duża |
| 35,4 pkt | Nykänen – Vettori | 26.01.1986 | Sapporo | duża |
| 35,2 pkt | Harada – Małysz | 18.02.1996 | Iron Mountain | duża |
| 33,5 pkt | Nykänen – Ploc / Weißflog | 18.03.1984 | Oberstdorf | mamucia |
| 31,9 pkt | Małysz – Ahonen | 06.01.2001 | Bischofshofen | duża |
| 31,6 pkt | Ploc – Opaas | 25.03.1984 | Planica | duża |
| 31,3 pkt | Kasai – Petek | 23.01.1993 | Predazzo | duża |
| 30,7 pkt | Nykänen – Kogler | 16.01.1983 | Lake Placid | duża |
System z punktami za wiatr
Uwzględniono przewagi powyżej 20 pkt.
| Punkty | Zawodnicy | Data | Miejscowość | Rozmiar skoczni |
|---|---|---|---|---|
| 46,6 pkt | Schlierenzauer i Evensen – Ammann | 12.02.2011 | Vikersund | mamucia |
| 42,7 pkt | Freund – Fannemel | 15.02.2015 | Vikersund | mamucia |
| 28,2 pkt | Stoch – Eisenbichler | 04.03.2018 | Lahti | duża |
| 27,7 pkt | Stoch – Kubacki | 13.03.2018 | Lillehammer | duża |
| 26,5 pkt | Kobayashi – Kubacki | 12.01.2019 | Predazzo | duża |
| 26,1 pkt | Freund – Kraft | 10.01.2015 | Tauplitz/Bad Mitterndorf | mamucia |
| 25,7 pkt | Kubacki – Lanišek | 11.12.2022 | Titisee-Neustadt | duża |
| 23,0 pkt | Kraft – Peier | 08.12.2019 | Niżny Tagił | duża |
| 22,0 pkt | Kobayashi – Wellinger | 25.11.2018 | Ruka | duża |
| 21,8 pkt | Koch – Hilde | 05.02.2011 | Oberstdorf | mamucia |
| 21,6 pkt | Kobayashi – Eisenbichler | 17.02.2019 | Willingen | duża |
| 21,1 pkt | Kraft – Leyhe | 02.02.2020 | Sapporo | duża |
| 20,9 pkt | Kobayashi – D. Prevc | 24.03.2019 | Planica | mamucia |
| 20,3 pkt | Stoch – Lindvik | 06.01.2021 | Bischofshofen | duża |
Najmniejsza przewaga pierwszego zawodnika nad drugim w konkursach Pucharu Świata
Opracowano na podstawie[19][17].
Najmniejsza przewaga punktowa od 1 do 10 miejsca w konkursach Pucharu Świata
| Punkty | Zawodnicy | Data | Miejscowość | Rozmiar skoczni |
|---|---|---|---|---|
| 5,3 pkt | Freund – Poppinger | 05.12.2015 | Lillehammer | normalna |
| 6,5 pkt | Weißflog – Ploc | 01.01.1990 | Garmisch-Partenkirchen | duża |
Najwyższe noty za dwa skoki w konkursie Pucharu Świata (bez lotów)
System bez punktów za wiatr
| Punkty | Zawodnicy | Data | Miejscowość |
|---|---|---|---|
| 328,2 pkt | Sven Hannawald | 08.02.2003 | Willingen |
| 319,1 pkt | Sven Hannawald | 12.01.2002 | Willingen |
| 318,7 pkt | Janne Ahonen | 27.11.2004 | Ruka |
| 316,0 pkt | Adam Małysz | 04.02.2001 | Willingen |
| 309,0 pkt | Matti Hautamäki | 12.01.2002 | Willingen |
| 308,8 pkt | Thomas Morgenstern | 01.12.2007 | Ruka |
| 308,3 pkt | Andreas Widhölzl | 08.02.2003 | Willingen |
| Janne Ahonen | 28.11.2004 | Ruka | |
| 307,0 pkt | Florian Liegl | 08.02.2003 | Willingen |
| 306,6 pkt | Bjørn Einar Romøren | 01.12.2007 | Ruka |
| 305,6 pkt | Robert Kranjec | 26.11.2005 | Ruka |
| 303,8 pkt | Andreas Widhölzl | 30.11.2002 | Ruka |
| 303,4 pkt | Takanobu Okabe | 07.12.1996 | Ruka |
| 303,0 pkt | Robert Kranjec | 08.02.2003 | Willingen |
| 301,2 pkt | Wolfgang Loitzl | 06.01.2009 | Bischofshofen |
System z punktami za wiatr
Podwójni triumfatorzy konkursu Pucharu Świata
| Zawodnicy | Data | Miejscowość | Rozmiar skoczni |
|---|---|---|---|
| Per Bergerud, Manfred Deckert | 03.01.1982 | Innsbruck | duża |
| Ulf Findeisen, Ernst Vettori | 19.01.1986 | Oberwiesenthal | duża |
| Jon Inge Kjørum, Pavel Ploc | 14.01.1989 | Liberec | duża |
| Ari-Pekka Nikkola, Franci Petek | 11.02.1990 | Engelberg | duża |
| Andreas Felder, Jens Weißflog | 01.01.1991 | Garmisch-Partenkirchen | duża |
| Andreas Goldberger, Ari-Pekka Nikkola | 21.01.1996 | Sapporo | duża |
| Roar Ljøkelsøy, Adam Małysz | 29.01.2005 | Zakopane | duża |
| Johan Remen Evensen, Gregor Schlierenzauer | 12.02.2011 | Vikersund | mamucia |
| Piotr Żyła, Gregor Schlierenzauer | 17.03.2013 | Oslo | duża |
| Simon Ammann, Noriaki Kasai | 29.11.2014 | Ruka | duża |
| Maciej Kot, Peter Prevc | 11.02.2017 | Sapporo | duża |
| Halvor Egner Granerud, Ryōyū Kobayashi | 27.02.2022 | Lahti | duża |
| Halvor Egner Granerud, Stefan Kraft | 27.11.2022 | Ruka | duża |
Ex aequo na podium (drugie miejsce)
| Zawodnicy | Data | Miejscowość | Rozmiar skoczni |
|---|---|---|---|
| Pavel Ploc, Hans Wallner | 18.02.1983 | Vikersund | duża |
| Pavel Ploc, Jens Weißflog | 18.03.1984 | Oberstdorf | mamucia |
| Andreas Goldberger, Lasse Ottesen | 06.12.1992 | Falun | duża |
| Mika Laitinen, Sturle Holseter | 18.01.1997 | Sapporo | normalna |
| Primož Peterka, Dieter Thoma | 12.12.1997 | Harrachov | normalna |
| Stefan Horngacher, Martin Koch | 24.01.2002 | Hakuba | duża |
| Adam Małysz, Andreas Goldberger | 01.01.2003 | Garmisch-Partenkirchen | duża |
| Andreas Kofler, Sven Hannawald | 06.01.2003 | Bischofshofen | duża |
| Roar Ljøkelsøy, Florian Liegl | 09.03.2003 | Oslo | duża |
| Bjørn Einar Romøren, Simon Ammann | 12.03.2004 | Lillehammer | duża |
| Severin Freund, Anders Bardal | 04.12.2011 | Lillehammer | duża |
| Andreas Kofler, Andreas Wellinger | 16.12.2012 | Engelberg | duża |
Ex aequo na podium (trzecie miejsce)
Całe podium zajmowane przez zawodników z jednego kraju w konkursie PŚ
Inne
- Dotychczas, w 1007 zawodach w cyklu Pucharu Świata (na 1071 zaplanowanych), zwyciężało 165 zawodników. W 11 przypadkach dwóch zawodników dzieliło najwyższy stopień podium (Stan po zawodach w Niżnym Tagile 6 grudnia 2020).
- Aż do sezonu 2018/2019 Kryształowej Kuli nie zdobył zawodnik spoza Europy. Do tamtego czasu najbliżej tego osiągnięcia w czasie obowiązywania obecnej punktacji (od sezonu 1993/1994) był Kazuyoshi Funaki (Japonia), który w sezonie 1997/1998 zajął 2. miejsce w klasyfikacji generalnej, przegrywając z Primožem Peterką o 19 punktów. Spośród skoczków rywalizujących w czasach poprzedniej punktacji (do sezonu 1992/1993) jedynym spoza Europy, który uplasował się na 2. pozycji, był Horst Bulau (Kanada), którego o 17 punktów wyprzedził Matti Nykänen. Pierwszym zwycięzcą Pucharu Świata pochodzącym spoza Europy był Ryōyū Kobayashi w sezonie 2018/2019. Swoje osiągnięcie powtórzył w sezonie 2021/2022.
- Najmniejsza przewaga zwycięzcy Pucharu Świata nad 2. zawodnikiem (w czasach obecnej punktacji) miała miejsce w sezonie 2003/2004, kiedy Janne Ahonen wyprzedził Roara Ljøkelsøya o zaledwie 10 punktów. W sezonie 2014/2015 Severin Freund i Peter Prevc zdobyli taką samą liczbę punktów (1729), jednak Kryształową Kulę zdobył Freund, który w całym sezonie wygrał 9 konkursów przy trzech triumfach Słoweńca.
- Tylko raz zdarzyło się, by zwycięzca 1. konkursu PŚ wygrał zarazem ostatni konkurs. Dokonał tego Martin Schmitt, który w sezonie 2000/2001 wygrał inauguracyjne zawody w Kuopio i finalne zawody w Planicy.
Dyrektor Pucharu Świata
Jego zadaniem jest nadzorowanie przebiegu zawodów z ramienia FIS i zadbanie o to, aby były przeprowadzane zgodnie z przepisami[20]. Poniżej znajduje się lista dyrektorów Pucharu Świata:
| Dyrektor Pucharu Świata | Okres sprawowania |
|---|---|
| Torbjørn Yggeseth | 1979–1992 |
| Walter Hofer | 1992–2020 |
| Sandro Pertile[21] | 2020– |
Oficjalni nadawcy
| Państwo | Nadawca |
|---|---|
| Austria | ORF |
| Czechy | ČT |
| Finlandia | MTV3, Yle |
| Japonia | NHK |
| Niemcy | ARD, ZDF |
| Norwegia | NRK |
| Polska | Eurosport 1, TVP (tylko konkursy w Polsce), TVN (z wyjątkiem konkursów w Polsce)[22] |
| Słowenia | RTVSLO |
| Szwajcaria | SRG SSR |
 Unia Europejska | Eurosport |
Zobacz też
- Zwycięzcy konkursów Pucharu Świata w skokach narciarskich chronologicznie
- Lista skoczków narciarskich ze zwycięstwem w Pucharze Świata
- Lista skoczków narciarskich z podium w Pucharze Świata
- Lista podiów reprezentacji Polski w Pucharze Świata w skokach narciarskich
- Puchar Świata kobiet w skokach narciarskich
- Puchar Świata w lotach narciarskich
- Puchar Narodów w skokach narciarskich
- Kryształowa Kula
- Man of the Day
Uwagi
- ↑ Wyjątkiem od tej reguły był sezon 1983/1984, w którym do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata wliczono także punkty zdobyte podczas zimowych igrzysk olimpijskich w Sarajewie (w 1984).
- ↑ Wyjątkiem od tej reguły były sezony 1991/1992, 1993/1994, 1995/1996 i 1997/1998, w których do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata wliczono także punkty zdobyte podczas mistrzostw świata w lotach narciarskich w Harrachovie (w 1992), w Planicy (w 1994), w Tauplitz/Bad Mitterndorf (w 1996) oraz w Oberstdorfie (w 1998).
- ↑ Formalnie Freund i Prevc zajęli ex aequo 1. miejsce, jednak Niemiec otrzymał Kryształową Kulę za względu na większą liczbę zwycięstw w konkursach indywidualnych (9:3).
- ↑ Punkty dla pierwszych 30 zawodników, zwycięzca otrzymuje 100 punktów.
- ↑ Punkty dla pierwszych 15 zawodników, zwycięzca otrzymuje 25 punktów.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq Konkurs został odwołany.
- ↑ Nie rozegrano PŚ indywidualnie, ale konkursy drużynowe zaliczono do Pucharu Narodów.
- ↑ Konkursy o mistrzostwo olimpijskie w 1984, zaliczone do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w sezonie 1983/1984.
- ↑ a b Z powodu odwołania konkursu w Cortinie sezon rozpoczął się w Oberstdorfie (miejscu kolejnych zmagań w kalendarzu PŚ).
- ↑ a b Z powodu odwołania konkursów w Trondheim i Vikersund (pierwotnie planowanym miejscu rozegrania finału) sezon zakończył się w Lillehammer.
Przypisy
- ↑ Adrian Dworakowski: Historia Pucharu Świata. skijumping.pl, 2002-06-30. [dostęp 2014-01-04]. (pol.).
- ↑ a b c O Pucharze Świata. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2014-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ Zawodnicy z prawem startu w Pucharze Świata. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2014-01-07]. (pol.).
- ↑ Tadeusz Mieczyński: FIS oficjalnie zatwierdził kalendarze, wyższe premie dla zawodników. skijumping.pl, 2013-06-10. [dostęp 2018-08-28].
- ↑ Kwoty startowe w Pucharze Świata. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-01-22]. (pol.).
- ↑ Adam Bucholz: Koniec z przywilejem prekwalifikacji i Willingen Five – decyzje jesiennego kongresu FIS. skijumping.pl, 2017-10-06. [dostęp 2017-11-14].
- ↑ Skoki narciarskie – poznaj dyscyplinę. sport.tvp.pl. [dostęp 2014-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-06)]. (pol.).
- ↑ Paweł Stawowczyk: Zasady punktacji poszczególnych konkursów. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2014-01-06]. (pol.).
- ↑ The International Ski Competition Rules – Book III Ski Jumping. fis-ski.com. [dostęp 2014-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ Paweł Guzik: Skoki narciarskie: FIS podaje szczegóły nowych zasad!. skijumping.pl. [dostęp 2010-01-29]. (pol.).
- ↑ Paweł Guzik: Nowe zasady punktacji tylko w kilku konkursach!. skijumping.pl. [dostęp 2018-08-28].
- ↑ a b FIS-Ski – All Podiums. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-27]. (ang.).
- ↑ a b FIS-Ski – Multi podiums – Winner. data.fis-ski.com. [dostęp 2022-11-27]. (ang.).
- ↑ FIS-Ski – Multi podiums – Top 10. data.fis-ski.com. [dostęp 2022-11-27]. (ang.).
- ↑ skokinarciarskie.pl Rekordy i statystyki Pucharu Świata w skokach narciarskich. [dostęp 2022-03-29]. (pol.).
- ↑ Andrzej Mysiak: skokinarciarskie.pl PŚ Planica: Lindvik wygrywa konkurs. Poszczególne klasyfikacje dla Kobayashiego, Austriaków, Jelara i Zajca PŚ Planica: Lindvik wygrywa konkurs. Poszczególne klasyfikacje dla Kobayashiego, Austriaków, Jelara i Zajca. 27 marca 2022. [dostęp 2022-03-31]. (pol.).
- ↑ a b c d Adam Kwieciński: Wybór zawodów – Puchar Świata. [dostęp 2022-11-27].
- ↑ Overview top ranked in all competitions. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-27]. (ang.).
- ↑ a b Rekordy i statystyki: Puchar Świata. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2018-07-08].
- ↑ Skoki narciarskie Berkutschi.com – Encyklopedia – Dyrektor Pucharu Świata, berkutschi.com [dostęp 2021-01-01].
- ↑ Skoki narciarskie. Kim jest Sandro Pertile? Odsłaniamy postać następcy Waltera Hofera!, Skijumping.pl [dostęp 2021-01-01] (pol.).
- ↑ Oficjalnie: Szok! Skoki narciarskie niemal znikają z TVP. Absolutnie nowy nadawca, Sport.pl [dostęp 2021-10-07] (pol.).
Linki zewnętrzne
- FISSkiJumpingWorldCup.com FIS Puchar Świata w skokach narciarskich – oficjalna strona FIS (ang.)
- Wyniki zawodów PŚ w latach 1979–2000. skijumping.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-20)]. (pol.) w serwisie skijumping.pl
- Archiwum wyników Pucharu Świata (ang.) na stronie Międzynarodowej Federacji Narciarskiej
- Zasady dotyczące Pucharu Świata. fis-ski.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-15)]. (ang.) na stronie Międzynarodowej Federacji Narciarskiej
| Austria | |
|---|---|
| Chiny |
|
| Czechosłowacja/Czechy | |
| Finlandia | |
| Francja | |
| Japonia | |
| Jugosławia | |
| Kanada | |
| Kazachstan | |
| Korea Południowa | |
| Niemcy / NRD | |
| Norwegia | |
| Polska | |
| Rosja | |
| Rumunia | |
| Słowenia | |
| Stany Zjednoczone | |
| Szwajcaria | |
| Szwecja | |
| Włochy |
- ↑ Jedyne dwa zaplanowane w sezonie 2020/2021 konkursy zostały odwołane z powodu zagrożenia epidemiologicznego.
- ↑ Jedyne dwa zaplanowane w sezonie 2011/2012 konkursy zostały odwołane z powodu problemów organizacyjnych.
- ↑ Jedyny zaplanowany w sezonie 2007/2008 konkurs został odwołany z powodu wysokich temperatur i braku śniegu.
Media użyte na tej stronie
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
.svg)
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
.svg)
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Martin Schmitt podczas konkursu drużynowego mężczyzn na skoczni normalnej podczas Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011 w Oslo.
Autor: Clément Bucco-Lechat, Licencja: CC BY-SA 3.0
FIS Ski Jumping World Cup 2014 - Engelberg - 20141221 - Severin Freund
(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Konkurs drużynowy mężczyzn na skoczni K-120
(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Konkurs indywidualny mężczyzn na skoczni K-120 podczas Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1989-0131-038 / Thieme, Wolfgang / CC-BY-SA 3.0
Oberwiesenthal: 41. DDR-Skimeisterschaften
(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Andreas Goldberger during Adam's Bull's Eye on 26 March, 2011 in Zakopane.
Autor: Bjoertvedt, Licencja: CC BY-SA 3.0
Holmenkollen, Oslo. FIS World Cup Ski Jumping, first round. March 11, 2012. This was the third last WC tournament of the season.
(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Adam Małysz podczas serii treningowej przed konkursem mężczyzn na skoczni dużej w ramach Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011 w Oslo.
Autor: Alexander Nilssen, Licencja: CC BY-SA 2.0
Primož Peterka at the WC event in Holmenkollen in 2005.
(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Anders Bardal podczas dekoracji medalistów konkursu indywidualnego mężczyzn na skoczni normalnej (Mistrzostwa Świata 2013, Val di Fiemme).
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
FIS Ski Jumping World Cup, Four Hills Tournament, Bischofshofen 2017.
(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Dekoracja medalowa konkursu indywidualnego mężczyzn na skoczni K-120
Autor: Fanmalysza, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kryształowa Kula - główne trofeum w narciarskich Pucharach Świata FIS. Zdjęcie z galerii Adama Małysza w Wiśle.
Autor: Special Olympics 2017, Licencja: CC0
Stefan Kraft, ambassador of the 2017 Special Olympics World Winter Games
Autor: Ailura, Licencja: CC BY-SA 3.0 at
ORF Dancing Stars 2014:
Autor: Bjoertvedt, Licencja: CC BY-SA 3.0
Espen Bredesen commenting WC Holmenkollen, Oslo march 2010, on behalf of Norwegian TV (NRK)
Autor:
- Matti Nykänen performing in Kirkkonummi 0495.jpg: Uusijani
- derivative work: Sporti (talk)
Matti Nykänen singing and joking with his guitarist during a performance held at a car repair parts shop in Kirkkonummi, on the 19th of June 2010.
Autor: Yk1967, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ryoyu Kobayashi, japanischer Skispringer, nach dem Erreichen des 3. Platzes im Weltcup in Wisla/Polen
Autor: Tadeusz Mieczyński, Licencja: CC BY 3.0
Gregor Schlierenzauer na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2012
Autor: Joska Kristall GmbH & Co. KG, Licencja: CC BY-SA 3.0 de
Joska Kristall: FIS-Ski-Weltcup-Pokal
(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Konkurs drużynowy mężczyzn na skoczni K-120
(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Jakub Janda podczas konkursu indywidualnego mężczyzn na skoczni normalnej w ramach Mistrzostw Świata 2013.
(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Janne Ahonen podczas konkursu drużynowego mężczyzn na skoczni normalnej podczas Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011 w Oslo.