Puchar Beskidów 1969
Puchar Beskidów 1969 – dwunasta edycja tego pucharu. Konkursy rozegrane w Wiśle i w Szczyrku odbyły się w 24 i 26 stycznia. Tym razem cykl rozpoczynał konkurs w Szczyrku, a finał odbył się w Wiśle. Drugi tytuł w historii wywalczył Józef Przybyła (było to również jego piąte podium). Drugie miejsce zajął reprezentant ZSRR Garij Napałkow, a trzecie miejsce zajął jego rodak Anatolij Żegłanow.
Terminarz
Na podstawie danych [1]
Lp | Data | Miejscowość | Skocznia | Uwagi | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 24 stycznia 1969 | Szczyrk | Skalite | – | Józef Przybyła | Anatolij Żegłanow | Horst Queck |
2. | 26 stycznia 1969 | Wisła | Malinka | – | Garij Napałkow | Józef Przybyła | Tadeusz Pawlusiak |
Wyniki zawodów
Szczyrk (24.01.1969)
Msc. | Zawodnik | I seria | II seria | Punkty |
---|---|---|---|---|
1. | Józef Przybyła | 75,0 m | 79,5 m | 227,0 |
2. | Anatolij Żegłanow | 74,0 m | 78,0 m | 226,5 |
3. | Horst Queck | 74,5 m | 77,5 m | 219,5 |
4. | Garij Napałkow | 76,0 m | 73,5 m | 219,0 |
5. | Władimir Smirnow | 72,0 m | 76,5 m | 216,6 |
6. | Aleksandr Iwannikow | 73,0 m | 77,0 m | 216,1 |
7. | Tadeusz Pawlusiak | 74,0 m | 73,5 m | 213,8 |
8. | Władimir Szczerbakow | 73,0 m | 77,0 m | 212,2 |
9. | Wolfgang Stöhr | 72,0 m | 73,0 m | 209,8 |
10. | Jürgen Dommerich | 73,5 m | 77,5 m | 207,4 |
. . . |
Wisła (26.01.1969)
Msc. | Zawodnik | I seria | II seria | Punkty |
---|---|---|---|---|
1. | Garij Napałkow | 89,0 m | 90,5 m | 222,3 |
2. | Józef Przybyła | 90,0 m | 88,5 m | 221,9 |
3. | Tadeusz Pawlusiak | 88,5 m | 86,5 m | 215,5 |
4. | Jürgen Dommerich | 88,0 m | 87,0 m | 214,5 |
5. | Manfred Wolf | 87,0 m | 90,0 m | 211,5 |
6. | Władimir Szczerbakow | 88,5 m | 87,5 m | 211,4 |
7. | Heinz Schmidt | 88,5 m | 87,5 m | 210,9 |
8. | Horst Queck | 89,5 m | 85,0 m | 206,6 |
9. | Wolfgang Stöhr | 84,0 m | 84,5 m | 205,9 |
10. | Anatolij Żegłanow | 83,5 m | 84,0 m | 205,3 |
. . . |
Klasyfikacja generalna
Miejsce | Zawodnik | Punkty |
---|---|---|
1. | Józef Przybyła | 448,9 |
2. | Garij Napałkow | 441,3 |
3. | Anatolij Żegłanow | 430,0 |
4. | Tadeusz Pawlusiak | 429,3 |
5. | Horst Queck | 426,1 |
6. | Władimir Szczerbakow | 423,7 |
7. | Jürgen Dommerich | 421,9 |
8. | Aleksandr Iwannikow | 419,0 |
9. | Heinz Schmidt | 418,2 |
10. | Władimir Smirnow | 417,1 |
11. | Wolfgang Stöhr | 415,7 |
12. | Ryszard Witke | 412,0 |
13. | Stanisław Gąsienica-Daniel | 408,2 |
14. | Manfred Wolf | 403,9 |
15. | Sławomir Kardas | 394,9 |
16. | Mihály Gellér | 388,7 |
17. | Andrzej Sztolf | 381,5 |
18. | Władimir Gałkin | 380,1 |
19. | László Gellér | 375,2 |
20. | Hans-Georg Aschenbach | 375,1 |
21. | Jan Bieniek | 372,2 |
22. | Stanisław Murzyniak | 369,6 |
Heinz Wosipiwo | ||
24. | Bernd Hoddow | 365,7 |
25. | Bernd Eckstein | 356,3 |
26. | Wiktor Sobański | 355,2 |
27. | Lech Nadarkiewicz | 354,2 |
28. | Jaroslav Sláma | 350,7 |
29. | Stanisław Kubica | 346,6 |
30. | Peter Schlang | 343,1 |
... |
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).