Puchar Interkontynentalny w piłce nożnej

Puchar Interkontynentalny
Dyscyplinapiłka nożna
Organizator rozgrywekCONMEBOL
UEFA
Data założenia1960
Data rozwiązania2004
Sponsor tytularnyToyota
Rozgrywki
Liczba drużyn2
Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzcaHiszpania Real Madryt (1960)
Ostatni zwycięzcaPortugalia FC Porto (2004)
Najwięcej zwycięstwArgentyna Boca Juniors
Włochy A.C. Milan
Urugwaj Nacional
Urugwaj Peñarol
Hiszpania Real Madryt
(3-krotny zdobywca)

Puchar Interkontynentalny (ang. Intercontinental Cup), znany również jako Toyota Cup, to coroczny turniej piłkarski rozgrywany w latach 1960-2004. Był zwyczajowo starciem pomiędzy triumfatorem najbardziej prestiżowych europejskich rozgrywek klubowych Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (od 1993 roku Ligi Mistrzów) a zwycięzcą ich południowoamerykańskiego odpowiednika Copa Libertadores. Początkowo miał formę dwumeczu, który od 1980 roku zastąpiono pojedynczym spotkaniem, rozgrywanym na neutralnym terenie. Pierwszym zdobywcą trofeum był Real Madryt, który pokonał CA Peñarol w dwumeczu 5:1. W roku 2004 odbyła się ostatnia edycja turnieju pod nazwą Puchar Interkontynentalny, w którym zwyciężyło FC Porto pokonując w rzutach karnych 8:7 kolumbijskie Once Caldas. Od 2005 roku turniej rozgrywany jest na nowych zasadach i pod nową nazwą Klubowe Mistrzostwa Świata FIFA (ang. FIFA Club World Cup). W dniu 27 października 2017 r. FIFA ogłosiła, że wszyscy zwycięzcy pucharu międzykontynentalnego są uważani za mistrzów świata.[1]

Historia[2]

W 1955 roku UEFA zainicjowała nowy międzynarodowy turniej klubowy o nazwie European Champion Clubs' Cup, czyli Puchar Europy Mistrzów Klubowych (z czasem zaczęła funkcjonować nazwa skrócona European Cup, czyli Puchar Europy). Rozgrywki te były poprzednikiem dzisiejszej Ligi Mistrzów (UEFA Champions League). W 1960 roku w Ameryce Południowej powstał odpowiednik europejskiego turnieju, który otrzymał nazwę Copa Libertadores de América, czyli Puchar Wyzwolicieli Ameryki, funkcjonujący pod skróconą nazwą Copa Libertadores (Puchar Wyzwolicieli). Nazwa jest hołdem dla Wyzwolicieli, będącymi bohaterami południowoamerykańskich wojen o niepodległość.

Pierwsza edycja Copa Libertadores zakończyła się 19 czerwca 1960 roku, natomiast już 3 lipca tego roku doszło do rywalizacji pomiędzy CA Peñarol z Urugwaju a Realem Madryt, który wygrał Puchar Europy Mistrzów Klubowych. Zwycięsko z tej rywalizacji wyszedł klub z Europy. W ten sposób powstał kolejny turniej klubowy pod nazwą The European/South American Cup, w wolnym tłumaczeniu Puchar Europejsko-Południowoamerykański, funkcjonujący również pod nazwą Puchar Międzykontynentalny lub Puchar Interkontynentalny (Intercontinental Cup). W dużym skrócie Puchar Interkontynentalny był rywalizacją pomiędzy najlepszym klubem strefy UEFA a najlepszym klubem strefy CONMEBOL. W latach 1960-1979 rywalizacja ta miała postać dwumeczu rozgrywanego na stadionach jednego z finalistów turnieju.

W 1980 roku oficjalnym sponsorem turnieju została Toyota, która ufundowała dodatkowo drugie trofeum Toyota Cup (Puchar Toyoty), przez co cały turniej również tak zaczęto nazywać (Puchar Interkontynentalny wręczano kapitanowi zwycięskiej drużyny a Puchar Toyoty wręczano wicekapitanowi). Wraz z objęciem patronatu przez Toyotę rozgrywki przeniesiono do Japonii oraz zrezygnowano z rozgrywania dwumeczu na rzecz jednego meczu finałowego. W latach 1980-2001 mecz ten przeprowadzano na Stadionie Narodowym w Tokio a w latach 2002-2004 na Stadionie Międzynarodowym w Jokohamie. W 2004 roku Puchar Toyoty odbył się po raz ostatni.

Od początku istnienia Puchar Interkontynentalny odbywał się bez udziału FIFA, która rywalizowała z UEFA o kontrolę nad turniejami międzynarodowymi. W związku z tym w 2000 roku FIFA postanowiła zorganizować własny turniej wyłaniający najlepszą klubową drużynę świata. W tym roku w Brazylii odbyły się Klubowe Mistrzostwa Świata FIFA (FIFA Club World Championship). Uczestnikami miały być najlepsze kluby poszczególnych kontynentów. Drugie Klubowe Mistrzostwa Świata miały się odbyć w Hiszpanii w 2001 roku, jednak z powodu finansowych problemów partnera FIFA i sponsora turnieju firmy ISL drugie mistrzostwa nie odbyły się w roku 2001 ani w kolejnych latach.

Skłoniło to władze FIFA do kompromisu polegającego na połączeniu obu turniejów, Pucharu Toyoty i Klubowych Mistrzostw Świata w jeden nowy, który przyjął nazwę FIFA Club World Championship Toyota Cup (Klubowe Mistrzostwa Świata FIFA - Puchar Toyoty). Premierowa edycja odbyła się w 2005 roku. FIFA ufundowała nowe trofeum dla zwycięzcy, a mecze tradycyjnie odbywały się w Japonii, z finałem na Stadionie Międzynarodowym w Jokohamie. W turnieju uczestniczyło sześć klubów, każdy z nich był zwycięzcą rozgrywek o miano najlepszej drużyny na swoim kontynencie, tj.: zwycięzca europejskiej Ligi Mistrzów (UEFA Chamions League), zwycięzca południowoamerykańskiego Pucharu Wyzwolicieli (Copa Libertadores), zwycięzca afrykańskiej Ligi Mistrzów (CAF Champions League), zwycięzca azjatyckiej Ligi Mistrzów (AFC Champions League), zwycięzca Ligi Mistrzów Oceanii (OFC Champions League) oraz zwycięzca północnoamerykańskiej Ligi Mistrzów (CONCACAF Champions League). W 2006 roku nazwę rozgrywek zmieniono na FIFA Club World Cup (Klubowy Puchar Świata FIFA).

Mecze o Puchar Interkontynentalny

Puchar Interkontynentalny

Statystyki

Według drużyn

DrużynaTriumfatorLata wygranych
Hiszpania Real Madryt31960, 1998, 2002
Urugwaj Peñarol31961, 1966, 1982
Włochy AC Milan31969, 1989, 1990
Urugwaj Nacional31971, 1980, 1988
Argentyna Boca Juniors31977, 2000, 2003
Brazylia Santos FC21962, 1963
Włochy Inter Mediolan21964, 1965
Holandia AFC Ajax21972, 1995
Argentyna CA Independiente21973, 1984
Niemcy Bayern Monachium21976, 2001
Włochy Juventus F.C.21985, 1996
Portugalia FC Porto21987, 2004
Brazylia São Paulo FC21992, 1993
Argentyna Racing Club de Avellaneda11967
Argentyna Estudiantes La Plata11968
Holandia Feyenoord11970
Hiszpania Atlético Madryt11974
Paragwaj Olimpia11979
Brazylia CR Flamengo11981
Brazylia Grêmio11983
Argentyna River Plate11986
FK Crvena zvezda Belgrad11991
Argentyna Vélez Sársfield11994
Niemcy Borussia Dortmund11997
Anglia Manchester United11999

Według kraju

KrajDrużynyTriumfyLata wygranych
Argentyna Argentyna691967, 1968, 1973, 1977, 1984, 1986, 1994, 2000, 2003
Brazylia Brazylia661962, 1963, 1981, 1983, 1992, 1993
Włochy Włochy371964, 1965, 1969, 1985, 1989, 1990, 1996
Hiszpania Hiszpania341960, 1974, 1998, 2002
Urugwaj Urugwaj261961, 1966, 1971, 1980, 1982, 1988
Niemcy Niemcy231976, 1997, 2001
Holandia Holandia231970, 1972, 1995
Portugalia Portugalia121987, 2004
Paragwaj Paragwaj111979
Jugosławia111991
Anglia Anglia111999

Według kontynentu

KontynentDrużynyKrajeTriumfy
Ameryka Południowa13422
Europa12721

Zawodnik turnieju/meczu

Od roku 1980

RokZawodnikKlub
2004Portugalia ManichePortugalia FC Porto
2003Argentyna Matías DonnetArgentyna Boca Juniors
2002Brazylia RonaldoHiszpania Real Madryt
2001Ghana Samuel KuffourNiemcy Bayern Monachium
2000Argentyna Martín PalermoArgentyna Boca Juniors
2000Brazylia EdílsonBrazylia Corinthians Paulista
1999Walia Ryan GiggsAnglia Manchester United
1998Hiszpania RaúlHiszpania Real Madryt
1997Niemcy Andreas MöllerNiemcy Borussia Dortmund
1996Włochy Alessandro Del PieroWłochy Juventus F.C.
1995Holandia Danny BlindHolandia AFC Ajax
1994Argentyna Omar AsadArgentyna Vélez Sársfield
1993Brazylia CerezoBrazylia São Paulo FC
1992Brazylia RaíBrazylia São Paulo FC
1991 Vladimir Jugović FK Crvena zvezda Belgrad
1990Holandia Frank RijkaardWłochy AC Milan
1989Włochy Alberigo EvaniWłochy AC Milan
1988Urugwaj Santiago OstolazaUrugwaj Nacional
1987Algieria Rabah MadjerPortugalia FC Porto
1986Urugwaj Antonio AlzamendiArgentyna River Plate
1985Francja Michel PlatiniWłochy Juventus F.C.
1984Argentyna José PercudaniArgentyna Independiente
1983Brazylia Renato GaúchoBrazylia Grêmio
1982Brazylia JairUrugwaj Peñarol
1981Brazylia ZicoBrazylia CR Flamengo
1980Urugwaj Waldemar VictorinoUrugwaj Nacional

Przypisy

  1. FIFA Council approves key organisational elements of the FIFA World Cup - Recognition of all European and South American teams that won the Intercontinental Cup – played between 1960 and 2004 – as club world champions. fifa.com
  2. Historia KMŚ – https://web.archive.org/web/20151222151223/http://www.archiwumfutbolu.pl/kps/kpspig/historia.php

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of SFR Yugoslavia.svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki