Puchar Narodów Europy 2012–2014
| |||
Szczegóły | |||
Organizator | |||
---|---|---|---|
Edycja | 11 (42)/12 (43) | ||
Liczba zespołów | 35 | ||
Termin | 6 października 2012 – 21 czerwca 2014 | ||
Liczba meczów | 149[a] | ||
Zwycięzca | Gruzja (2013, 2014) |
Puchar Narodów Europy – organizowane przez FIRA-AER rozgrywki o tytuł mistrza Europy w rugby union.
Kolejna, przypadająca na lata 2012–2014 edycja rozgrywana jest na podobnych zasadach, co w sezonie 2010–2012. Do udziału w rozgrywkach przystąpiło 35 reprezentacji narodowych, wśród których tradycyjnie nie znalazły się drużyny biorące udział w Pucharze Sześciu Narodów (Anglia, Francja, Irlandia, Szkocja, Walia i Włochy). W porównaniu z poprzednią edycją, zabrakło także wykluczonej reprezentacji Armenii, do zawodów dołączyła natomiast Turcja. Drużyny podzielono na trzy dywizje (1, 2 i 3) oraz „poddywizje” (1A, 1B; 2A, 2B, 2C, 2D) zgodnie z miejscami zajętymi w poprzednim sezonie.
Punktacja
Za zwycięstwo przyznaje się 4 punkty, za remis po 2, natomiast za porażkę 0 punktów. Przyznaje się także tak zwane punkty bonusowe: po jednym za porażkę różnicą siedmiu lub mniej punktów oraz za zdobycie co najmniej czterech przyłożeń w jednym meczu.
W razie równej liczby punktów na zakończeniu rozgrywek, o klasyfikacji decydują kolejno:
- liczba punktów meczowych zdobytych w bezpośrednich pojedynkach,
- stosunek „małych” punktów zdobytych do straconych w bezpośrednich pojedynkach,
- liczba przyłożeń zdobytych w bezpośrednich pojedynkach,
- liczba „małych” punktów zdobytych w bezpośrednich pojedynkach,
- stosunek „małych” punktów zdobytych do straconych we wszystkich meczach grupowych,
- liczba przyłożeń zdobytych we wszystkich meczach grupowych,
- liczba „małych” punktów zdobytych we wszystkich meczach grupowych.
Dywizja 1
Dywizja 1A
Zdobywcą Pucharu Narodów Europy, zarówno w sezonie 2013, jak i 2014 ponownie wywalczyła reprezentacja Gruzji, która wyprzedziła reprezentację Rumunię. Na ostatnim miejscu rozgrywki zakończył beniaminek, drużyna Belgii, która nie zdołała wygrać choćby jednego meczu[1].
Spadek do Dywizji 1B |
Drużyna | Mecze | Wygrane | Remisy | Przegrane | Bilans punktów | Różnica | Punkty dodatkowe | Punkty | Uwagi | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Gruzja | 10 | 9 | 1 | 0 | 286:106 | +180 | 3 | 41 | Zdobywca PNE 2013 i PNE 2014 |
2. | Rumunia | 10 | 8 | 1 | 1 | 242:106 | +136 | 4 | 38 | |
3. | Rosja | 10 | 6 | 0 | 4 | 219:249 | −30 | 4 | 28 | |
4. | Hiszpania | 10 | 2 | 2 | 6 | 159:243 | −84 | 3 | 15 | |
5. | Portugalia | 10 | 2 | 1 | 7 | 145:222 | −77 | 2 | 12 | |
6. | Belgia | 10 | 0 | 1 | 9 | 134:259 | −125 | 4 | 6 |
13:17 | 21:21 | 6:19 | 20:34 | 14:32 | ||
35:0 | 61:18 | 25:12 | 36:10 | 22:9 | ||
11:6 | 17:24 | 9:9 | 25:28 | 15:25 | ||
18:12 | 9:34 | 24:28 | 23:31 | 13:19 | ||
43:32 | 9:23 | 13:9 | 34:18 | 3:34 | ||
29:10 | 9:9 | 32:6 | 24:0 | 29:14 |
Dywizja 1B
Do wyższej dywizji po czterech latach przerwy awansowali Niemcy, zaś do grupy 2A spadła reprezentacja Czech[2].
Awans do Dywizji 1A |
Spadek do Dywizji 2A |
Drużyna | Mecze | Wygrane | Remisy | Przegrane | Bilans punktów | Różnica | Punkty dodatkowe | Punkty | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Niemcy | 10 | 8 | 0 | 2 | 398:180 | +218 | 7 | 39 |
2. | Mołdawia | 10 | 7 | 0 | 3 | 267:228 | +39 | 6 | 34 |
3. | Ukraina | 10 | 5 | 0 | 5 | 227:227 | 0 | 4 | 24 |
4. | Polska | 10 | 5 | 0 | 5 | 208:183 | +26 | 2 | 22 |
5. | Szwecja | 10 | 3 | 0 | 7 | 193:307 | −114 | 2 | 14 |
6. | Czechy | 10 | 2 | 0 | 8 | 142:310 | −168 | 3 | 11 |
37:19 | 8:27 | 3:29 | 18:22 | 10:17 | ||
37:12 | 30:15 | 24:20 | 50:20 | 28:8 | ||
76:12 | 32:14 | 43:13 | 73:17 | 46:28 | ||
30:10 | 12:21 | 22:13 | 30:9 | 13:12 | ||
11:17 | 54:6 | 20:45 | 19:11 | 10:22 | ||
42:15 | 18:38 | 16:28 | 29:28 | 35:11 |
Dywizja 2
Dywizja 2A
Grupę 2A z olbrzymią przewagą wygrała reprezentacja Holandii. Dwa ostatnie miejsca, z równą liczbą punktów zajęły drużyny Litwy i Chorwacji – mając na uwadze wyniki spotkań między tymi drużynami, do dywizji 2B bezpośrednio spadli Litwini, zaś Chorwacja musiała wziąć udział w barażu[3].
Awans do Dywizji 1B |
Udział w barażu o utrzymanie |
Spadek do Dywizji 2B |
Drużyna | Mecze | Wygrane | Remisy | Przegrane | Bilans punktów | Różnica | Punkty dodatkowe | Punkty | Bilans bezpośredni | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Holandia | 8 | 7 | 1 | 0 | 257:125 | +132 | 5 | 35 | |
2. | Szwajcaria | 8 | 4 | 1 | 3 | 170:159 | +11 | 3 | 21 | |
3. | Malta | 8 | 4 | 0 | 4 | 162:179 | −17 | 2 | 18 | |
4. | Chorwacja | 8 | 2 | 0 | 6 | 145:221 | −76 | 3 | 11 | 25:21 15:14 |
5. | Litwa | 8 | 2 | 0 | 6 | 149:199 | −50 | 3 | 11 |
24:29 | 25:21 | 20:19 | 11:26 | ||
45:13 | 34:25 | 48:10 | 24:7 | ||
15:14 | 16:24 | 10:13 | 24:18 | ||
37:18 | 10:33 | 34:17 | 10:19 | ||
29:20 | 20:20 | 37:21 | 14:29 |
Dywizja 2B
Rozgrywki w tej grupie zakończyły się tryumfem reprezentacji Izraela. Miejsce premiowane możliwością udziału w barażu zajęła drużyna Łotwy. Do dywizji 2C spadła Serbia, zaś o zachowanie w miejsca w dywizji 2B czwarta w tabeli Dania zmuszona była wziąć udział w barażu[4].
Awans do Dywizji 2A |
Udział w barażu o awans |
Udział w barażu o utrzymanie |
Spadek do Dywizji 2C |
Drużyna | Mecze | Wygrane | Remisy | Przegrane | Bilans punktów | Różnica | Punkty dodatkowe | Punkty | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Izrael | 8 | 7 | 0 | 1 | 212:109 | +103 | 5 | 33 |
2. | Łotwa | 8 | 5 | 0 | 3 | 174:149 | +25 | 6 | 22 |
3. | Andora | 8 | 4 | 1 | 3 | 131:140 | −9 | 2 | 20 |
4. | Dania | 8 | 2 | 1 | 5 | 128:151 | −23 | 4 | 14 |
5. | Serbia | 8 | 1 | 0 | 7 | 136:232 | −96 | 2 | 6 |
22:11 | 5:26 | 11:22 | 29:13 | ||
6:6 | 13:15 | 9:16 | 38:0 | ||
20:16 | 46:3 | 17:15 | 48:22 | ||
19:22 | 27:15 | 29:22 | 25:14 | ||
23:26 | 19:33 | 6:18 | 39:21 |
Dywizja 2C
Grupę 2C wygrała reprezentacja Cypru, która wygrała wszystkie osiem spotkań i tylko w dwóch meczach nie wywalczyła punktu ofensywnego za co najmniej cztery przyłożenia. Za nią, ze stratą 14 punktów uplasowała się reprezentacja Węgier, która przystąpiła do barażu o awans z czwartą drużyną grupy 2B. Na miejscu spadkowym zmagania zakończyła Bułgaria, a do barażu trafiła Austria[5].
Awans do Dywizji 2B |
Udział w barażu o awans |
Udział w barażu o utrzymanie |
Spadek do Dywizji 2D |
Drużyna | Mecze | Wygrane | Remisy | Przegrane | Bilans punktów | Różnica | Punkty dodatkowe | Punkty | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Cypr | 8 | 8 | 0 | 0 | 346:92 | +254 | 6 | 38 |
2. | Węgry | 8 | 5 | 0 | 3 | 199:123 | +76 | 4 | 24 |
3. | Słowenia | 8 | 3 | 0 | 5 | 109:202 | −93 | 3 | 15 |
4. | Austria | 8 | 2 | 0 | 6 | 155:166 | −11 | 4 | 12 |
5. | Bułgaria | 8 | 2 | 0 | 6 | 116:342 | −226 | 1 | 9 |
58:14 | 20:54 | 20:8 | 10:11 | ||
12:7 | 15:46 | 20:14 | 5:67 | ||
22:8 | 79:10 | 49:8 | 46:13 | ||
22:20 | 43:17 | 3:34 | 8:7 | ||
23:12 | 28:23 | 15:16 | 35:3 |
Dywizja 2D
Tę dość wyrównaną grupę wygrał Luksemburg (awans do Dywizji 2C) przed Bośnią i Hercegowiną oraz Norwegią (po 21 punktów) – o ostatecznej kolejności decydowały wyniki bezpośrednich meczów, które przemawiały na korzyść Bośniaków. Miejsce piąte, oznaczające spadek do trzeciej dywizji zajęła ostatecznie Grecja[6].
Awans do Dywizji 2C |
Udział w barażu o awans |
Spadek do Dywizji 3 |
Drużyna | Mecze | Wygrane | Remisy | Przegrane | Bilans punktów | Różnica | Punkty dodatkowe | Punkty | Bilans bezpośredni | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Luksemburg | 8 | 6 | 0 | 2 | 174:108 | +46 | 1 | 25 | |
2. | Bośnia i Hercegowina | 8 | 4 | 0 | 4 | 187:132 | +59 | 5 | 21 | 43:0 11:9 |
3. | Norwegia | 8 | 4 | 0 | 4 | 141:135 | +6 | 5 | 21 | |
4. | Finlandia | 8 | 3 | 0 | 5 | 128:174 | −46 | 4 | 16 | |
5. | Grecja | 8 | 3 | 0 | 5 | 132:213 | −81 | 1 | 13 |
19:15 | 17:20 | 33:23 | 43:0 | ||
29:25 | 35:20 | 14:16 | 12:24 | ||
22:17 | 11:13 | 8:52 | 21:14 | ||
12:24 | 27:7 | 20:7 | 15:8 | ||
11:9 | 32:3 | 45:23 | 7:9 |
Dywizja 3
Pierwotnie w dywizji tej zadebiutować, obok Turcji, miała także Estonia[7], jednak w ostatniej chwili zespół został wycofany z rozgrywek. Ostatecznie trzyzespołową grupę wygrali Turcy, którzy odnieśli komplet czterech zwycięstw[8].
Awans do Dywizji 2D |
Drużyna | Mecze | Wygrane | Remisy | Przegrane | Bilans punktów | Różnica | Punkty dodatkowe | Punkty | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Turcja | 4 | 4 | 0 | 0 | 173:15 | +158 | 4 | 20 |
2. | Słowacja | 4 | 2 | 0 | 2 | 52:115 | −63 | 0 | 8 |
3. | Azerbejdżan | 4 | 0 | 0 | 4 | 32:127 | −95 | 0 | 0 |
16:25 | 3:31 | ||
18:10 | 3:55 | ||
53:3 | 34:6 |
Baraże
Po rozegraniu baraży swoje miejsce w dywizji 2A i 2C utrzymały – odpowiednio – Chorwacja i Austria. Do barażu o miejsce w grupie 2B przystąpić reprezentacje Danii i Węgier, jednak ta pierwsza zrezygnowała z udziału w meczu barażowym i w związku z tym spadła do dywizji 2C[9].
Zespół 1. | Zespół 2. | wynik | ||
---|---|---|---|---|
O 2A[10] | Łotwa | vs | Chorwacja | 10:16 |
O 2B[11] | Węgry | vs | Dania | wo. |
O 2C[12] | Bośnia i Hercegowina | vs | Austria | 12:26 |
Uwagi
- ↑ W ramach regularnych rozgrywek rozegrano 146 meczów, dwa kolejne w ramach baraży, zaś jedno uznano za rozegrane wobec przyznania walkowera.
Przypisy
- ↑ 2012-14 - European Nations Cup > ENC 1A. FIRA-AER. [dostęp 2014-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-22)]. (ang.).
- ↑ 2012-14 - European Nations Cup > ENC 1B. FIRA-AER. [dostęp 2014-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ 2012-14 - European Nations Cup > ENC 2A. FIRA-AER. [dostęp 2014-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-22)]. (ang.).
- ↑ 2012-14 - European Nations Cup > ENC 2B. FIRA-AER. [dostęp 2014-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-22)]. (ang.).
- ↑ 2012-14 - European Nations Cup > ENC 2C. FIRA-AER. [dostęp 2014-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-22)]. (ang.).
- ↑ 2012-14 - European Nations Cup > ENC 2D. FIRA-AER. [dostęp 2014-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-22)]. (ang.).
- ↑ Serge: General global rugby news briefs...2012. [w:] Oficjalne forum FIRA-AER [on-line]. 2012-09-10. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-22)]. (ang.).
- ↑ 2012-14 - European Nations Cup > ENC 3. FIRA-AER. [dostęp 2014-10-17]. (ang.).
- ↑ Mérkőzés nélkül kerülhetünk fel az ENC 2B csoportba. Magyar Rögbi Szövetség, 2014-05-23. [dostęp 2014-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-17)]. (węg.).
- ↑ Play-Off 2012-14 > Play-Off to ENC2A. FIRA-AER. [dostęp 2014-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-22)]. (ang.).
- ↑ Play-Off 2012-14 > Play-Off to ENC2C. FIRA-AER. [dostęp 2014-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-22)]. (ang.).
- ↑ Play-Off 2012-14 > Play-Off to ENC2B. FIRA-AER. [dostęp 2014-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-22)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Rugby Europe (dawniej FIRA-AER) (ang. • fr.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Rugby union. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flaga Finlandii
Autor: David1010, derivative ARvєδuι +, Licencja: CC BY-SA 3.0
European Nations Cup 2008-10.