Puchar Pięciu Narodów 1923
| |||
| |||
| 20 stycznia 1923 – 14 kwietnia 1923 | |||
| Drużyny |  Anglia Francja Irlandia Szkocja Walia | ||
| Szczegóły turnieju | |||
| Zwycięzca | Anglia | ||
| Wielki Szlem | Anglia | ||
| Triple Crown | Anglia | ||
| Calcutta Cup | Anglia | ||
| Statystyki turnieju | |||
| Liczba meczów | 10 | ||
| Statystyki indywidualne | |||
| Najwięcej punktów | Béguet (13)[1] | ||
| Najwięcej przyłożeń | Liddell, McLaren (po 3)[2] | ||
Puchar Pięciu Narodów 1923 – dziewiąta edycja Pucharu Pięciu Narodów, corocznego turnieju w rugby union rozgrywanego pomiędzy pięcioma najlepszymi zespołami narodowymi półkuli północnej, która odbyła się pomiędzy 20 stycznia a 14 kwietnia 1923 roku. Wliczając turnieje w poprzedniej formie, od czasów Home Nations Championship, była to trzydziesta szósta edycja tych zawodów. W turnieju zwyciężyła Anglia, która pokonała wszystkich rywali i tym samym zdobyła Triple Crown oraz Wielkiego Szlema.
Zgodnie z ówczesnymi zasadami punktowania dropgol był warty cztery punkty, podwyższenie dwa, natomiast przyłożenie i pozostałe kopy trzy punkty[3].
Dwudziestotysięczna widownia zebrana w Leicesterze została uznana przez Rugby Football Union za zbyt skromną, toteż mecz ten był ostatnim domowym spotkaniem Anglików rozegranym w tych rozgrywkach poza Twickenham[4].
Tabela
| Poz. | Drużyna | Mecze | Punkty | Pkt | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| M | W | R | P | + | - | +/- | |||
| 1 | Anglia | 4 | 4 | 0 | 0 | 50 | 17 | +33 | 8 |
| 2 | Szkocja | 4 | 3 | 0 | 1 | 46 | 22 | +24 | 6 |
| 3 | Walia | 4 | 1 | 0 | 3 | 31 | 31 | 0 | 2 |
| = | Francja | 4 | 1 | 0 | 3 | 28 | 52 | -24 | 2 |
| = | Irlandia | 4 | 1 | 0 | 3 | 21 | 54 | -33 | 2 |
Mecze
| 20 stycznia 1923 sędzia: John Scott | Anglia | 7 – 3 | Walia | Twickenham Stadium, Londyn |
| Punkty: Price 3 (P) Smallwood 4 (dg) | (3-0) Relacja | Punkty: Michael 3 (P) |
| 20 stycznia 1923 sędzia: Thomas Vile | Szkocja | 16 – 3 | Francja | Inverleith, Edynburg widzów: 45 000 |
| Punkty: Bryce 3 (P) Liddell 3 (P) McLaren 6 (2P) Drysdale 4 (2pd) | (5-0) Relacja | Punkty: Béguet 3 (G) |
| 3 lutego 1923 sędzia: James Baxter | Walia | 8 – 11 | Szkocja | Cardiff Arms Park, Cardiff widzów: 40 000 |
| Punkty: Lewis 3 (P) Jenkins 5 (K, pd) | (3-0) Relacja | Punkty: Gracie 3 (P) Liddell 3 (P) Stuart 3 (P) Drysdale 2 (pd) |
| 10 lutego 1923 sędzia: Thomas Vile | Anglia | 23 – 5 | Irlandia | Welford Road, Leicester widzów: 20 000 |
| Punkty: Corbett 3 (P) Lowe 3 (P) Price 3 (P) Smallwood 3 (P) Voyce 3 (P) Conway 4 (2pd) Davies 4 (dg) | (15-0) Relacja | Punkty: McClelland 3 (P) Crawford 2 (pd) |
| 24 lutego 1923 sędzia: Thomas Vile | Irlandia | 3 – 13 | Szkocja | Lansdowne Road, Dublin |
| Punkty: Cussen 3 (P) | (3-8) Relacja | Punkty: Browning 7 (P, 2pd) Liddell 3 (P) McQueen 3 (P) |
| 24 lutego 1923 sędzia: J. McGowan | Walia | 16 – 8 | Francja | St. Helens Ground, Swansea widzów: 40 000 |
| Punkty: Baker 3 (P) Harding 3 (P) Thomas 3 (P) Jenkins 4 (2pd) Rees 3 (K) | (5-3) Relacja | Punkty: Lalande 3 (P) Lasserre 3 (P) Béguet 2 (pd) |
| 10 marca 1923 sędzia: James Tennent | Irlandia | 5 – 4 | Walia | Lansdowne Road, Dublin |
| Punkty: Cussen 3 (P) Crawford 2 (pd) | (5-4) Relacja | Punkty: Powell 4 (dg) |
| 17 marca 1923 sędzia: Thomas Vile | Szkocja | 6 – 8 | Anglia | Inverleith, Edynburg widzów: 30 000 |
| Punkty: Gracie 3 (P) McLaren 3 (P) | (3-3) Relacja | Punkty: Smallwood 3 (P) Voyce 3 (P) Luddington 2 (pd) |
| 2 kwietnia 1923 sędzia: Albert Freethy | Francja | 3 – 12 | Anglia | Stade Olympique Yves-du-Manoir, Colombes widzów: 35 000 |
| Punkty: Béguet 3 (K) | (3-3) Relacja | Punkty: Conway 3 (P) Wakefield 3 (P) Luddington 2 (pd) Davies 4 (dg) |
| 14 kwietnia 1923 sędzia: Percy Royds | Francja | 14 – 8 | Irlandia | Stade Olympique Yves-du-Manoir, Colombes widzów: 20 000 |
| Punkty: Béguet 5 (P, pd) Jauréguy 6 (2P) Moureu 3 (P) | (6-5) Relacja | Punkty: Douglas 3 (P) McClelland 3 (P) Crawford 2 (pd) |
Inne nagrody
- Wielki Szlem –
Anglia (po pokonaniu wszystkich rywali) - Triple Crown – Anglia (po pokonaniu wszystkich rywali z Wysp Brytyjskich)
- Calcutta Cup – Anglia (po zwycięstwie nad Szkocją)
Przypisy
- ↑ Statsguru / Test matches / Player records / total points scored (ang.). stats.espnscrum.com. [dostęp 2016-06-13].
- ↑ Statsguru / Test matches / Player records / total tries scored (ang.). stats.espnscrum.com. [dostęp 2016-06-13].
- ↑ Scoring through the ages (ang.). rugbyfootballhistory.com. [dostęp 2016-06-13].
- ↑ Grand National connections, Heineken Cup kings and England at home away from home (ang.). en.espn.co.uk. [dostęp 2016-06-13].
Media użyte na tej stronie
OOjs UI icon caret-ltr.svg
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
OOjs UI icon caret-rtl.svg
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
IRFU flag.svg
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.
